Jednym z najbardziej znanych mórz na świecie, które oddziela Amerykę od Rosji, jest morze Beringa. Został nazwany na cześć Vitusa Jonassena Beringa. Chodzi o duńskiego odkrywcę, który w XVIII wieku prowadził wyprawy w rejon Beringii. Jest to morze położone na północy Oceanu Spokojnego w pobliżu Alaski i Rosji. Ma pewne szczególne cechy i różnorodność biologiczną, o której warto wiedzieć.
Dlatego zamierzamy poświęcić ten artykuł, aby opowiedzieć o wszystkich cechach, tworzeniu i różnorodności biologicznej Morza Beringa.
Główne cechy
Morze Beringa jest odpowiedzialne za oddzielenie go od reszty Pacyfiku dzięki obecności Wysp Aleuckich i Półwyspu Alaska. Jedną z najbardziej znanych części tego obszaru jest Cieśnina Beringa. Ma szerokość 85 kilometrów i łączy się z Morzem Czukockim i Oceanem Arktycznym. Cały ten obszar, który łączy jedno z drugim, to Cieśnina Beringa.
Jeśli przeanalizujemy całe morze z mapy, zobaczymy, że obejmuje ono ponad dwa miliony kilometrów kwadratowych. Kształt tego morza jest dość ciekawy. I to jest to, że ma trójkątny kształt i zawiera Cieśninę Beringa, Zatokę Bristolską, Zatokę Anadyr i Norton Sound. Ponadto na tym morzu znajdują się inne wyspy, w tym: Diomedes, San Mateo Island, Karáguinski Island i Sledge Island oraz około 16 podmorskich kanionów.
W tym morzu istnieje cyrkulacja prądów wodnych jest pod wpływem prądu Alaski. Strumień, który doprowadza wodę do tego basenu, pochodzi z tego strumienia. Biorąc pod uwagę cechy morfologiczne tego morza, wiadomo, że jego powierzchnia jest chłodniejsza, podczas gdy głębsze wody są ciepłe. Cieplejsze wody są wprowadzane z Oceanu Spokojnego. Woda ta przepływa przez liczne cieśniny wysp na południu.
Inną cechą, z której dobrze znane jest to morze, jest to, że ze względu na swoje położenie geograficzne i różne czynniki jego północna część jest zwykle zamarznięta zimą. Ogólnie jest to dość zimne morze. Widać, że większość zimy jest zamarznięta, a latem można zarejestrować temperaturę wody poniżej zera stopni. Wbrew pozorom zasolenie tego morza jest bardzo niskie. Nieco wyższe stężenia soli można znaleźć na niektórych głębszych obszarach. Jednak biorąc pod uwagę tak zmienną głębokość, można powiedzieć, że połowa morza ma mniej niż 200 metrów głębokości. W pewnych częściach, nieco poniżej 152 metrów, aw innych osiąga głębokość 3.600 metrów.
Najgłębszy punkt Morza Beringa znajduje się w Basenie Bowers około 4.067 metrów głębokości.
Powstanie Morza Beringa
Należy wziąć pod uwagę, że dla powstania Morza Beringa należy oszacować wiek Oceanu Spokojnego, ponieważ jest on pod silnym wpływem. Jego szacowany wiek to około 750 milionów lat. Kiedy Rodinia, znana jako superkontynent ponad 1.000 miliard lat temu, zaczęła się formować, cały ten obszar przechodził proces separacji. Gdy ląd się rozstąpił, Ocean Spokojny rozstąpił się i przeszedł w Morze Beringa.
To morze zatrzymuje resztę oceanu podczas Epoka eocenu. Główną częścią odpowiedzialną za oddzielenie reszty oceanu jest formowanie się łuku Wysp Aleuckich. Morze Beringa zostało utworzone przez szeroki szelf kontynentalny ograniczony łańcuchem Wysp Aleuckich i Cieśniną Beringa. Platforma ta powstała w wyniku zderzenia platform we wczesnym okresie kredy między Syberia Wschodnia i Blok Stoku Północnego. Blok North Slope to obszar położony w północnej Alasce.
Różnorodność biologiczna Morza Beringa
Jak wspomnieliśmy wcześniej, jest to morze, w którym żyje wiele gatunków zwierząt i roślin. Przez długi czas uważany za ekosystem morski o wielkim znaczeniu. Wszystkie obszary arktyczne, które istnieją między Rosją, Alaską i Kanadą, czerpią korzyści z obecności tej różnorodności biologicznej. A to dlatego, że w jego wodach można znaleźć mnóstwo ssaków morskich, ryb, mięczaków, skorupiaków i innych zwierząt o mikroskopijnych rozmiarach.
Istnieje ponad 160 gatunków glonów pływających które mają swój ekosystem w Morzu Beringa. Na przykład znajdujemy gigantyczne brunatnice, które są w stanie tworzyć bujne lasy w niektórych obszarach wodnych. Do najczęstszych gatunków zwierząt w Morzu Beringa należą:
- Mors
- Płetwa wielorybia
- Wieloryb borealny
- Wieloryb biskajski z północnego Pacyfiku
- Lew morski Stellera
- Żywienie morskie
- Dla każdego
- Łosoś
- Śledź
- Dorsz Pacyfiku
- Gigantyczny czerwony krab
- Jeże
- Gwiazdy morskie
Lista jest długa. W sumie istnieje około 420 gatunków ryb, które przyczyniły się do rozwoju rybołówstwa i związanego z nim biznesu. Istnieją jednak pewne skutki i zagrożenia, które wpływają na Morze Beringa.
Zagrożenia
Należy pamiętać, że wpływ człowieka powoduje problemy na Morzu Beringa. Chodzi o to, że jest to obszar bardzo wrażliwy na negatywne skutki globalnego ocieplenia. Bycie obszarem w pobliżu Oceanu Arktycznego jest dotknięty podnoszącym się poziomem wody w wyniku topnienia polarnych czap lodowych. Ponadto należy wziąć pod uwagę, że będąc morzem intensywnie produktywnym w rybołówstwie, cierpi on z powodu eksploatacji i spowodował problemy u wielu gatunków. Na przykład najbardziej wysunięty na zachód obszar jest w stanie przełowienia i nielegalnych połowów.
Część Morza Beringa została zanieczyszczona dużą ilością mikroskopijnych odpadów organicznych i substancji toksycznych. Problem z tymi substancjami polega na tym, że trudniej je wyeliminować. W ciele wielu zwierząt morskich znaleziono polichlorowane bifenyle, które są trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi, śladami rtęci, ołowiu, selenu i kadmu. Widzimy również pewne skutki wywierane przez ruch morski, który zakłóca życie morskie i duże ryzyko wycieków ropy.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o Morzu Beringa.