Jak widzieliśmy w innych artykułach, takich jak wewnętrzna struktura Ziemi, nasza planeta jest nieustannie modyfikowana. Istnieje szereg procesów zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, które powodują, że Ziemia podlega ciągłym przemianom. W tym przypadku będziemy rozmawiać czynniki geologiczne. Wewnętrzne czynniki geologiczne to te, które modyfikują wewnętrzną strukturę planety, a także są odpowiedzialne za jej ruchy Płyty tektoniczne.
W tym poście skupimy się na zewnętrznych czynnikach geologicznych i ich wpływie na model skorupy ziemskiej. Chcesz dowiedzieć się więcej i uzupełnić notatki o dodatkową wiedzę? W tym artykule znajdziesz to wszystko.
Przemiany Ziemi
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się z wewnętrznymi czynnikami geologicznymi, zewnętrzne nie tworzą zagłębień, pasm górskich ani wulkanów. To ci, którzy wyrównują grunt i modyfikują jego formy.
Główne zewnętrzne czynniki geologiczne są to erozja, transport i sedymentacja. Wietrzenie jest również bardzo ważnym czynnikiem geologicznym, ponieważ są to zjawiska zachodzące w atmosferze i wpływające na krajobraz. Zobaczymy również rodzaje istniejących warunków atmosferycznych.
Formy, które ziemie uzyskują w wyniku tych procesów są bardzo zróżnicowane. Nie chodzi o to, że góra zostanie uformowana lub zdeformowana, ale o jej relief i skład. Na przykład erozja ostatecznie spłaszcza szczyty górskie po milionach lat ciągłego działania. Na przykład wskaźnikiem wieku góry jest wysokość jej szczytu. Jeśli ma spiczasty kształt, jest młody, a jeśli jest już wyrównany, erozja działa od milionów lat.
Zewnętrzne czynniki geologiczne mogą być zarówno fizyczne, jak i chemiczne. Te pierwsze odpowiadają za modyfikację formy, a drugie modyfikują skład chemiczny miejsc, w których działają. Kluczowym przykładem jest chemiczne wietrzenie, któremu skały ulegają w czasie.
Krajobrazy są wynikiem interakcji wszystkich procesów geologicznych, oprócz działania flory i fauny. Nie zapominajmy, że krajobraz składa się z działań wielu istot żywych, które również są w ciągłym rozwoju i mają pewien wpływ na środowisko. I oczywiście, człowiek jest kolejnym bardzo warunkującym czynnikiem dzisiejszej różnorodności krajobrazów.
Zwietrzenie
Fizyczne wietrzenie
Fizyczne wietrzenie to proces, który rozbija lub modyfikuje skały w zależności od jego działania i warunków środowiskowych. Są zdolne do ich fragmentacji i dezintegracji. Działają również na minerały. Najczęstszymi przyczynami fizycznego wietrzenia są deszcz, lód, odwilż, wiatr i ciągłe zmiany temperatury między dniem a nocą.
Uważa się, że zmiany te nie są czynnikami warunkującymi modyfikację skał i ich kształtów, ale są. Szczególnie w miejscach, gdzie amplituda termiczna jest duża (np. Na pustyniach), fizyczne starzenie spowodowane zmianami temperatury jest znacznie większe.
Istnieją trzy rodzaje wietrzenia. Pierwsza to ta, o której wspomnieliśmy, dotycząca zmian temperatury. Z biegiem lat te ciągłe zmiany powodują pękanie materiałów. Występuje również często na obszarach o klimacie o niskiej wilgotności i dużych wahaniach temperatury.
Drugi typ to wietrzenie biogenne. Jest to spowodowane działaniem mikroorganizmów i organizmów, takich jak mchy, porosty, glony i inne mięczaki, które wpływają na powierzchnię skał. Ta akcja stale je osłabia i czyni bardziej podatnymi na inne działania.
Wietrzenie chemiczne
Pozostaje nam chemiczne wietrzenie. Dzieje się tak zwłaszcza w klimatach wilgotnych i powoduje reakcje chemiczne zachodzące między gazami w atmosferze a minerałami obecny w skałach. W tym przypadku następuje rozpad tych cząstek. Woda i obecność gazów, takich jak tlen i wodór, powodują reakcje chemiczne powodujące wietrzenie.
Jedną z głównych reakcji zachodzących w tym przypadku jest utlenianie. Jest to połączenie tlenu z powietrza rozpuszczonego w wodzie z minerałami ze skał. To wtedy powstają tlenki i wodorotlenki.
Erozja i transport
Erozja to proces, który zachodzi, gdy deszcz, wiatr i strumienie wody nieustannie oddziałują na skały i osady. Powodują fragmentację i deformację skał Jest to ciągły proces. W miarę erozji skały tracą objętość, a ich wygląd i struktura ulegają deformacji.
Transport to proces, który wynika z działania erozji. Osady i fragmenty oddzielone od działania erozji w skałach są przenoszone przez wiatr, potoki wody, lodowce itp. Do transportu osadów nie trzeba odrywać od podłoża. Można je przewozić na trzy sposoby:
- Czołgać się, w którym pełzają po powierzchni ziemi.
- Zawieszenie. Oto osady zawieszone zarówno w wodzie, jak iw powietrzu. Na przykład małe cząsteczki lub liście zarówno w prądach wodnych, jak i podmuchach wiatru.
- Rozcieńczony. Wchodzą w skład wody lub powietrza.
Osadzanie
Jest to ostatni zewnętrzny czynnik geologiczny, którego nam brakuje. Odpowiada to osadzaniu się cząstek stałych, które zostały przeniesione przez erozję. Te cząstki nazywane są osadami. Obszary o największej ilości osadów To ujścia rzek i miejsc takich jak morza i oceany.
Raz zdeponowane osady są z kolei usuwane przez inne czynniki geologiczne, takie jak erozja i wietrzenie. Jeśli osady te osiągną duże rozmiary i zagęszczenie na przestrzeni lat, tworzą się skały osadowe.
Tak działa dynamika geologiczna naszej planety.