Epoka lodowcowa

Na końcu kenozoiczny w okresie kredowym nastąpiło ogromne rozszerzenie, które obejmowało wszystkie dinozaury i zdecydowaną większość żywych gatunków. Najbardziej akceptowaną teorią jest upadek dużego meteorytu na obszarze Ameryki Środkowej. W związku z dużą ilością pyłu w powietrzu, zapobiegały przedostawaniu się światła słonecznego na powierzchnię, uniemożliwiając roślinom fotosyntezę i poważnie wpływając na łańcuch pokarmowy. To wtedy wymarło 35% całego życia na Ziemi, ustępując miejsca Epoka lodowcowa.

Chcesz wiedzieć wszystko o tym, co wydarzyło się w epoce lodowcowej? Czy zbliżamy się do kolejnej epoki lodowcowej? W tym poście możesz się wszystkiego dowiedzieć.

Zanik flory i fauny

Zniknięcie wielkich gadów ustąpiło miejsca dobrze znanej epoce lodowcowej. W tej epoce ssaki wykorzystywały pustkę pozostawioną przez dinozaury do rozmnażania się i rozprzestrzeniania. Ponadto dzięki krzyżówkom genetycznym narodziły się nowe gatunki i tym samym zróżnicowały się ssaki. Ostatecznie ich ekspansja była taka, że ​​narzucili dominację pozostałym kręgowcom. Z 10 rodzin, które istniały na początku tej epoki lodowcowej, stały się prawie 80 w eocenie w ciągu zaledwie 10 milionów lat ewolucji.

Spojrzeć na czas geologiczny jeśli nie zajmujesz dobrej pozycji na skali czasu 🙂

Wiele współczesnych rodzin ssaków pochodzi z oligocenu, czyli około 35 milionów lat temu. To właśnie w miocenie (między 24 a 5 mln lat temu) odnotowano największą różnorodność gatunków w epoce lodowcowej.

Wbrew powszechnemu przekonaniu, epoka lodowcowa nie oznacza, że ​​cała planeta jest pokryta lodem, ale te zajmują wyższy procent niż normalnie.

W tym ostatnim okresie pojawiły się pierwsze i najbardziej prymitywne Hominoidea, takie jak Proconsul, Dryopithecus i Ramapithecus. Począwszy od miocenu, liczba ssaków zaczęła spadać, aw konsekwencji głębokich zmian klimatycznych, które miały miejsce w pliocenie, około 2 miliony lat temu, wiele gatunków wyginęło.

To właśnie wtedy w plejstocenie miała rozpocząć się epoka lodowcowa, kiedy naczelne postępowały, a jeden z nich miał narzucić jego panowanie: rodzaj Homo.

Charakterystyka epoki lodowcowej

Epoka lodowcowa jest definiowana jako okres charakteryzujący się stałą obecnością rozległej pokrywy lodowej. Ten lód rozciąga się na co najmniej jeden z biegunów. Wiadomo, że Ziemia spędziła 90% swojego czasu podczas ostatni milion lat w 1% najniższych temperatur. Te temperatury są najniższe od ostatnich 500 milionów lat. Innymi słowy, Ziemia jest uwięziona w wyjątkowo zimnym stanie. Ten okres jest znany jako czwartorzędowa epoka lodowcowa.

Ostatnie cztery epoki lodowcowe miały miejsce w odstępach 150 milionów lat. Dlatego naukowcy uważają, że są one spowodowane zmianami orbity Ziemi lub zmianami aktywności Słońca. Inni naukowcy wolą ziemskie wyjaśnienie. Na przykład pojawienie się epoki lodowcowej nawiązuje do rozmieszczenia kontynentów lub stężenia gazów cieplarnianych.

Zgodnie z definicją zlodowacenia jest to okres charakteryzujący się występowaniem czap lodowych na biegunach. Zgodnie z tą praktyczną zasadą, w tej chwili jesteśmy zanurzeni w epoce lodowcowej, ponieważ czapy polarne zajmują prawie 10% powierzchni całej Ziemi.

Przez zlodowacenie rozumie się okres epok lodowcowych, w których temperatura na całym świecie jest bardzo niska. W konsekwencji czapy lodowe rozciągają się w kierunku niższych szerokości geograficznych i dominują na kontynentach. Czapy lodowe zostały znalezione na szerokościach równika. Ostatnia epoka lodowcowa miała miejsce około 11 tysięcy lat temu.

Czy zbliżamy się do nowej epoki lodowcowej?

W tym roku zima na południowym zachodzie Półwyspu Iberyjskiego trwała dłużej niż zwykle. Wiosna była chłodniejsza osiągając 2 stopnie poniżej średniej z ostatnich 20 lat.  Czerwiec był również wyjątkowo zimny z temperaturami o 4 stopnie niższymi niż normalnie.

Zmiany klimatyczne zawsze zachodziły na planecie, a nie z powodu pojawienia się człowieka i rewolucji przemysłowej. To właśnie te zmiany spowodowały zmianę flory i fauny Ziemi i nastąpiły okresy zlodowacenia i interglacjału.

Istnieje wiele czynników, które wpływają na klimat planety. Dlatego chociaż naukowcy zwracają uwagę, że za ocieplenie odpowiedzialne są wyłącznie gazy cieplarniane (link), nie tylko od tego zależy. Ich stężenie stale rośnie przez lata, ale temperatura nie wzrosła w sposób korelacyjny. Są cieplejsze lata, chociaż nie następują po sobie.

Wszystko to sprawia, że ​​społeczność naukowa myśli, że chociaż powodujemy globalne ocieplenie zantropizowane w szybszym tempie niż robi to natura, nie będziemy w stanie zatrzymać końca okresu międzylodowcowego i nadejścia nowej epoki lodowcowej.

Co wydarzyło się podczas ostatniego zlodowacenia?

Obecnie znajdujemy się w okresie międzylodowcowym w obrębie zlodowacenia czwartorzędowego. Obszar zajmowany przez czapy polarne sięga 10% powierzchni całej Ziemi. Dowody wskazują, że w tym czwartorzędowym okresie było kilka epok lodowcowych.

Kiedy ludność odnosi się do „epoki lodowcowej” odnosi się do ostatniego zlodowacenia tego czwartorzędu. Czwartorzęd rozpoczął się 21000 11500 lat temu i zakończył około XNUMX XNUMX lat temu. Wystąpiło jednocześnie w obu półkulach. Największe rozszerzenia lodu osiągnięto na półkuli północnej. W Europie lód postępował, obejmując całą Wielką Brytanię, Niemcy i Polskę. Cała Ameryka Północna została zakopana pod lodem.

Po zamrożeniu poziom morza spadł o 120 metrów. W tamtych czasach duże połacie morza znajdowały się dziś na lądzie. Dzisiaj obliczono, że gdyby pozostałe lodowce stopiły się, poziom morza podniósłby się między 60 a 70 metrów.

Co myślisz o nadejściu nowej epoki lodowcowej? Dajcie nam znać w komentarzach.