Dlaczego Pluton nie jest planetą?

Pluton, zapomniana planeta, nie jest już planetą. W naszym Układzie Słonecznym było dziewięć planet, dopóki nie przedefiniowano, czy planeta jest planetą, czy nie, a Pluton musiał wyjść z koniunkcji planet. W 2006 roku została uznana za planetę karłowatą po 75 latach pracy w kategorii planetarnej. Jednak znaczenie tej planety jest znaczne, ponieważ ciało niebieskie, które przechodzi przez jej orbitę, nazywa się Pluton. Wiele osób nie wie dlaczego pluton nie jest planetą?.

Z tego powodu zamierzamy poświęcić ten artykuł, aby powiedzieć, jakie są główne powody, dla których Pluton nie jest planetą i jakie są jego cechy.

Główne cechy

Planeta karłowata okrąża Słońce co 247,7 lat i pokonuje średnią odległość 5.900 miliarda km. Masa Plutona jest równa 0,0021 masy Ziemi. lub jedną piątą masy Księżyca. To sprawia, że ​​jest bardzo mała, aby można ją było uznać za planetę.

Tak, od 75 lat jest planetą Międzynarodowej Unii Astronomicznej. W 1930 otrzymał swoją nazwę od rzymskiego boga podziemi.

Dzięki odkryciu tej planety odkryto później wielkie odkrycia, takie jak Pas Kuipera. Jest uważana za największą planetę karłowatą, za Eris. Powstaje głównie z niektórych rodzajów lodu. Odkrywamy, że lód składa się z zamarzniętego metanu, inny to woda, a jeszcze inny to skała.

Informacje o Plutonie są bardzo ograniczone, ponieważ technologia od lat 1930. XX wieku nie była wystarczająco zaawansowana, aby zapewnić znaczące odkrycia obiektów tak oddalonych od Ziemi. Do tego czasu była to jedyna planeta, której nie odwiedził statek kosmiczny.

W lipcu 2015 roku, dzięki nowej misji kosmicznej, która opuściła Ziemię w 2006 roku, udało mu się dotrzeć do planety karłowatej i uzyskać wiele informacji. Informacje te docierają na naszą planetę dopiero po roku.

Informacje o planetach karłowatych

Dzięki wzrostowi i rozwojowi technologii uzyskuje się wiele wyników i informacji o Plutonie. Jego orbita jest dość wyjątkowa, biorąc pod uwagę jego stosunek obrotu do satelity, jego oś obrotu i zmiany w ilości padającego na niego światła. Wszystkie te zmienne sprawiają, że ta planeta karłowata jest wielką atrakcją dla społeczności naukowej.

To, co jest dalej od Słońca niż reszta Ziemi, tworzy Układ Słoneczny. Jednak ze względu na mimośrodowość jego orbity jest o 20 lat bliżej orbity Neptuna. Pluton przekroczył orbitę Neptuna w styczniu 1979 roku i nie zbliżył się do Słońca aż do marca 1999 roku. To wydarzenie nie powtórzy się aż do września 2226. Ponieważ jedna planeta wchodzi na orbitę innej, nie ma możliwości kolizji. Dzieje się tak, ponieważ orbita wynosi 17,2 stopnia w stosunku do płaszczyzny ekliptyki. Dzięki temu trajektorie orbit sprawiają, że planety nigdy się nie spotykają.

Pluton ma pięć księżyców. Chociaż jej rozmiar jest porównywalny z naszą asteroidą, ma o 4 księżyce więcej od nas. Największy księżyc, zwany Charonem, jest o połowę mniejszy od Plutona.

Atmosfera i kompozycja

Atmosfera Plutona składa się w 98% z azotu, metanu i śladowych ilości tlenku węgla. Gazy te wywierają pewien nacisk na powierzchnię Ziemi, chociaż jest on około 100.000 XNUMX razy mniejszy niż ciśnienie na Ziemi na poziomie morza.

