W czasie geologicznym możemy rozróżnić różne epoki, eony i okresy, w których czas jest podzielony zgodnie z ewolucją geologiczną, klimatyczną i bioróżnorodnością. Jednym z trzech etapów, na które dzieli się pismo fanerozoiku, jest Paleozoik. Jest to czas przejścia, który wyznacza ewolucję od prymitywnych organizmów do najbardziej rozwiniętych organizmów, zdolnych do podbijania ziemskich siedlisk.
W tym artykule przedstawimy wszystkie cechy, geologię, klimat, florę i faunę paleozoiku.
Główne cechy
Organizmy wielokomórkowe przeszły szereg przemian, które pozwalają im przystosować się do środowiska lądowego, z których najważniejszą jest rozwój jaj owodniowych. Z punktu widzenia geologii, biologii i klimatu paleozoik to niewątpliwie okres wielkich zmian na Ziemi. W ciągu tego okresu następowały kolejne zmiany, niektóre z nich były dobrze udokumentowane, inne mniej.
Paleozoik trwał w przybliżeniu od 541 milionów lat temu do około 252 milionów lat. Trwało to około 290 milionów lat.W tej epoce wielokomórkowe formy życia oceanu i lądu wykazały duże zróżnicowanie. Był to jeden z czasów, kiedy organizmy stawały się bardziej zróżnicowane, coraz bardziej wyspecjalizowane, a nawet zdolne do opuszczania siedlisk morskich i podbijania przestrzeni lądowej.
Pod koniec tej ery powstał superkontynent zwany Pangeą, a później podzielił się na znany dziś kontynent. W paleozoiku temperatura otoczenia bardzo się wahała. Przez pewien czas pozostaje gorący i wilgotny, podczas gdy inne znacznie się zmniejszają. Tak bardzo, że było kilka lodowców. Podobnie pod koniec tej ery warunki środowiskowe stały się tak złe, że doszło do masowego wymierania na dużą skalę, w którym wyginęło około 95% gatunków zamieszkujących Ziemię.
Geologia paleozoiczna
Z geologicznego punktu widzenia paleozoik bardzo się zmienił. Pierwszym ważnym wydarzeniem geologicznym w tym okresie było oddzielenie superkontynentu, znanego jako Pangea 1. Pangea 1 dzieli się na kilka kontynentów, nadając jej wygląd wyspy otoczonej płytkimi morzami. Są to następujące wyspy: Laurentia, Gondwana i Ameryka Południowa.
Pomimo tej separacji, w ciągu tysięcy lat wyspy te zbliżyły się do siebie i ostatecznie utworzyły nowy superkontynent: Pangea II. Podobnie w tym czasie miały miejsce dwa bardzo ważne wydarzenia geologiczne dla odciążenia Ziemi: orogeneza kaledońska i orogeneza hercyńska.
W ciągu ostatnich 300 milionów lat paleozoiku nastąpiła seria zmian geograficznych z powodu dużych połaci ziemi, które istniały w tym czasie. We wczesnym paleozoiku duża część tych ziem znajdowała się w pobliżu równika. Laurentia, Morze Bałtyckie i Syberia zbiegają się w tropikach. Następnie Laurentia zaczęła przemieszczać się na północ.
W okresie syluru do Laurentii dołączył kontynent zwany Morzem Bałtyckim. Powstający tutaj kontynent nazywa się Laurasia. Ostatecznie superkontynent, który później powstał w Afryce i Ameryce Południowej, zderzył się z Laurazją, tworząc krainę zwaną Pangeą.
Klimat
Nie ma wielu wiarygodnych zapisów na temat tego, jaki musi być klimat wczesnego paleozoiku. Eksperci uważają jednak, że ze względu na rozległy ocean klimat musi być umiarkowany i oceaniczny. Era dolnego paleozoiku zakończyła się wraz z epoką lodowcową, temperatura spadła, a duża liczba gatunków zginęła. Później był okres stabilnej pogody, było gorąco i wilgotno, aw atmosferze było dużo dwutlenku węgla.
W miarę osiedlania się roślin w siedliskach lądowych wzrasta ilość tlenu w atmosferze, a zmniejsza się poziom dwutlenku węgla. Wraz z postępem epoki zmieniają się warunki pogodowe. Pod koniec permu warunki klimatyczne sprawiły, że życie było prawie niemożliwe do utrzymania. Choć przyczyny tych zmian nie są jeszcze znane (istnieje kilka hipotez), wiadomo, że zmieniły się warunki środowiskowe i temperatura wzrosła o kilka stopni, co spowodowało ocieplenie atmosfery.
Paleozoiczna bioróżnorodność
Flora
W paleozoiku pierwszymi roślinami lub organizmami roślinopodobnymi były glony i grzyby, które rozwinęły się w środowiskach wodnych. Później, w kolejnym etapie podziału okresu, okazuje się, że zaczęły pojawiać się pierwsze zielone rośliny ze względu na zawartość chlorofilu, który zapoczątkował proces fotosyntezy, odpowiedzialny głównie za zawartość tlenu w ziemskiej atmosferze. Rośliny te są bardzo prymitywne i nie mają przewodzących pojemników, dlatego muszą znajdować się w miejscach o dużej wilgotności.
Później pojawiły się pierwsze rośliny naczyniowe. Rośliny te zawierają przewodzące naczynia krwionośne (ksylem i łyko), które wchłaniają składniki odżywcze i przepuszczają wodę przez korzenie. Następnie flora coraz bardziej się rozrastała i urozmaicała. Pojawiły się paprocie, rośliny nasienne i pierwsze duże drzewa, a te należące do rodzaju Archaeopteryx cieszyły się wielką renomą, ponieważ były pierwszymi prawdziwymi drzewami, które się pojawiły. Pierwsze mchy pojawiły się również w erze paleozoicznej.
Ta ogromna różnorodność roślin trwała do końca permu, kiedy nastąpiła tak zwana „wielka śmierć”, kiedy wyginęły prawie wszystkie gatunki roślin zamieszkujące ziemię.
Fauna
Dla fauny era paleozoiczna jest również okresem zmieniającym się, ponieważ w sześciu podpodziałach, które tworzą tę erę, fauna różnicuje się i przekształca, od małych stworzeń po duże gady, zaczynając dominować w ekosystemie lądowym.
We wczesnym paleozoiku pierwszymi zaobserwowanymi zwierzętami były tak zwane trylobity, niektóre kręgowce, mięczaki i strunowce. Są też gąbki i ramienionogi. Później, grupy zwierząt stały się bardziej zróżnicowane. Na przykład pojawiły się głowonogi z muszlami, małże (zwierzęta z dwiema muszlami) i koralowce. Również w tym czasie pojawili się pierwsi przedstawiciele gromady szkarłupni.
W okresie syluru pojawiły się pierwsze ryby. Przedstawicielami tej grupy są ryby szczękowe i ryby bezszczękowe. Podobnie pojawiły się okazy należące do grupy myriapodów.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o paleozoiku i jego charakterystyce.