Dziura w warstwie ozonowej jest znana prawie na całym świecie. Gazy cieplarniane zwane chlorofluorowęglowodorami (CFC) obniżyły stężenie ozonu w obszarze Antarktyki. Powstała w 1992 roku protokół montrealski przez które emisja tych gazów była zabroniona.
Do tej pory dziura w warstwie ozonowej została zatrzymana po raz pierwszy na świecie, a nawet wykazuje oznaki poprawy, dzięki eliminacji emisji tych gazów, które ją niszczą. Jakie są prognozy dotyczące ozonu w naszej stratosferze?
Redukcja dziury ozonowej
Te dane są całkowitym sukcesem, biorąc pod uwagę stan warstwy ozonowej na całym świecie. Dzięki blisko 99% substancji zubożających warstwę ozonową przestały być emitowane do atmosfery, dziura w warstwie ozonowej powraca. Gdyby tak się nie stało - kontynuowano - wzrost poziomu promieni ultrafioletowych, spowodowany zniszczeniem warstwy ozonowej, byłby nie do pogodzenia z życiem.
Chociaż to dobra wiadomość, nadal nie jest bezpiecznie stracić czujność i kontynuuj prace nad modelami atmosferycznymi, które pomagają zachować stabilność warstwy ozonowej.
Efekty globalnego ocieplenia
Globalne ocieplenie spowodował wzrost temperatury na powierzchni planety (troposfera), ale doprowadziło to również do ochłodzenia górnych warstw atmosfery (stratosfery), co przekłada się na bardzo silne przyspieszenie strumienia gorącego powietrza z równika w kierunku biegunów.
Dzięki zwiększeniu tego przepływu powietrza do górnych warstw atmosfery wtryskiwane jest więcej tlenu, który ostatecznie przekształca się w ozon. Stąd produkcja ozonu jest wyższa. Dlatego ewolucja warstwy ozonowej zależeć będzie od dynamiki atmosfery kiedy ograniczymy globalne ocieplenie dzięki porozumieniu paryskiemu.
Prognozowany scenariusz klimatyczny na połowę tego wieku to „przerzedzenie” warstwy w strefach równikowych i zgrubienie niż wcześniej na średnich i wysokich szerokościach geograficznych, co w pełni wpłynęłoby na kontynent europejski, ze szczególnym uwzględnieniem krajów nordyckich.
Ponieważ gazy cieplarniane powodują zmiany w chemii ozonu, należy zapobiegać emisji wodorofluorowęglowodorów (HFC) używanych w lodówkach i klimatyzatorach.