Al-khwarizmi

Jednym z ludzi, którzy wnieśli duży wkład w naukę, jest muzułmanin Mohammed Ibn Musa abu Djafar Al-Khwarizmi. Ten człowiek był matematykiem, astronomem i geografem i prawdopodobnie urodził się w perskim mieście Khwarizm. To miasto położone jest w południowo-wschodniej części Morza Aralskiego i zostało podbite 70 lat przed narodzinami Arabów. Imię Al-Khwarizmi oznacza Syn Mojżesza.

W tym artykule opowiem o wszystkich exploitach i odkryciach Al-khwarizmi a także jego biografię.

Biografia

Urodził się w 780 r. W 820 r. Został wezwany do Bagdadu (znanego obecnie jako Irak) przez kalifa Abbasydów Al Mamuna. Ten człowiek był znany wszystkim dzięki „Arabian Nights”. Dom Mądrości powstał w celu wzbogacenia nauki, powstały też inne akademie naukowe. Niektóre z najważniejszych dzieł filozoficznych zostały przetłumaczone na język arabski. Te akademie miały również obserwatoria astronomiczne.

Całe to naukowe i wielokulturowe środowisko uczyniło naukę Al-Khwarizmi znacznie bardziej produktywną. Ostatecznie zdecydował się poświęcić wszystkie swoje traktaty algebrze i astronomii. Decyzje te miały istotne konsekwencje dla przyszłego rozwoju nauki w Europie, głównie za pośrednictwem Hiszpanii.

Podróżował przez Afganistan, południową Rosję i Bizancjum. Przez wielu uważany był za najlepszego matematyka swoich czasów. I właśnie dlatego matematyka jest wynalazkiem stworzonym przez człowieka. Dlatego chociaż jest to trudne dla każdego, nie może być trudniejsze niż ludzkie zrozumienie, skoro jest przez nas stworzone. Dzięki tej filozofii Al-Khwarizmi był w stanie pracować z matematyką z wielką wprawą.

Zmarł w Bagdadzie około 850 roku. Został zapamiętany jako jeden z najlepszych matematyków w całej historii.

Al-Khwarizmi Works

Stworzył 10 dzieł i prawie wszystkie z nich są znane zarówno pośrednio, jak i poprzez tłumaczenia, które później dokonano na łacinę. Z niektórych jego prac znany jest tylko tytuł, a pozostałe przetłumaczone zostały wykonane w Toledo. Ten naukowiec poświęcił się zebraniu całej niezbędnej wiedzy Greków i Hindusów. Poświęcił się głównie matematyce, ale zwrócił się także ku astronomii, geografii, historii, a nawet astrologii.

Trzeba pomyśleć, że w tamtych czasach nauka nie była tak rozwinięta. Osoba mogłaby spędzać dużo czasu na różnych tematach i móc się w nich rozwijać. Dzieje się tak, ponieważ nie było zbyt wielu informacji ani wiedzy. To jest powód, dla którego człowiek może być doskonale wielokulturowy i ekspertem w różnych dziedzinach. Dzisiaj jest wiele informacji na każdy temat. Możesz poświęcić czas na ten czy inny temat. Ale jeśli naprawdę chcesz być ekspertem w niektórych, nie możesz skupić się na kilku jednocześnie, ponieważ nie miałbyś czasu, aby wiedzieć wszystko na ten temat. Bardziej niż cokolwiek innego, ponieważ codziennie pojawiają się nowe badania i odkrycia i musisz stale je aktualizować.

Jego najbardziej znanym dziełem ze wszystkich i najczęściej używanym były Tabele Astronomiczne. Te tabele były oparte na wiedzy, którą zdobyli Hindusi i którą tam schwytali. Tabele te zawierają algorytmy używane do obliczania dat i niektóre funkcje trygonometryczne, takie jak sinus i cotangens.

Z jego arytmetyki zachowała się tylko łacińska wersja z XII wieku. Ta praca opisuje bardzo szczegółowo cały hinduski system wyliczania pozycyjnego przy podstawie 10. Dzięki temu systemowi obliczeń możesz poznać znacznie więcej sposobów wykonywania obliczeń, aby osiągnąć różne cele. Wiadomo również, że istniała metoda, która posłużyła do znalezienia pierwiastków kwadratowych, chociaż nie występuje w tej łacińskiej konserwacji.

Traktat algebry

Jego odkrycia matematyczne były niezbędne, aby móc wprowadzić systemy wyliczania w świecie arabskim, a później w całej Europie. Te systemy dotarły do ​​nas przez Arabów i powinniśmy nazywać je indoarabskimi, ponieważ były oparte na wiedzy Hindusów. Ten system jest pierwszy, który zaczął używać zera jako innej liczby.

Jego traktat o algebrze jest zwięzłym wprowadzeniem do rachunku różniczkowego. W tym traktacie możesz zobaczyć, jak pewne reguły są używane do uzupełniania równań. Należy je również zredukować, aby były łatwiejsze i mogły je rozwiązać. Chociaż matematyka jest złożona, jest to wciąż nauka, w której zawsze staramy się znaleźć najprostszą drogę. Formuły są zwykle redukowane tak nisko, jak to możliwe, aby mogły zagwarantować jakość danych z dużą precyzją, ale bez konieczności wykonywania zbyt wielu obliczeń.

W swoim traktacie o algebrze pomógł także usystematyzować wszystkie rozwiązania równań kwadratowych. Te równania pojawiają się również w geometrii, w obliczeniach komercyjnych i dziedziczeniu, więc były bardzo przydatne w tamtym czasie. Najstarsza książka Al-Khwarizmi była znana pod tytułem Kitab al-jabr wa'l-muqabala i to ona nadaje początek i znaczenie słowu algebra.

Nazwy tych terminów miały na celu zrozumienie terminów użytych w ujemnych i dodatnich współczynnikach wszystkich znanych obliczeń. Tytuł pracy przetłumaczony na język hiszpański można by nazwać „Księgą przywracania i wyrównywania” lub „Sztuką rozwiązywania równań”.

Traktat o astronomii i praca z geografii

Z drugiej strony Al-Khwarizmi napisał również traktat o astronomii. Zachowane są tylko dwie wersje łacińskie. W tym traktacie można sobie wyobrazić badania kalendarzy i rzeczywistych pozycji Słońca, Księżyca i planet. Tabele sinusów i stycznych zostały zastosowane w astronomii sferycznej. W tym traktacie możemy również znaleźć tablice astrologiczne, obliczenia paralaksy i zaćmień oraz widzialność księżyca.

Poświęcił się także częściowo geografii, gdzie stworzył dzieło o nazwie Kitab Surat-al-Ard. W tej pracy można zobaczyć, jak koryguje Ptolemeusza we wszystkim, co dotyczy Afryki i Wschodu. Sporządził listę szerokości i długości geograficznych miast, gór, rzek, wysp, różnych regionów geograficznych, a nawet mórz. Dane te zostały wykorzystane jako podstawa do stworzenia mapy świata, który był wówczas znany.

Jak widać, Al-Khwarizmi wniósł ważny wkład w świat nauki i dzięki niemu mamy dziś wiele zastosowań w matematyce.