Najwyższym szczytem Europy Zachodniej i jednym z najbardziej znanych we wszystkich Alpach jest Mont Blanc. Po francusku oznacza białą górę i leży pośrodku całkiem pięknego krajobrazu na zachodzie Kaukazu i sąsiaduje z licznymi lodowcami, które zasilają wszystkie okoliczne rzeki. Będąc górą bardzo poszukiwaną przez alpinistów, stała się jedną z najbardziej znanych na świecie.
Dlatego zamierzamy poświęcić ten artykuł, aby przedstawić wszystkie cechy charakterystyczne, geologię i pochodzenie Mont Blanc.
Główne cechy
Wiemy, że alpinizm to dość powszechna aktywność w górach. I to dlatego, że w Mont Blanc jest to bardzo częste zajęcie. Zwłaszcza w miesiącach letnich można zobaczyć wielu wspinaczy i alpinistów próbujących zdobyć szczyt. Jako pierwsi zdobyli szczyt byli Jacques Balmat i Michel Gabriel Pacard w 1786 roku26 lat po tym, jak geolog i przyrodnik Horace-Bénédict de Saussure ogłosił ogromną nagrodę dla każdego, kto odniesie sukces. Intencją tego geologa było obliczenie maksymalnej wysokości tego szczytu. Aby wykonać te badania, potrzebowałem alpinisty, który miałby dostać się na szczyt.
Mont Blanc znajduje się wzdłuż granicy między Francją i Włochami oraz na zachód od Kaukazu. Należy do pasma górskiego Alp i rozciąga się na terytorium Szwajcarii. Ma swoją osobliwość, a mianowicie ma piramidalny szczyt. Szczyt znajduje się w południowo-wschodniej Francji. Maksymalna wysokość szczytu to 4809 metrów nad poziomem morza. Dlatego staje się wyzwaniem dla wielu alpinistów, którzy w sezonie letnim starają się zdobyć jego szczyt.
Zgodnie z oczekiwaniami, mimo że jest lato, szczyt pokryty jest warstwą lodu i śniegu. Grubość tego wykończenia będzie się zmieniać w zależności od pory roku. Jednak ma wieloletni lód. To sprawia, że obliczona wysokość góry nie jest do końca dokładna. Dzieje się tak z kilkoma szczytami pokrytymi śniegiem. W całym masywie Mont Blanc znajdziemy kilka szczytów i jedne z najdłuższych pionowych zboczy gór istniejących na kontynencie europejskim. To pionowe zbocze ma ponad 3.500 metrów długości.
Jest to ważne nie tylko dla alpinistów i ze względu na piękno krajobrazów, ale na zboczach masywu znajdują się liczne doliny, w których występuje duża ilość flory i fauny. Istnieje kilka lodowców, które erodują część zboczy. Największym lodowcem jest Mer de Glace. Jest to największy lodowiec we Francji i przekształca się w morze lodu.
Formacja Mont Blanc
To jest góra, która ma ma ponad 300 milionów lat. Jednak masowy termin zakończenia całej jego formacji w całości około 15 milionów lat temu. Struktura jest całkowicie złożona, ponieważ jej powstanie jest spowodowane fałdowaniem się skorupy ziemskiej w wyniku wewnętrznych ruchów planety. Ponieważ płyta oceaniczna i kontynentalna mają na końcu różne byty, przemieszczenie jednej i drugiej powoduje, że wysychają w tych pasmach górskich.
W tym czasie, podczas formowania się Mont Blanc, Pangea był jedynym superkontynentem. Mówimy o erze paleozoicznej. To tutaj superkontynent zaczął pękać i ostatecznie podzielił się na różne masy lądowe. Procesy zachodzące wewnątrz planety w żadnym momencie nie ustały. Należy pamiętać, że mechanizm tektoniki płyt jest nadal aktywny do dziś. Z tego powodu przez miliony lat w skorupie ziemskiej nadal występowały ruchy, generując Mont Blanc.
Już pod koniec Okres kredy, płyta apulijska i płyta eurazjatycka zaczęły się ze sobą zderzać. To zderzenie płyt tektonicznych spowodowało podniesienie się skorupy warstw i skał osadowych w postaci fałd. Uważa się, że Mont Blanc to nic innego jak część skał magmowych wychodzących ze starożytnego dna morskiego. Cały masyw wznosił się w całości z powodu nacisku wywieranego przez afrykańską płytę w ciągu ostatnich 100 milionów lat.
Krystaliczne piwnice były rodzajem skał, które uformowały Mont Blanc. Te piwnice powstały w wyniku fałdowania się skały pod wpływem ciśnienia wywieranego przez płyty tektoniczne. To spowodowało, że góra miała grzbiet, spowodowany erozją różnych typów lodowców. Ogólnie rzecz biorąc, wizualny kształt tego wszystkiego nadał płaski kształt przypominający nóż.
Flora i fauna Mont Blanc
Chociaż ta góra ma wielkie piękno, ponieważ ma lodowaty wygląd, ma również ładny kontrast z otaczającymi ją zielonymi polami. Trzeba tylko zauważyć, że na wszystkich obszarach zielonego pola występuje wiele gatunków zwierząt i roślin. Wiele gatunków, które odwiedzają pasmo górskie, boryka się z wysokością, niską temperaturą i kwasowością gleby. Jak można się spodziewać, przetrwanie na tym obszarze jest dość złożone dla występującej tu bioróżnorodności. Niemniej jednak, adaptacja i ewolucja sprawiły, że wszystkie gatunki mogą przetrwać.
Wiosną i latem w dolnej części góry rosną niektóre gatunki roślin kwiatowych, traw i innych mniejszych roślin. Ta dolna część ma nieco przyjemniejsze warunki środowiskowe dla gatunku. Wokół masywu można spotkać drzewa iglaste, takie jak jodły i modrzewie. Niektóre gatunki, takie jak Ranunculus glacialis, mogą przetrwać do 4.000 metrów wysokości.
Jeśli chodzi o faunę, to widzimy, że reprezentują ją kozice, jelenie, lisy rude, plamki morskie, motyle, orzeł przedni, ćmy oraz niektóre gatunki pająków i skorpionów. Nie wszyscy z nich żyją w górach jako takich, ale niektóre są w stanie wspinać się na wysokości, na których jest tylko śnieg. Znajdują się na wysokości około 3.500 metrów.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o Mont Blanc i jego cechach.