Między oceanami planety Ocean Arktyczny jest to najmniejszy i najbardziej wysunięty na północ zbiornik wodny. Jest również uważany za najzimniejszy ocean na naszej planecie, ponieważ większość jego wód jest pokryta przez cały rok ogromną masą lodu. Wewnątrz jest życie przystosowane do tych nieprzyjaznych warunków zimnego klimatu. Jest to jednak jeden z oceanów najbardziej dotkniętych negatywnymi skutkami zmiany klimatu i globalnego ocieplenia.
W tym artykule przedstawimy wszystkie cechy charakterystyczne, ewolucję, florę i faunę Oceanu Arktycznego.
Główne cechy
Główna różnica między nimi a Ocean Antartic jest to, że ma szelf kontynentalny, na którym znajduje się lód. W przypadku, gdy topnienie lodu będzie postępować w tym tempie, to biegun południowy podnosi poziom morza. Ocean Arktyczny nie ma szelfu kontynentalnego, a jedynie zamarzniętą wodę. To powoduje, że zamarznięty gruz unosi się w środkowych wodach. Te duże masy lodu są otoczone przez całe morze w miesiącach letnich i zimowych, Gdy woda zamarznie, jej grubość będzie rosła.
Znajduje się na półkuli północnej, w regionie najbliższym koła podbiegunowego. Ogranicza w regionach w pobliżu Azji, Europy i Ameryki Północnej. Przepraw się z nim przez wody Ocean Atlantycki przez Cieśninę Fram i Morze Barentsa. Graniczy również z Oceanem Spokojnym przez Cieśninę Beringa i całe przybrzeżne wybrzeże Alaski, Kanady, Europy Północnej i Rosji.
Jego główna głębokość wynosi od 2000 do 4000 metrów. Ma łączną powierzchnię około 14.056.000 XNUMX XNUMX kilometrów kwadratowych.
Formacja i klimat Oceanu Arktycznego
Chociaż powstanie tego oceanu nie jest dobrze poznane, uważa się, że powstał on dawno temu. Istnieją ekstremalne warunki środowiskowe, które utrudniają badanie tego oceanu. Jest zamieszkany przez populacje Eskimosów od około 20.000 XNUMX lat. Ci ludzie byli w stanie przystosować się do ekstremalnych warunków pogodowych występujących w tych miejscach. Z pokolenia na pokolenie potrafili przekazywać wiedzę niezbędną do adaptacji i oswajania się z życiem w tych miejscach.
W tych oceanach znaleziono skamieniałości świadczące o trwałym zamarznięciu życia organicznego. Szacuje się, że to około jakieś 70 milionów lat temu panowały tam takie same warunki, jak dzisiejsze Morze Śródziemne. I to jest to, że w niektórych czasach i okresach czas geologiczny ten ocean został całkowicie odkryty bez lodu.
Średnie temperatury zimą w tym spadek oceanu do wartości -50 stopni, co sprawia, że przetrwanie w tym miejscu jest dość odyseją. Klimat polarny jest jednym z najzimniejszych na planecie, co powoduje, że ma mniej lub bardziej trwałe i bardzo niskie temperatury roczne. Dzieli się głównie na dwa sezony po około 6 miesięcy każdy. Przeanalizujmy dwie stacje znajdujące się na Oceanie Arktycznym:
- Lato: W miesiącach letnich temperatury oscylują wokół 0 stopni i słońce świeci nieprzerwanie przez całą dobę. Istnieją również ciągłe i śnieżne mgły, które zapobiegają całkowitemu stopieniu się lodu. Od lata występują również słabe cyklony z opadami deszczu lub śniegu.
- zima: temperatura osiąga -50 stopni i wieczna noc. O tej porze roku słońce nigdy nie jest widoczne. Niebo jest czyste, a warunki pogodowe stabilne. Dzieje się tak, ponieważ światło słoneczne nie ma wpływu.
Nie możemy zapominać, że głównym powodem istnienia zjawisk meteorologicznych jest działanie światła słonecznego. Dlatego w miesiącach zimowych panują bardzo stabilne warunki pogodowe. Ze względu na skutki zmian klimatycznych i globalnego ocieplenia, temperatury w miesiącach letnich rosną coraz bardziej, powodując prawie całkowite stopienie całego Oceanu Arktycznego.
Flora i fauna Oceanu Arktycznego
Chociaż ten ocean jest w ekstremalnych warunkach, istnieje wiele ssaków przystosowanych do tych środowisk. Większość z nich ma białe futro, które służy jako kamuflaż i ochrona przed zimnem. Możesz liczyć mniej więcej około 400 gatunków zwierząt i są przystosowane do intensywnego mrozu tego regionu. Wśród najbardziej znanych mamy 6 gatunków fok i lwów morskich, wielorybów różnych typów oraz najbardziej znanego niedźwiedzia polarnego.
Istnieją również mikroskopijne mięczaki znane jako kryl, które odgrywają istotną rolę w morskiej piramidzie ekologicznej. Roślinność jest znacznie rzadsza, prawie nie składa się z mchów i porostów.
Czapy lodowe, które tworzą się na Oceanie Arktycznym, to duże zamarznięte masy. Powierzchnia niewodna powiększa się dwukrotnie zimą, a latem otacza je lodowata woda. Te czapki osiągają zwykle około 2 do 3 metrów grubości i są nieustannie poruszane przez wody i wiatry, które pochodzą z Syberii. W końcu możemy zobaczyć niektóre kawałki lodu, które zderzają się ze sobą i całkowicie się łączą. Tworzy to zagłębienie, które jest ponad trzykrotnie grubsze niż początkowo uformowane czapki.
Można powiedzieć, że zasolenie tego oceanu jest najniższe na całej planecie. Wynika to z faktu, że parowanie jest bardzo niskie i wpływa na nie słodka woda ze stopu.
Obecna sytuacja
Szacuje się, że w tym oceanie Znajduje się 25% wszystkich światowych zasobów ropy naftowej, gazu ziemnego, cyny, manganu, złota, niklu, ołowiu i platyny. Oznacza to, że odwilż umożliwia dostęp do tych zasobów jako strefy energetycznej i taktycznej o żywotnym znaczeniu dla przyszłości. Ten ocean jest największym naturalnym rezerwatem słodkowodnym na świecie. Jego odwilż powoduje nieuchronny koniec.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o Oceanie Arktycznym.