Dawniej uważano, że wszystkie planety krążą wokół Ziemi. Ta teoria była znana jako geocentryzm. Później w XVI wieku przyszedł Mikołaj Kopernik postulować, że to słońce jest w centrum wszechświata. Była to centralna część, w której krążyły pozostałe planety i gwiazdy. Ta teoria była znana jako heliocentryzm.
W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o heliocentryzmie, jego cechach i głównych różnicach z geocentryzmem.
Charakterystyka heliocentryzmu
W połowie XVI wieku teoria heliocentryczna lub heliocentryzm zaproponowana przez Mikołaja Kopernika zakładała, że słońce jest centrum wszechświata, a planety i gwiazdy krążą wokół niego zamiast Ziemi, jak sądzono od II wieku n.e.
Przed publikacją i rozpowszechnieniem Kopernika De Revolitionibus Orbium Coelestium (O obrotach ciał niebieskich, 1543), najbardziej znaną i akceptowaną teorią w Europie była teoria hellenistycznego astronoma Klaudiusza Ptolemeusza (II wne). Ptolemeusz poparł teorię Arystotelesa, że Ziemia jest centrum wszechświata i stworzył model wyjaśniający różne ruchy Słońca, planet i gwiazd wokół Ziemi, co zostało ujawnione w jego dziele Almagest, rozpowszechnianym przez Arabów i Chrześcijan. Był szeroko rozpowszechniony i aż do XVI wieku.
Pierwszym autorem, który zaproponował, że słońce jest centrum wszechświata, był Arystarch z Samos (270 pne). Był świętym w Bibliotece Aleksandryjskiej. Oszacował również wielkość Ziemi i odległość między Ziemią a Słońcem. .dystans. Ale ta idea nie przeważyłaby nad tą rozwiniętą przez Arystotelesa. Ziemia była nieruchoma, otoczona szeregiem sfer, w które włożono słońce, księżyc, planety i inne gwiazdy. System ten został później udoskonalony przez Klaudiusza Ptolemeusza (145 AD), innego świętego z Biblioteki Aleksandryjskiej.
Ale musimy poczekać aż do XVI wieku i pracy polskiego księdza, matematyka i astronoma Mikołaja Kopernika, zanim Ziemia może zostać zastąpiona przez słońce i stać się centrum wszechświata. Teoria heliocentryczna umieszcza Słońce w centrum wszechświata, a Ziemia, inne planety i gwiazdy krążą wokół niego. Kopernik założył również, że Ziemia ma trzy rodzaje ruchu: ruch wokół Słońca, obrót i odchylanie się wokół własnej osi. Kopernik oparł swoją teorię na uzasadnieniu teoretycznym oraz na szeregu tabel i obliczeń, aby przewidzieć ruch gwiazd.
We wspomnianej książce Kopernik tak stwierdził o heliocentryzmie:
„Wszystkie sfery krążą wokół Słońca, które znajduje się pośrodku nich wszystkich […] każdy ruch, który wydaje się występować w sferze gwiazd stałych, nie jest w rzeczywistości spowodowany ruchem tych ostatnich, ale raczej ruchem Ziemia".
Mała biografia Kopernika
Nicolás Copernicus urodził się w zamożnej rodzinie, której głównym zajęciem jest biznes. Został jednak osierocony w wieku 10 lat. W obliczu samotności zaopiekował się nim wuj. Wpływ jego wuja pomógł Kopernikowi osiągnąć wielki rozwój w kulturze, a także dodatkowo pobudził ciekawość ludzi wszechświatem.
W 1491 wstąpił na Uniwersytet Krakowski pod kierunkiem swojego wuja. Uważa się, że gdyby Kopernik nie został osierocony, Kopernik byłby niczym innym jak biznesmenem, takim jak jego rodzina. Już na wyższym poziomie na uniwersytecie kontynuował wyjazd do Bolonii, aby ukończyć szkolenie. Uczęszczał na kursy prawa kanonicznego i otrzymał wskazówki od włoskiego humanizmu. Wszystkie ruchy kulturowe tamtych czasów miały decydujący wpływ na jego inspirację do rozwinięcia teorii heliocentrycznej, która doprowadziła do rewolucji.
Jego wuj zmarł w 1512 r. Kopernik kontynuował pracę na stanowisku kościelnym kanonika. Już w 1507 roku opracował swój pierwszy wykład teorii heliocentrycznej. W przeciwieństwie do tego, co uważano, że Ziemia jest centrum Wszechświata i że wszystkie planety, w tym Słońce, krążą wokół niej, odsłoniło się coś przeciwnego. Ale praca, która ostatecznie ukazuje jego teorię, O obrotach niebiańskich kul, została opublikowana w 1543 roku, w tym samym roku, w którym Kopernik zmarł na udar.
Heliocentryzm i geocentryzm
W tej teorii zaobserwowano, jak Słońce stało się centrum Układu Słonecznego, a Ziemia krążyła wokół niego. Na podstawie tej heliocentrycznej teorii wszyscy, którzy studiują astronomię, zaczęli produkować i rozprowadzać dużą liczbę odręcznych kopii planu. Dzięki tej teorii Mikołaj Kopernik jest uważany za niesamowitego astronoma. Wszystkie twoje badania nad wszechświatem muszą opierać się na teorii, że planety krążą wokół Słońca.
Praca Kopernika została rozszerzona o szczegółowe wyjaśnienie i obronę teorii heliocentrycznej. Nic dziwnego, że aby ujawnić teorię, która modyfikuje wszystkie obecne przekonania o wszechświecie, trzeba jej bronić dowodami, które mogą obalić teorię.
W pracy widzimy, że wszechświat ma skończoną kulistą strukturę, w której wszystkie główne ruchy są kołowe, ponieważ są to jedyne ruchy odpowiednie dla natury ciał niebieskich. W jego tezie można znaleźć wiele sprzeczności z wcześniejszym pojęciem wszechświata. Chociaż ziemia nie jest już centrum, a planety nie krążą już wokół niej, nie ma jednego centrum wspólnego dla wszystkich ciał niebieskich w jej systemie.
Z drugiej strony obowiązywał wcześniej geocentryzm. Jest to model, który tworzy wszechświat w stosunku do położenia Ziemi. Wśród podstawowych stwierdzeń tej teorii znajdujemy:
- Ziemia jest centrum wszechświata. To reszta planet na nim się porusza.
- Ziemia jest stałą planetą w przestrzeni.
- Jest to wyjątkowa i wyjątkowa planeta, jeśli porównamy ją z resztą ciał niebieskich.. Dzieje się tak, ponieważ nie porusza się i ma unikalne cechy.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o heliocentryzmie i jego cechach.