Te korki Są to pęknięcia w skałach, którym zwykle nie towarzyszą osuwiska, o których decyduje skała. Najbardziej normalną rzeczą jest minimalna separacja poprzeczna. Odróżnia się je zwykle od uskoków, czyli pęknięć, w których możemy znaleźć poślizg bloków. Spoiny to kruche struktury deformacyjne skał, które w przyrodzie występują dość obficie.
Dlatego poświęcimy ten artykuł, aby opowiedzieć Ci wszystko, co musisz wiedzieć o korkach, ich formowaniu i właściwościach.
Główne cechy
Podobnie jak w przypadku innych struktur geologicznych, kierunek spoin jest opisany dwoma parametrami:
- adres: Kąt utworzony przez linię poziomą zawartą w płaszczyźnie przegubu i osi północ-południe.
- Zanurzać: kąt utworzony przez staw i wyimaginowaną płaszczyznę poziomą.
Połączenia nie muszą być generalnie płaskie, ani nie muszą odpowiadać żadnym regularnym kształtom geometrycznym, dlatego wskazane parametry mogą się różnić w zależności od punktu. Spoiny zwykle nie są izolowane, ale związane z uskokami i załamaniami. Zwykle, gdy istnieją dwa lub więcej zestawów stawów, nazywamy to układem stawowym lub „układem stawowym”.
Najprostsze to:
- Równoległy system knagowy: wszystkie stawy mają ten sam kierunek i nachylenie.
- Wycinany system łączenia: Knagi mają różne kierunki i kąty, więc tną w określonych punktach. Najczęstszym przypadkiem jest zwykle rodzina złączy sprzężonych, w których dwa lub trzy główne kierunki złącza powstają w wyniku tego samego zjawiska strukturalnego (odkształcenia lub ściskania).
Aby odróżnić złącza ściskane od rozprężnych, konieczne jest zbadanie głównej osi deformacji lokalnej lub regionalnej, ponieważ samo złącze nie może dostarczyć wystarczających informacji (rowek lub przemieszczenie). W przypadku dylatacji kierunek najwybitniejszej rodziny jest zwykle prostopadły do kierunku dylatacji, podczas gdy w dylatacjach jest to kierunek ostrej dwusiecznej przecinającej złącze.
Wspólne mechanizmy
Istnieje wiele powodów, dla których mogą one powstawać, w tym siły kierunkowe, takie jak siły powodujące zwarcia doziemne lub fałdy. Jedną z najczęstszych przyczyn klejenia jest zmniejszenie objętości materiału (wzrost gęstości), co z kolei może mieć różne przyczyny:
- Odwodnienie, jako osad, który pozostaje w powietrzu po zanurzeniu.
- Chłodzenie, jak kolumnady bazaltowe. Powstają w wyniku przepływu bazaltu, gdy lawa zestala się, przepływ bazaltowy rozdziela się na pryzmaty (separacja kolumnowa) w wyniku późniejszego chłodzenia. Grobla Olbrzyma w Irlandii lub Los Organos de La Gomera to tylko niektóre z wielu znanych przykładów tego przypadku.
- Rekrystalizacja. Upływ czasu sprzyja w materiałach geologicznych przegrupowaniu molekuł, które wspólnie poszerza rozszerzenie sieci krystalicznych, zwiększając gęstość materiału, co jest kompensowane, podobnie jak w poprzednich przypadkach, powstawaniem pęknięć.
- Dekompresja. Jest to kolejna ważna przyczyna łączenia, podobnie jak ta, która wpływa na granitowy pluton, który ujawnia się w wyniku erozji. Tak powstają formacje, które w środkowej Hiszpanii nazywane są ber mooes lub berrocales.
Znaczenie korków
Knagi są ważne, ponieważ generalnie kontrolują sposób odwadniania i kształt linii brzegowej, a także zapewniają ścieżkę, w której woda może wnikać w głąb masy skalnej, promując w ten sposób erozję. Połączone skały są przepuszczalne dla płynów, więc mogą być wykorzystywane jako warstwy wodonośne lub kamieniołomy do przechowywania ropy naftowej lub gazu, a górnicy zwracają szczególną uwagę na połączenie, ponieważ ich obecność lub brak w określonym kierunku może przyspieszyć lub opóźnić pracę.
Aby rozróżnić bloki kompresyjne i napinające, należy zbadać główną oś deformacji lokalnej lub regionalnej,, ponieważ sama knaga nie może dostarczyć wystarczających informacji (rowek lub przesunięcie). W przypadku rozszerzania kierunek najbardziej widocznej rodziny jest zwykle prostopadły do kierunku rozszerzania, podczas gdy przy ściskaniu jest to kierunek ostrej dwusiecznej, która przecina staw.
szkolenie
- Ekspansja. Są one spowodowane układem naprężeń, który oddziałuje na masyw skalny, co jest wynikiem chłodzenia (w skałach magmowych. struktura kolumnowa) lub wysychania (w skałach osadowych).
- Dekompresja. System kołków może rozwijać się mniej więcej równolegle do powierzchni, zwłaszcza w przypadku intruzji skał magmowych, takich jak granit.
- Mogą być spowodowane przez wyładowania w masywie skalnym podczas erozji nadkładu.
- Tektonika: powstają w wyniku fałd lub napór w skale i ogólnie przyjmują trzy układy: łożyskowy, równoległy do osi fałdu; system nachylenia, prostopadły do knag i sprzężony system ukośnych knag, występują znacznie poniżej 45° w kierunku migracji strukturalnej. W niektórych przypadkach dwie grupy tworzące układ sprzężony rozwijają się nierównomiernie. W tych systemach zastosowano termin „złącze ścinane”, który odpowiada w przybliżeniu teoretycznemu kierunkowi maksymalnego ścinania.
Różnice z awariami
Uskoki geologiczne można zdefiniować jako ogólnie płaskie pęknięcia, które są obserwowane w części skorupy ziemskiej i mają pewne przemieszczenie na tyle szerokie, że można je zaobserwować gołym okiem lub z powietrza. Szerokość uskoków może wahać się od kilku centymetrów do kilku kilometrów, i mogą rozciągać się na setki metrów od siebie, jak na przykład uskok San Andreas w Kalifornii, USA. Ruch uskoków ma kluczowe znaczenie dla formowania się systemów górskich. Uskokiem dzielącym tereny są dwa bloki, jeden przesunięty względem drugiego.
W tym przypadku widzimy, że knagi są tylko pęknięciem, które wspomaga przesuwanie, które występuje, gdy powstają usterki spowodowane trzęsieniami ziemi lub obecnością niektórych krawędzi płyt tektonicznych.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o korkach i ich właściwościach.