Na tym blogu zawsze rozmawiamy o najważniejszych naukowcach i ich wkładzie w świat nauki. Jednak filozofowie wnieśli również liczne wkłady, takie jak Leibniz. Jest filozofem, którego pełne nazwisko brzmi Gottfried Wilhelm Leibniz, był także fizykiem i matematykiem. Miał istotny wpływ na rozwój współczesnej nauki. Ponadto jest jednym z przedstawicieli racjonalistycznej tradycji nowoczesności, ponieważ jego wiedza matematyczno-fizyczna była wykorzystywana do wyjaśniania pewnych zjawisk przyrodniczych i ludzkich.
Dlatego zamierzamy poświęcić ten artykuł, aby opowiedzieć Ci wszystko, co musisz wiedzieć o biografii i wyczynach Leibniza.
Biografia Leibniza
Urodził się 1 lipca 1646 roku w Lipsku w Niemczech. Dorastał w pobożnej rodzinie luterańskiej pod koniec wojny trzydziestoletniej. Ta wojna pozostawiła cały kraj w gruzach. Odkąd był mały, kiedy chodził do szkoły, był swego rodzaju samoukiem, ponieważ był w stanie samodzielnie nauczyć się wielu rzeczy. W wieku 12 lat Leibniz samodzielnie nauczył się łaciny. Jednocześnie uczył się greki. Zdolność uczenia się była bardzo wysoka.
Już w 1661 roku rozpoczął kształcenie w zakresie prawa na Uniwersytecie w Lipsku, gdzie szczególnie interesował się ludźmi, którzy odegrali główną rolę w pierwszych rewolucjach naukowych i filozoficznych współczesnej Europy. Wśród tych ludzi, którzy zrewolucjonizowali cały system, byli Galileo, Francis Bacon, René Descartes i Thomas Hobbes. Z nurtu myśli, który wówczas istniał, odzyskali się niektórzy scholastycy i niektóre myśli Arystotelesa.
Po ukończeniu studiów prawniczych spędził kilka lat w Paryżu. Tutaj zaczął uczyć się matematyki i fizyki. Ponadto mógł spotkać się z najbardziej znanymi filozofami i matematykami tamtych czasów oraz zbadał bardziej szczegółowo wszystkich, którzy go interesowali. Uczył się u Christiana Huygensa, który był fundamentalnym filarem, dzięki któremu mógł później rozwinąć teorię rachunku różniczkowego i całkowego.
Podróżował do różnych części Europy, spotykając niektórych z najbardziej reprezentatywnych filozofów tamtych czasów. Po tej podróży do Europy założył Akademię Nauk w Berlinie. Ta akademia miała wielu uczniów, którzy chcieli dowiedzieć się więcej o nauce. Ostatnie lata życia spędził na próbach zestawienia najwspanialszych przejawów swojej filozofii. Jednak ten zamiar nie mógł się powieść. Zmarł w Hanowerze w listopadzie 1716 roku.
Wyczyny i wkład Leibniza
Zobaczymy, jakie były główne osiągnięcia i warunki Leibniza w świecie nauki i filozofii. Podobnie jak w przypadku innych filozofów i naukowców tamtych czasów, Leibniz specjalizował się w różnych dziedzinach. Należy pamiętać, że w tamtych czasach nie było jeszcze wiedzy na temat wszystkich dyscyplin, więc jedna osoba mogła być specjalistą w kilku dziedzinach. Obecnie musisz specjalizować się tylko w jednym obszarze, a mimo to trudno jest poznać wszystkie informacje na jego temat. Faktem jest, że ilość informacji, które są i co można dalej badać w odniesieniu do tego, co było wcześniej, jest fatalną różnicą.
Potęga specjalistów z różnych dziedzin pozwoliła mu na formułowanie różnych teorii i położyła podwaliny pod współczesny rozwój nauki. Niektóre przykłady dotyczyły matematyki i logiki, a także filozofii. Podzielimy się ich głównym wkładem:
Rachunek nieskończenie mały w matematyce
Wraz z Izaakiem Newtonem Leibniz jest uznawany za jednego z twórców rachunku różniczkowego. Pierwsze użycie rachunku całkowego odnotowano w roku 1675 i Użyłbym go do znalezienia obszaru pod funkcją Y = X. W ten sposób mógł wytworzyć pewne zapisy, takie jak cykl całkowy S, i dał początek Regule Leibniza, będącej właśnie regułą iloczynu rachunku różniczkowego. Przyczynił się również do zdefiniowania różnych bytów matematycznych, które nazywamy nieskończenie małymi, oraz do zdefiniowania wszystkich ich własności algebraicznych. W tej chwili istniało wiele paradoksów, które trzeba było zrewidować i przeformułować później w XIX wieku.
Logika
Przyczynił się na podstawie epistemologii i logiki modalnej. Był wierny swojemu wykształceniu matematycznemu i potrafił dobrze argumentować, że złożoność ludzkiego rozumowania można przełożyć na język obliczeń. Po zrozumieniu tych obliczeń może to być doskonałe rozwiązanie pozwalające rozwiązać różnice zdań i argumenty między ludźmi. Z tego powodu jest uznawany za jednego z najważniejszych logików swoich czasów, od czasów Arystotelesa.
Między innymi był w stanie opisać właściwości i metody różnych zasobów językowych, takich jak koniunkcja, negacja, zbiór, inkluzja, tożsamość i zbiór pusty oraz dysjunkcja. Wszystkie były przydatne, aby zrozumieć i dokonać właściwego rozumowania i szacunku dla siebie nawzajem, które nie są ważne. Wszystko to stanowi jedną z głównych faz rozwoju logiki epistemicznej i logiki modalnej.
Filozofia Leibniza
Filozofię Leibniza podsumowuje zasada indywidualizacji. Został przeprowadzony w latach sześćdziesiątych XVII wieku i broni istnienia indywidualnej wartości, która sama w sobie stanowi całość. Dzieje się tak, ponieważ można to odróżnić od zestawu. Było to pierwsze podejście do niemieckiej teorii monad. Jest to analogia z fizyką, w której argumentuje się, że monady to sfera mentalna, czym są atomy w sferze fizycznej. Są ostatecznymi elementami wszechświata i nadają istotnemu kształt bytowi poprzez właściwości takie jak: monady są wieczne, ponieważ nie rozkładają się na inne prostsze cząstki, są indywidualne, aktywne i podlegają własnym prawom.
Wszystko to jest określone jako indywidualna reprezentacja samego wszechświata.
Jak widać, Leibniz wniósł wiele do świata nauki i filozofii. Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o Leibnizu z jego biografii.