Odkryto również stały metan, więc szacuje się, że temperatura planety karłowatej wynosi poniżej 70 kelwinów. Ze względu na specjalny typ orbity temperatura ma wzdłuż niej znaczny zakres zmienności. Pluton może znajdować się tak blisko Słońca jak 30 AU i do 50 AU od Słońca. Gdy oddala się od słońca, na planecie tworzy się cienka atmosfera, która zamarza i opada na powierzchnię.

W przeciwieństwie do innych planet, takich jak Saturn i Jowisz, Pluton jest bardzo skalisty w porównaniu do innych planet. Po przeprowadzeniu badań stwierdzono, że większość skał na planecie karłowatej jest zmieszana z lodem ze względu na niską temperaturę. Jak widzieliśmy wcześniej, lód różnego pochodzenia. Niektóre miesza się z metanem, inne z wodą itp.

Można to wyjaśnić, biorąc pod uwagę rodzaje kombinacji chemicznych, które występują w niskich temperaturach i ciśnieniach podczas formowania się planet. Niektórzy naukowcy spekulować, że Pluton jest w rzeczywistości zaginionym księżycem Neptuna. Dzieje się tak, ponieważ możliwe jest, że planeta karłowata została wyrzucona na inną orbitę podczas formowania się Układu Słonecznego. Dlatego Charon powstaje w wyniku nagromadzenia lżejszej materii ze zderzenia.

Rotacja Plutona

Pluton potrzebuje 6.384 23 dni na wykonanie jednego obrotu, ponieważ jest zsynchronizowany z orbitami księżyców. Dlatego Pluton i Charon są zawsze po tej samej stronie. Oś obrotu Ziemi wynosi 122 stopnie, podczas gdy oś obrotu tej asteroidy to XNUMX stopnie. Bieguny są prawie na swoich orbitach.

Kiedy został po raz pierwszy zauważony, widoczny był blask z jego bieguna południowego. Gdy zmienia się nasz pogląd na Plutona, planeta wydaje się ciemnieć. Dziś z Ziemi możemy zobaczyć równik asteroidy.

W latach 1985-1990 nasza planeta zrównała się z orbitą Charona. Dlatego zaćmienie Słońca Plutona można obserwować każdego dnia. Dzięki temu udało się zebrać dużą ilość informacji o albedo tej planety karłowatej. Pamiętamy, że albedo jest czynnikiem określającym współczynnik odbicia promieniowania słonecznego planety.

Dlaczego Pluton nie jest planetą?

W 2006 roku, a konkretnie 24 sierpnia, Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) zorganizowała bardzo ważne spotkanie: Zdefiniuj dokładnie, czym jest planeta. To dlatego, że poprzednie definicje nie wskazywały dokładnie, czym jest planeta, a Pluton był w centrum debaty, gdy astronom Mike Brown odkrył obiekt Eris bardziej masywny niż Pluton w samym Pasie Kuipera. To ograniczało astronomię w tamtym czasie, ponieważ jeśli Pluton kwalifikuje się jako planeta, dlaczego nie Iris? Jeśli tak, to ile potencjalnych planet pozostało w pasie Kuipera?

Debata pogłębiła się, aż Pluton w końcu stracił swój tytuł planetarny podczas spotkania IAU w 2006 roku. Międzynarodowa Unia Astronomiczna definiuje planetę jako mniej więcej kuliste ciało krążące wokół gwiazdy.. Ponadto planety muszą mieć czyste orbity.

Pluton nie spełnia tego ostatniego wymogu, więc oficjalnie jest wykluczony z bycia planetą w Układzie Słonecznym. Ale debata jest nadal otwarta, a niektórzy twierdzą, że Pluton powinien wrócić na oficjalną listę. W 2015 roku misja NASA New Horizons odkryła, że ​​„starożytna” planeta była większa niż sądzili astronomowie.

Dowódca misji Alan Stern był jednym z astronomów, którzy nie zgadzali się z obecną definicją planety, argumentując, że Pluton powinien pozostać wśród planet Układu Słonecznego.

Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz poznać powody, dla których Pluton nie jest planetą.