Jak wiemy, wiele miast ma rzeczy kultowe, które są wyjątkowe i wyjątkowe. W tym przypadku będziemy rozmawiać Praski zegar astronomiczny. Jest to emblemat Pragi i ma bardzo ciekawą operację. Powstał w 1410 roku i podobno przynosi pecha, gdy przestaje działać.
W tym artykule opowiemy, jak działa praski zegar astronomiczny i niektóre z jego historii.
Praski zegar astronomiczny
To trzeba zobaczyć, jeśli podróżujesz do Pragi. Zegar astronomiczny miasta jest jedną z głównych atrakcji turystycznych stojących za nim i to nie jest błahostka. Ma fascynującą historię (i tradycję), którą można z powodzeniem zaadaptować do powieści lub filmu. Wprowadzony w 1410 roku przez Jana Ruze, od tego czasu liczy 605 lat.
Jego historia, jak już mówiłem, ma wiele niesamowitych szczegółów: oślepili mistrza budowlanego, uniemożliwiając mu odtworzenie takiego zegarka, który niektórzy widzą jako talizman mający na celu zapewnienie bezpieczeństwa miastu... Dziś skupiamy całą naszą uwagę na jego działanie w miarę upływu lat, a technologia nadal przemawia do każdego entuzjasty zegarków analogowych i systemów.
operacja
Praski zegar astronomiczny ma konstrukcję astrolabium z trzyczęściową konstrukcją, która może jednocześnie oznaczać pięć momentów. Na górze, pomiędzy dwiema okiennicami, mamy teatr lalek Dwunastu Apostołów. Każdy z nich wychodzi co 60 minut, aby wskazać, która jest godzina. Liczby są bardziej nowoczesne niż zegary i pochodzą z XIX wieku.
Na dole mamy kalendarz z ilustracjami miesięcy i pór roku, wskazując również świętych na każdy dzień roku. Obie części są cenne i mają duże zainteresowanie artystyczne, ale klejnot tego zegarka znajduje się w centralnym korpusie. Ten kawałek został pierwotnie zaprojektowany w 1410 roku.
Zegarek potrafi wskazywać godzinę na pięć różnych sposobów, a jego system części mechanicznych jest jednym z najciekawszych. Z jednej strony mamy złote słońce poruszające się po okręgu ekliptyki, wykonując ruch eliptyczny. Ten kawałek jest w stanie pokazać nam trzy godziny na raz: położenie złotych wskazówek w cyfrach rzymskich wskazuje czas w Pradze. Gdy wskazówka przecina złotą linię, wskazuje godziny w nierównym czasie, a na końcu na zewnętrznym pierścieniu godziny po wschodzie słońca według czasu czeskiego.
Po drugie, jest w stanie wskazać czas między wschodem a zachodem słońca. W systemie podzielonym na dwanaście „godzin”. System znajduje się w odległości między słońcem a środkiem kuli. Pomiary różnią się w zależności od pory roku, ponieważ dzień nie jest dwunastoma godzinami światła ani dwunastoma godzinami nocy. Pierwsza jest dłuższa latem, a druga zimą. Dlatego w cudzysłowie mówi się o godzinach na tym centralnym zegarze.
Po trzecie, na zewnętrznej krawędzi zegara piszemy cyfry złotym pismem Schwabachera. To oni odpowiadają za wskazywanie czasu, tak jak my w Czechach. Zaczyna być oznaczony o godzinie 1 po południu. Pierścień porusza się przez cały rok, zbiegając się z czasem słonecznym.
Ważne aspekty praskiego zegara astronomicznego
Następnie mamy pierścień zodiaku, który odpowiada za wskazanie położenia słońca na ekliptyce, czyli krzywiźnie Ziemi „poruszającej się” wokół Słońca. Jeśli jesteś fanem zodiaku, przekonasz się, że kolejność tych konstelacji jest przeciwna do ruchu wskazówek zegara, ale jest powód takiego rozwiązania.
Kolejność pierścieni wynika z zastosowania stereoskopowego rzutu płaszczyzny ekliptyki opartej na Biegunie Północnym. Może wydawać się to dziwne, ale taki układ istnieje również w innych zegarach astronomicznych.
Wreszcie, mamy księżyc, który pokazuje fazy naszych naturalnych satelitów. Mechanizm jest podobny do zegarka master, ale znacznie szybszy. Jak widać, wszystkie nierówności na tym zegarze astronomicznym są w tym centrosomie, nie, jeszcze nie skończyliśmy, bo wciąż są jakieś osobliwości.
Zegarek składa się z nieruchomego krążka pośrodku i dwóch niezależnie działających krążków obrotowych: pierścienia zodiaku i zewnętrznej krawędzi napisanych w Schwabacher. Z kolei ma trzy ręce: rękę, słońce, które przechodzi przez nią od góry do dołu, działając jako sekundnik, i trzecią rękę z punktami gwiazdowymi połączonymi z zodiakiem.
Klątwa zegara
Legenda głosi, że cieśla, który go stworzył w 1410 roku, wykonał tak znakomitą pracę, że zleceniodawcy chcieli mieć pewność, że nie powtórzy tego, by uczynić go wyjątkowym na świecie, i oślepili go.
Z zemsty, wszedł na zegarek i zatrzymał swoje mechaniczne urządzenie, jednocześnie w cudowny sposób serce przestało bić. Odtąd wierzono, że ruch jego rąk i tańczenie cyferek zapewnia dobry rozwój miasta, a zatrzymany zegar przyniesie pradze pecha.
Punktualnie co godzinę misterny spektakl był wyświetlany, aby uspokoić duchy pary podczas miesięcy ukrywania się za płótnem i nadal zadziwiał setki ludzi swoją zaawansowaną mechaniką. Bezpośrednią przyczyną lub zbiegiem okoliczności jest to, że jedyny raz, kiedy to zrobiłeś To było w 2002 roku, kiedy Wełtawa wylała i miasto doznało największej powodzi w swojej historii. Kiedy więc styczniowy zegar postanowił go przykryć, aby go naprawić, wśród jego bardziej przesądnych sąsiadów pojawiła się panika (i rozczarowanie ze strony odwiedzających).
Zegarek posiada okrągły kalendarz z medalionami przedstawiającymi miesiące roku; dwie kule – duża, pośrodku –; kwadrant astronomiczny, który był używany do mierzenia czasu w średniowieczu (i oznacza czas w Europie Środkowej i Babilonie, a także położenie gwiazd) i którego każdy kolor ma znaczenie: czerwony to świt i zachód słońca; czerń noc; a niebieski dzień.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o praskim zegarze astronomicznym i jego cechach.