El Pico de Orizaba Występuje w górnej części Meksyku i Ameryki Północnej. Jest to szczyt, na którym znajduje się wulkan, który w swojej historii miał liczne potwierdzone erupcje. Ma wiele legend i ciekawych historii do poznania.
Dlatego poświęcimy ten artykuł, aby powiedzieć Ci wszystko, co musisz wiedzieć o szczycie Orizaba, jego charakterystyce, erupcjach i wielu innych.
Charakterystyka szczytu Orizaba
W języku nahuatl nazwa szczytu Orizaba brzmi Citlaltépetl, co oznacza „górę gwiazd” lub „wzgórze gwiazd”. Według legendy aztecki bóg Quetzalcóatl pewnego dnia wspiął się na wulkan i rozpoczął swoją podróż ku wieczności. W jego historii odnotowano 23 potwierdzone erupcje i 2 nieokreślone. Pico de Orizaba to najwyższy szczyt i wulkan w Meksyku i Ameryce Północnej. Pico de Orizaba powstało na wapieniu i łupku w okresie kredowym.
Gdy znalazł się w centrum, płomienie pochłonęły jego śmiertelne ciało, ale jego dusza przybrała formę latającego quetzala, aż widziana z dołu wyglądała jak jasna gwiazda. Z tego powodu Aztekowie nazwali go wulkanem Citlaltépetlal. Pico de Orizaba to najwyższy szczyt i wulkan w Meksyku i Ameryce Północnej. Global Volcano Program Smithsonian Institution szacuje jego wysokość na 5.564 metrów, chociaż Geological Service of Mexico umieszcza go na 5.636 metrach nad poziomem morza. Ze swojej strony Narodowy Instytut Statystyki i Geografii (INEGI) potwierdza, że wulkan ma wysokość 5.610 metrów.
Znajduje się geograficznie między stanami Veracruz i Puebla w południowo-środkowej części kraju. Widziany z poziomu morza, jego kształt jest prawie symetryczny i składa się z masywnego szczytu oraz owalnego krateru o szerokości 500 metrów i głębokości około 300 metrów. Jest częścią poprzecznej osi wulkanicznej, system górski na południowym krańcu płyty północnoamerykańskiej. Jest to jeden z trzech wulkanów lodowcowych w Meksyku, głównie na północy i północnym zachodzie. Te masy lodu znacznie się zmniejszyły w ostatnich dziesięcioleciach.
Powstanie wulkanu Pico de Orizaba
Poprzeczna oś wulkaniczna składa się z kilku wulkanów i jest wynikiem subdukcji (zapadnięcia się) płyt Cocos i Rivera pod płytą północnoamerykańską. Pico de Orizaba uformował się na wapieniach i łupkach w okresie kredy, ale zasadniczo powstał pod wpływem ciśnienia magmy znalezionej między granicami płyt.
Ten stratowulkan rozwijał swój kształt przez miliony lat, co zostało wyjaśnione przez zidentyfikowanie trzech faz odpowiadających 3 obecnym nałożonym na siebie stratowulkanom, w których budowanie i niszczenie były częste. Pierwsza faza rozpoczęła się około 1 miliona lat temu w środkowym plejstocenie, kiedy rozwinęła się cała podstawa wulkanu. Lawa wyrzucona z wnętrza Ziemi zastygła i utworzyła stratowulkan Torrecillas, ale północno-wschodnia flanka doprowadziła do powstania kaldery 250.000 XNUMX lat temu.
W drugiej fazie stożek Espolón de Oro pojawił się na północ od krateru Torrecillas i wulkan nadal rósł po zachodniej stronie. Struktura zawaliła się około 16.500 XNUMX lat temu, po którym nastąpiła trzecia faza: budowa obecnego stożka wewnątrz krateru w kształcie podkowy pozostawionego przez Espolón de Oro.Mówi się również o czwartej fazie, która obejmuje budowę niektórych kopuł lawy zbudowanych podczas rozwój Espolón de Oro: Tecomate i Colorado. Obecny wulkan został zintegrowany w epoce późnego plejstocenu i holocenu, a jego aktywność rozpoczęła się wraz z wypływem lawy dacytowej, która utworzyła jego strome stożki.
Wysypki
Ostatnia erupcja Pico de Orizaba miała miejsce w 1846 roku i od tamtej pory jest nieaktywna. W jego historii odnotowano 23 potwierdzone erupcje i 2 nieokreślone. Aztekowie rejestrowali wydarzenia w 1363, 1509, 1512 i 1519-1528, i istnieją dowody na inne erupcje w 1687, 1613, 1589-1569, 1566 i 1175. Najwcześniejsze potwierdzone zdarzenie to 7530 pne. C±40. Pomimo tego, że jest stratowulkanem i ma główny stożek utworzony przez wybuchowe erupcje, Pico de Orizaba nie przeszedł do historii jako jeden z najbardziej niszczycielskich wulkanów w Meksyku.
Components
Wulkan utworzył kilka dopływów, w tym rzeki Cotaxtla, Jamapa, Blanco i Orizaba. Znajduje się w strefie umiarkowanej półzimnej, chłodnej latem i deszczowej między latem a zimą.
Jeśli chodzi o florę i faunę, przeważają lasy iglaste, głównie sosny i oyamel, ale można tu również znaleźć zarośla alpejskie i zacatonales. Jest domem dla rysia rysia, skunksa, szczura wulkanicznego i meksykańskiego nornika.
Możesz uprawiać różne sporty, z których najwybitniejszymi są kolarstwo górskie i wspinaczka. Jest to prawie symetryczny stożkowaty wulkan z owalnym kraterem o średnicy około 480 na 410 metrów. Krater ma powierzchnię 154.830 300 metrów kwadratowych i głębokość XNUMX metrów. Ze szczytu można zobaczyć inne pasma górskie, takie jak Iztaccíhuatl i Popocatépetl (aktywne wulkany), Malinche i Cofre de Perote.
Wulkany są głównym źródłem zaopatrzenia w wodę dla wielu społeczności. Trzy z pięciu lodowców na Pico de Orizaba zniknęły w ciągu ostatnich 50 lat, pozostawiając jedynie lodowiec Jamapa, który zaczyna się na wysokości 5,000 metrów nad poziomem morza i jest największym lodowcem w Meksyku i Ameryce Środkowej.
Naukowcy z Centre for Atmospheric Sciences of Mexico potwierdzili, że skutki globalnego ocieplenia wpływają na region wulkanu. Znikają lodowce trzech najwyższych wulkanów Meksyku. W Iztaccíhuatl i Popocatépetl prawie nic nie zostało, podczas gdy Pico de Orizaba jest na tej samej ścieżce, aby zmniejszyć swoją grubość i długość. W całej swojej historii miały miejsce 23 potwierdzone erupcje i dwie nieokreślone erupcje, ostatnia erupcja pochodzi z 1846 roku. Nie jest uważany za niszczycielski wulkan.
Jaka jest legenda o Pico de Orizaba?
Miejscowa legenda głosi, że dawno temu, w czasach Olmeków, żył wielki wojownik o imieniu Nawalny. Jest piękną i bardzo odważną kobietą i zawsze towarzyszy jej wierny przyjaciel Ahuilizapan, co oznacza „Orizaba”, piękny rybołow.
Nahuani musiał stoczyć jedną z największych bitew i został pokonany. Jej przyjaciółka Ahui Lizapan była głęboko melancholijna, wzniosła się na szczyt nieba i ciężko opadła na ziemię.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiecie się więcej o szczycie Orizaba i jego charakterystyce.