Okres dewonu

Era paleozoiczna ma 5 pododdziałów podzielonych na okresy, w których miały miejsce różne wydarzenia o dużym znaczeniu biologicznym i geologicznym. Dzisiaj będziemy rozmawiać Okres dewonu. Okres ten trwał około 56 milionów lat, z których nasza planeta przeszła wiele zmian, zwłaszcza na poziomie bioróżnorodności, ale także na poziomie geologicznym.

W tym artykule skupimy się na przedstawieniu cech charakterystycznych, klimatu, geologii, flory i fauny okresu dewonu.

Główne cechy

Okres ten rozpoczął się około 416 milionów lat temu i zakończył około 359 milionów lat temu. Jak zawsze musimy zauważyć, że zarówno początek, jak i koniec okresu nie są tak dokładne ze względu na brak tak dokładnych informacji. To czwarty okres ery paleozoicznej. Po okresie dewonu następuje okres okres karboński.

W tym okresie nastąpił szeroki rozwój różnych grup zwierząt, zwłaszcza zamieszkujących środowiska morskie. Nastąpiły również ważne zmiany w siedliskach lądowych, gdy pojawiły się duże rośliny i pierwsze zwierzęta lądowe. Pomimo tego, że był to okres, w którym życie ulegało zróżnicowaniu na dużym poziomie, dewon ma również dość wątpliwą reputację jako okres, w którym wymarło wiele gatunków zwierząt. Mówi się o mniej więcej wymarciu 80% życia na naszej planecie.

W tym okresie nastąpiło masowe wymieranie, które spowodowało, że wiele gatunków zamieszkujących w tym czasie zniknęło na stałe z powierzchni ziemi. Równocześnie z okresem dewonu dzieli się on na różne epoki. Zobaczmy, jakie są te czasy:

• Dolny dewon. Składa się z 3 epok zwanych Lochkovian, Pragian i Emsian.
• Środkowy dewon: obejmował dwa epoki zwane Eifelian i Givetian
• Górny dewon: utworzyły go dwa miasta zwane Frasniense i Fameniense.

Pod koniec tego okresu miało miejsce jedno z wydarzeń na poziomie masowego wymierania na poziomie planetarnym, które spowodowało wielką utratę gatunków, głównie tych, które zamieszkują morza części tropikalnej. Gatunki, które najbardziej ucierpiały to korale, ryby, skorupiaki, mięczaki, pośród innych. Na szczęście wiele gatunków żyjących w ekosystemach lądowych nie zostało dotkniętych zjawiskiem masowego wymierania. Dlatego podbój siedliska lądowego może kontynuować swój bieg bez zbyt wielu problemów.

Geologia dewońska

Okres ten charakteryzował się dużą aktywnością płyt tektonicznych. Było kilka akcentów, które utworzyły nowe superkontynenty, takie jak powstanie Laurazji. Powstał i utrzymał również superkontynent znany pod nazwą Gondwana. Jest to duży obszar lądu, który zajmował całą przestrzeń na południowym biegunie planety. Północną część Ziemi zajmowała Syberia oraz rozległy i głęboki Ocean Panthalassa. Cały ocean pokrywał prawie całą półkulę północną.

Z punktu widzenia orogenezy jest to okres, w którym rozpoczęły się różne procesy formowania się pasm górskich, wśród których mamy Appalachy.

Klimat okresu dewonu

Warunki klimatyczne, jakie panowały na naszej planecie w okresie dewonu, były stosunkowo stabilne. Dominacja globalnych temperatur była gorąca i wilgotna z obfitymi deszczami. Jednak suchy i suchy klimat istniał w obrębie dużych mas kontynentalnych.

Średnia globalna temperatura wynosi około 30 stopni. W miarę upływu czasu obserwowano niewielki postępujący spadek, osiągając średnio 25 stopni. Później, pod koniec okresu dewonu, temperatury spadły do ​​tego stopnia, że ​​doszło do jednego ze zlodowacenia, które zmieniało naszą planetę na przestrzeni dziejów.

Vida

W tym okresie nastąpiły znaczące zmiany w stosunku do istot żywych. Jedną z najważniejszych zmian było ostateczne podbój ekosystemów lądowych. Najpierw przeanalizujmy florę.

Flora

W okresie przeddewońskim zaczęły się już rozwijać drobne rośliny naczyniowe, np. Paprocie. Te małe paprocie nabierały większego rozwoju w różnych aspektach, z których najbardziej reprezentatywny był ich rozmiar. Na powierzchni kontynentów pojawiły się także inne formy roślin, np. Likopodiofity. Istnieją gatunki roślin, które nie potrafiły przystosować się do warunków środowiskowych i ostatecznie wymarły.

Rozprzestrzenianie się roślin lądowych przyniosło w konsekwencji wzrost przyrostu tlenu, który istniał w atmosferze od rośliny przeprowadziły proces fotosyntezy dzięki pigmentom chlorofilu. Dzięki temu życie ziemskie znacznie łatwiej było rozprzestrzeniać się w ekosystemach lądowych.

Fauna

Ostatecznie fauna była bardzo zróżnicowana w okresie dewonu, począwszy od ryb. Jest to jedna z grup, które odnotowały największy wzrost liczby ludności. Wielu nazywa ten okres wiekiem ryb. Gatunki takie jak Sarcopterygians, Actinopterygians, Ostracoderms i Selacians.

Przyczyny wyginięcia okresu dewonu

Jak wspomnieliśmy wcześniej, pod koniec tego okresu nastąpił proces masowego wymierania. Wpłynął głównie na żywe formy mórz. Wymieranie trwało około 3 milionów lat. Przyczyny tego masowego wymierania były następujące:

• Meteory
• Krytyczny spadek poziomu tlenu w morzach
• Globalne ocieplenie
• Wzrost lub masa roślin
• Intensywna aktywność wulkaniczna

Wśród podanych przez nas powodów mogą być wątpliwości co do wzrostu roślin. W tym okresie wykształciły się duże rośliny naczyniowe, mające średnio około 30 metrów wysokości na powierzchni kontynentów. Miało to negatywne konsekwencje, tworząc nierównowagę w warunkach środowiskowych, ponieważ rośliny te zaczną wchłaniać z gleby duże ilości wody i składników odżywczych, które mogłyby być wykorzystane przez inne żyjące istoty. Spowodowało to utratę różnorodności biologicznej.

Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o okresie dewonu.