Aby orientować się w świecie, człowiek stworzył mapy. Punkty są używane na mapach, które pomagają ustalić trasy i obszary odniesienia. Te odniesienia są znane jako punkty kardynalne. Wiele osób zastanawia się, co to jest pochodzenie punktów kardynalnych, kto je stworzył i jak bardzo są przydatne.
Dlatego w tym artykule opowiemy o pochodzeniu punktów kardynalnych, ich cechach i przydatności.
Jakie są punkty kardynalne
Te cztery zmysły lub kierunki są znane jako punkty kardynalne i umożliwiają orientację przestrzenną na mapie lub dowolnym obszarze powierzchni ziemi w kartezjańskim układzie odniesienia.
Punkty kardynalne to Wschód (E), Zachód (W), Północ (N) i Południe (S). Wschód rozumiany jest jako przybliżony obszar planety, na którym codziennie wschodzi słońce; naprzeciwko zachodu, gdzie słońce zachodzi każdego dnia; Północ to górna część osi Ziemi, a południe to dolna część osi Ziemi.
Tworzy to dwie osie, wschód-zachód i północ-południe, z punktami pośrednimi: północny zachód (NW), północny wschód (NE), południowy zachód (SW) i południowy wschód (SE), znane jako mniejsze punkty kardynalne. „Róża wiatrów” wywodzi się z tej operacji geometrycznej i była używana w nawigacji wraz z kompasem od czasów starożytnych.
Nazwy czterech punktów są pochodzenia germańskiego: Nordri (północ), Sudri (południe), Austri (wschód) i Vestri (zachód), z mitologii germańskiej. Terminy te zostały ostatnio uogólnione i włączone do innych języków, zanim zostały nazwane przez hiszpański: Północ lub Boreal (Północ), Meridion lub Austral (Południe), Wschód, Lewant lub Rodzący się (Wschodni) i Zachód lub Zachód (Zachód).
Ze swojej strony termin cardus pochodzi od łacińskiego terminu cardus, który był rzymską nazwą osi kierunkowej, generalnie północ-południe, z którą budowali obozy wojskowe i miasta. Stąd wyrażenie „główny” występuje, gdy chodzi o coś centralnego lub bardzo ważnego.
W różnych zachodnich tradycjach cztery kierunki zostały włączone do pewnych wyobrażeń i koncepcji natury, łącząc je z czterema żywiołami (woda, ziemia, ogień, wiatr), czterema porami roku (lato, wiosna, jesień, zima), czterema ciała płynne (krew, żółć żółta, czarna żółć i flegma) itp.
Pochodzenie punktów kardynalnych
W całej historii różne kultury nadawały różne wartości i symbole każdemu kierunkowi reprezentowanemu przez punkty azymutu, które również stanowią reprezentację i główne kierunki kompasu, są to znany wschód, zachód, północ, południe i te kierunki tworzą cztery dziewięćdziesiąt stopni. Kąt, który dzieli się przez dwusieczną kolejno na północny zachód, południowy zachód, północny wschód i południowy wschód... Jeśli powtórzymy tę samą operację, otrzymamy różę wiatrów, która była szeroko stosowana w nawigacji od czasów starożytnych, oraz obejmie 32 główne kierunki ruchu na powierzchni ziemi.
Nazwy głównych punktów są pochodzenia germańskiego (Nordri = północ, Sudri = południe, Austri = wschód, Vestri = zachód, zgodnie z mitologią skandynawską) i dopiero niedawno zostały włączone do języka hiszpańskiego i innych języków pochodnych. Łacina. Wcześniej nazwa punktu bazowego była po hiszpańsku:
- Północny lub borealny na północy.
- Meridion lub Austral dla południa
- Levante (i wschodzące słońce) na wschodzie lub wschodzie.
- Zachód lub Poniente (zachód słońca) na zachodzie.
Termin południe odnosi się również do południowych regionów krajów półkuli północnej, zwłaszcza Włoch (Mezzogiorno) i Francji (Midi), właśnie dlatego, że regiony te znajdują się po stronie słońca w południe w stosunku do innych krajów.
Trochę historii
W Biblii wymienione są 4 kierunki, które są związane z kierunkiem wiatru lub pojawieniem się świtu. Starożytni Grecy używali 4 punktów, odpowiadających wiatrom północnym, południowym, wschodnim i zachodnim. Wykresy wiatru pojawiły się na mapach około 1300 roku, głównie po to, aby pokazać kierunek wiatru. Z czasem stał się standardową pomocą przy wskazywaniu kierunków na mapach. Nawigatorzy starożytnych cywilizacji używali kompasów do orientacji w oceanie i widzieli tylko wodę wokół siebie.
Oczywiście w przeszłości ludzie dawali wskazówki na podstawie położenia gwiazd lub kierunku wiatru, ale wyznaczanie przyczółków ułatwiało nawigację morską. Obecnie róża kompasu może być wyświetlana tylko w 4 lub więcej orientacjach. Niektórzy mają ich 8, inni 16, a jeszcze inni do 32. Kompas, niezbędny przyrząd do orientacji.
Użyteczność i zastosowania punktów kardynalnych
Oczywiście głównym zastosowaniem łożysk jest prowadzenie ludzi. Dobrą rzeczą jest to, że ma charakter uniwersalny: wystarczy mapa lub kompas, aby określić północ w dowolnej części świata, czy jesteś na Syberii czy w Paryżu.
Znajomość kierunków pozwalała starożytnym nawigatorom odkrywać i docierać do nieznanych terytoriów. Ale nie zawsze są mapy, kompasy lub inne artefakty, które pokazują azymuty. Był to powszechny problem tysiące lat temu, więc ludzie zdołali go rozwiązać. Stało się tak dzięki położeniu słońca. Szczególnie na obszarach położonych blisko równika Król Słońce zwykle wschodzi na wschodzie i zachodzi na zachodzie. Znając ich adres, możesz znać inne adresy.
Jak orientować się w terenie
Jak widzieliśmy, są cztery punkty kardynalne. Aby się zorientować, musimy znać jeden z tych punktów kardynalnych, a słońce nam w tym pomoże, ponieważ zawsze wschodzi na wschodzie i zachodzi na zachodzie. Aby zorientować się względem słońca, należy skrzyżować ręce, prawą ręką skierować się w stronę wschodu słońca, tak aby wiedzieć, że północ jest przed tobą, południe za tobą, a zachód po lewej stronie. Jeśli zwrócisz szczególną uwagę na to, gdzie wschodzi słońce każdego ranka, będziesz wiedział, jak znaleźć drogę w dowolne miejsce na Ziemi.
Drzewa pomagają nam również w orientacji. Kiedy idziemy na pole, wiemy, gdzie jest północ, patrząc na drzewo, ponieważ strona pnia zwrócona na północ jest bardziej porośnięta mchem i bardziej wilgotna.
Kompas jest okrągły jak zegar, a zamiast cyfr ma inicjały stron świata i igłę, która zawsze wskazuje północ. GPS to system nawigacji wykorzystujący satelity krążące wokół Ziemi i informujące nas, gdzie się znajdujemy. Telefony komórkowe mają GPS. Jeśli widzimy księżyc na niebie i rośnie (w kształcie litery D), jego wierzchołek skierowany jest na wschód. Jeśli księżyc słabnie (w kształcie litery C), jego wierzchołek jest skierowany na zachód.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o pochodzeniu punktów kardynalnych i ich charakterystyce.