Hiszpania ma wiele rzek należących do różnych dorzeczy. Największą rzeką w całej Hiszpanii jest rzeka Ebro.Jest to rzeka, której dorzecze znajduje się na północnym wschodzie Półwyspu Iberyjskiego, granicząc z dorzeczami północy, Duero, Tag, Jucar i Pirenejów Wschodnich. francuski stok. Jest najbardziej znany w całej Hiszpanii i ma świetny przepływ. Jego usta tworzą deltę i są znane jako Dolina Ebro.
W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o charakterystyce, geologii i ukształtowaniu doliny Ebro.
Główne cechy
Dolina Ebro lub Depresja Ebro to rozległy obszar w północno-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego, gdzie płynie rzeka Ebro, która ma swój początek w Górach Kantabryjskich i wpada do Morza Śródziemnego. Dolina Ebro jest ograniczona Pirenejami na północy, Systemem Iberyjskim na południu i katalońskim wybrzeżem na wschodzie. Obniżenie rzeki znajduje się w pobliżu samej rzeki w północno-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego.
Od Sierra de Híjar do Tortosa ma powierzchnię około 40.000 840 kilometrów kwadratowych i długość XNUMX kilometrów. Przebiega z zachodu na wschód przez Autonomiczną Wspólnotę Kantabrii, Burgos i Sorii na wschód od Kastylii i León, na południe od Kraju Basków w Álava, La Rioja, Navarra, Wspólnoty Aragonii, Katalonii i Walencji znajdują się na północ od prowincji Castellón, kończąc na Morzu Śródziemnym. W jego północnej granicy znajdują się Pireneje, na wschodzie z katalońskimi nadbrzeżnymi pasmami górskimi, a od południa i zachodu z systemem iberyjskim.
Depresja ma średnią wysokość 200 metrów i jest otoczona dużymi wzniesieniami. Ujście znane jest jako Delta del Ebro, obszar chroniony sklasyfikowany jako park przyrody. Posiada osady konglomeratów morskich i kontynentalnych, które są grube na skraju góry i niezbyt grube w centrum obniżenia: piaskowce, margle, gipsy, sole i wapienie. Różnica w twardości materiału i suchy klimat doprowadziły do różnych cech geograficznych.
Rzeka znajduje się w uskoku między Półwyspem Iberyjskim a kontynentem europejskim, pokrywa się ze starym dnem morskim, a później została przekształcona w jezioro, co pewien czas oddzielając Wyspę Iberyjską. Półwysep Iberyjski jest połączony z Afryką i Europą.
Wykorzystanie gleby w dolinie rzeki Ebro
Najlepsze rolnicze wykorzystanie gleby aragońskiej znajduje się w centralnej depresji, gdzie jest największy i najbardziej produktywny obszar nawadniany i nawadniany deszczowo do sadzenia zbóż i winorośli. Plantacje te stanowią podstawę gospodarki rolnej Aragonii. Z drugiej strony przestrzenie te są najczęściej używane i pożądane w historii, sięgającej czasów przedrzymskich.
Monokultura zbóż nawadnianych deszczem stanowi bardzo odpowiedni system użytkowania gruntów dla sterylnych warunków środowiskowych poza nawadnianym obszarem. Substytuty pszenica-jęczmień oraz w mniejszym stopniu owies i żytoZależą od wsparcia rządu centralnego i jakości ziemi. Uprawa zbóż była całkowicie zmechanizowana, a na większości obszarów Kryzysu nadal używano ugoru.
Monokultura zbóż zajmuje zwartą przestrzeń na lodowcach i wzgórzach doliny rzeki Ebro oraz na niskiej platformie wapiennej na południu Los Monegros. Jedyną ograniczającą przeszkodą jest wychodnia gipsu wokół Saragossy. Jest to miejsce licznie przecinające gęstą sieć wąskich dolin, które są terenami trawiastymi dla espartosów i pielgrzymów oraz stanowią prawdziwe bezludne wyspy w centrum Kryzysu. Zajmowanie ziemi ogranicza się do płaskich dna bonów, gdzie akumulacja mułu zapewnia dobre gleby i koncentruje niską wilgotność.
Klimat i geologia doliny rzeki Ebro
W całej dolinie rzeki Ebro możemy znaleźć dużą różnorodność w klimacie ze względu na duże rozszerzenie, które ma już udział wpływów zmiennych meteorologicznych zarówno strefy śródziemnomorskiej, jak i kontynentalnej. Z grubsza możemy wyróżnić trzy główne strefy klimatyczne:
- Obszar Kantabrii: Jest to obszar, na którym przez cały rok występują obfite i równomierne opady. Przeważają łagodne temperatury, więc nie ma zbyt wielu nagłych zmian.
- Depresja centralna: Zajmuje 80% basenu i ma decydujący wpływ na półpustynny klimat z sezonowymi opadami deszczu. Opady te rozkładają się w porze deszczowej i suchej.
- Obszar śródziemnomorski: dominują w nim niewielkie opady i łagodniejsze temperatury ze względu na bliskość morza.
Temperatury zwykle osiągają 26 stopni w najgorętszych miesiącach, a najniższe w miesiącach zimowych wynoszą -4. Większość opadów ma miejsce w systemach górskich, które wyznaczają dolinę rzeki Ebro osiągają w Pirenejach wartości 1800mm/rok. Natomiast w centralnej części doliny wartości są znacznie niższe, sięgając poniżej 400mm/rok. Średnie roczne opady dla całego Zagłębia wynoszą około 590 mm.
Jeśli chodzi o geologię, to ma również bardzo zróżnicowaną geologię, a także klimat. Dominują materiały wapienie-dolomity, cenomanezy-turonezy, wapienie i dolomity triasu oraz materiały detrytyczne. Zgodnie z przewidywaniami, w dolinie tej występują systemy wodonośne w południowej części Basenu z utworami detrytycznymi typowymi dla sukcesji drzewostanów i piasków z przeplatanymi mułami i iłami. Mają one zmienny potencjał i mają charakter gazowany.
Kilka ciekawostek
- Całkowite składki dorzecza składają się od 17.500 do 19,000 hm3/rok dla różnych zastosowań.
- Udział wód podziemnych oszacowano na 3.730 hm3/rok, z czego nieco ponad 3.300 hm3/rok to zrzuty do rzeki Ebro.
- Całkowita populacja Zagłębia wynosi 2.850.000 33.3 2 mieszkańców, przy średniej gęstości XNUMX mieszk./kmXNUMX, co jest wartością znacznie niższą od średniej krajowej.
- Dominują głównie małe ośrodki miejskie, 90% z nich liczy mniej niż 2.000 mieszkańców.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o dolinie Ebro i jej charakterystyce.