Wśród typów lasów znajdujemy las flatwood, składający się z wiecznie zielonych drzew i lasy liściaste, utworzony przez drzewa liściaste. Jest to formacja roślinna, której drzewa corocznie tracą liście w zależności od temperatury i klimatu. Istnieją również różne typy lasów liściastych w zależności od szerokości geograficznej, na której się znajdujemy.
W tym artykule opowiem o wszystkich cechach, typach i odmianach lasu liściastego.
Główne cechy
W zależności od szerokości geograficznej i preferowanego klimatu występują różne typy lasów liściastych. Występują lasy liściaste o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. Te tropikalne są często nazywane lasy liściaste lub lasy liściaste. Zarówno liściaste, jak i liściaste można uznać za synonimiczne. Oba terminy odnoszą się do rocznego opadania liści.
Główną cechą lasów liściastych jest utrata liści w najbardziej ograniczającym okresie roku. W typach umiarkowanych głównym ograniczeniem, na które liście muszą stracić, jest bilans energetyczny. To lub występuje w okresie od jesieni do zimy. Z drugiej strony typy tropikalnych lasów liściastych mają ograniczenie i jest nim bilans wodny. To tutaj opady są ograniczeniem rozwoju liści z powodu wyraźniejszego okresu bardzo suchego.
Gleby lasów liściastych Zwykle są głębokie i bardzo plenne ze względu na okresowy wkład generowany przez miot. Ściółka składa się z całej tej ilości liści, które spadają z drzewa i rozkładają się na żyzną materię organiczną. Ta ściółka pomaga w utrzymaniu dobrego poziomu wilgoci i składników odżywczych w glebie.
Umiarkowany las liściasty obejmuje Amerykę Północną i południową Argentynę, Chile, Europę, Azję i wschodnią Australię. Z drugiej strony kwaśne lasy to te, które są rozprowadzane przez tropikalną Amerykę, Afrykę i Indomalazję. Formacje roślinne kwaśnych lasów mają różne rodzaje rzeźby, w których znajdujemy się od równin po doliny i góry.
W umiarkowanych lasach liściastych na północy występują takie gatunki jak Quercus, Fagus, Betula, Castanea i Carpinus. Jeśli pojedziemy w tropikach, nie brakuje gatunków Quercus i Nothofagus, a także roślin strączkowych, bignoniaceae i malvaceae. Fauna charakteryzująca lasy liściaste strefy umiarkowanej obejmuje wilka, jelenia, renifera, niedźwiedzia i żubra. Podczas gdy w tropikach występują gatunki kotów, małp i węży.
Na koniec należy powiedzieć, że w lasach liściastych w strefie umiarkowanej dominuje klimat kontynentalny i oceaniczny z 4 bardzo wyraźnymi porami roku. W liściastych drzew iglastych klimat jest zimny kontynentalny. Z drugiej strony kwaśny las ma ciepły klimat tropikalny z dwiema bardzo wyraźnymi porami roku, porą suchą i porą deszczową.
Elementy lasów liściastych
Wygaśnięcie liści
Przeanalizujemy, jakie elementy składają się na las liściasty. Pierwszą rzeczą jest wygaśnięcie liści. Żadna roślina wieloletnia, której cykl życiowy trwa kilka lat, nie ma liści, które przetrwają całe życie. Liście i stale się odnawiają, chociaż u niektórych gatunków wszystkie liście giną w tym samym okresie. Zimozielone stopniowo je tracą w miarę regeneracji.
Proces opadania liści jest ograniczony do pewnych ograniczeń środowiskowych, takich jak niedobór wody lub niski bilans energetyczny. Te niekorzystne warunki środowiskowe mogą zmusić drzewo do zmniejszenia metabolizmu do niskiego poziomu. Jedną ze strategii, która jest z powodzeniem stosowana, aby przetrwać przy niskim metabolizmie, jest całkowite lub częściowe zrzucenie liści.
Trzeba powiedzieć, że liście są ośrodkami metabolicznymi rośliny, w których zachodzi fotosynteza, transpiracja i większość oddychania rośliny. Dzięki szparkom nadmiar wody może zostać uwolniony w postaci pary wodnej. Jednym z największych problemów roślin latem jest nadmierne pocenie się z powodu utraty wody i wysokich temperatur. Woda przecieka przez aparaty szparkowe podczas procesu fotosyntezy.
Dlatego utrata prawie większości liści powoduje anulowanie różnych funkcji metabolizmu i ograniczenie ich przetrwania do minimum. Utrata liści występuje w okresie jesiennym w lasach liściastych oraz w okresie grzybowym w lasach tropikalnych.
Pierścienie wzrostu
Słoje wzrostu to inne ważne elementy. W okresie, w którym istnieją różne ograniczenia środowiskowe, dochodzi do powstawania nowych tkanek, które są całkowicie zatrzymywane w celu zmniejszenia metabolizmu. Na przykład tworzenie się tkanek przewodzących, takich jak ksylem i łyko w pniu roślin w strefach umiarkowanych w okresie zimowym. To tutaj widzimy, że wiosną ponownie rozpoczyna się aktywność tkanek i tworzą nowe komórki przewodzące. Ta czynność generuje pierścienie wzrostu, które można zobaczyć podczas wykonywania przekroju w pniu.
Ponieważ zdarza się to regularnie w strefach umiarkowanych, każdy pierścień wzrostu odpowiada okresowi utajenia i rocznej aktywacji. W ten sposób można określić wiek drzewa w strefie umiarkowanej, licząc słoje. Z drugiej strony, w tropikalnym lesie liściastym można również zobaczyć te słoje ale nie odpowiadają corocznym zmianom. Zmiany te nie są tak łatwe do oszacowania, ponieważ zależą od pory suchej lub obfitych opadów.
Suelo
Wreszcie, gleby lasów liściastych strefy umiarkowanej są bardziej żyzne i głębsze. Wynika to z okresowego wkładu ściółki, która rozkłada się i tworzy żyzną materię organiczną. Gleby te doskonale nadają się do regeneracji i tworzenia nowego terenu.
W glebach borów liściastych dominują typy bielicowe. Gleby te są ubogie w składniki odżywcze, a na niektórych słabo odwodnionych obszarach tworzy się wieczna zmarzlina. Zwykle gleby te powstają z powodu niskich temperatur, które panują przez cały rok i niewielkiej dostępnej wilgotności.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o lesie liściastym.