W poprzednim artykule widzieliśmy różne rodzaje chmur że możemy spotkać się na naszym niebie. Meteorologia to nauka badana od wielu stuleci. Z tego powodu dziś podróżujemy w przeszłość, aby spotkać naukowca, który jako pierwszy nazwał chmury. Jest o Łukasza Howarda. Londyńczyk z urodzenia, farmaceuta z zawodu i meteorolog z powołania, był człowiekiem, który od dzieciństwa miał obsesję na punkcie chmur.
Tutaj możesz dowiedzieć się o całej biografii Luke'a Howarda oraz o tym, jak nazwał chmury i je zidentyfikował. Chcesz dowiedzieć się więcej o historii meteorologii i chmur?
Historia Luke'a Howarda
Jako dziecko Luke spędzał wiele godzin dziennie w szkole, spoglądając przez okno na chmury. Jego pasją było niebo i pogoda. Urodził się w 1772 roku i, jak prawie wszyscy w tym czasie, nie rozumiał, jak powstają chmury. To, że chmury unoszą się na niebie zawsze było zagadką wartą rozwiązania przez ludzkość. Puszyste przedmioty, które rosną i szarzeją, aż zacznie padać. Wiele osób interesowało się chmurami, ale nikt taki jak Luke Howard.
I to dlatego, że od dzieciństwa lubił obserwować ich ruchy i uznał, że chmury powinny mieć nazwę zależną od ich kształtu. Sam zaakceptował, że nie przywiązywał dużej wagi do zajęć. Jednak na szczęście dla przyszłości meteorologii człowiek ten nauczył się całkiem sporo łaciny.
W porównaniu z innymi naukami meteorologia rozwinęła się później. Dzieje się tak, ponieważ wiedza i technologia wymagana do oceny i śledzenia pogody i pogody są bardziej złożone. Dopiero później meteorologia pojawiła się jako nauka i dzięki niej mamy dużą wiedzę o dynamice planety.
Nikt nie może złapać kawałka chmury i przeanalizuj go w laboratorium lub pobierz próbki tęczy. Dlatego zrozumienie chmur wymagało innego podejścia, niż Luke Howard był w stanie przedstawić tej nauce.
Podstawowe typy chmur na niebie
Jego wizja chmur opracowana po latach ciągłej obserwacji nieba skupiała się na kilka sposobów. Chociaż chmury mogły przybierać różne formy na poziomie indywidualnym, w końcu odpowiadały wzorowi. Można powiedzieć, że należą one do bazy figur wspólnych dla chmur.
Wszystkie obecne chmury należały do trzech głównych rodzin, które zidentyfikował Luke Howard.
Pierwsza to chmura cirrus. Cirrus po łacinie oznaczał włókno lub włosy. Odnosiło się do wysokich chmur utworzonych przez kryształki lodu, które tworzą się w atmosferze. Jego kształt odpowiada nadanej mu nazwie.
Z drugiej strony znajdujemy chmury Cumulus. Po łacinie oznacza stertę lub stos i odnosi się do jej kształtu.
Wreszcie było rodzina stratusów. Oznaczało warstwę lub arkusz.
Dla Howarda chmury ciągle się zmieniały. Nie tylko pod względem formy, ale także schodzili i wznosili się, łączyli się ze sobą i rozprzestrzeniali w atmosferze. Chmury są w ciągłym ruchu i bardzo rzadko mają ten sam kształt i wysokość przez wiele minut.
Każdy rodzaj klasyfikacji chmur musiał to uwzględniać. Dlatego, aby zagłębić się w trzy rodziny chmur, dodano typy pośrednie i złożone. Zrobiono to w celu uwzględnienia normalnych przejść między jedną rodziną a drugą i uzyskania większej precyzji w prognozie pogody.
Typy chmur zidentyfikowane przez Luke'a Howarda
Howard udało się zidentyfikować siedem typów chmur wraz z cumulonimbusem. Znany jest również jako potężna chmura burzowa. Stąd pochodzi wyrażenie „być w siódmym niebie”. Wysoki, opadający i rozprzestrzeniający się cirrus nazywa się cirrostratus. Oznacza to, że ma cechy obu chmur i jest przejściem między jedną a drugą. Ponadto powstanie tej chmury może dostarczyć nam informacji o warunkach meteorologicznych, które miały miejsce, aby ta chmura mogła się uformować.
Z drugiej strony znajdujemy również grupę cumulusów, które łączą się i rozprzestrzeniają razem. Nazwał ten rodzaj chmur stratocumulusami. Ta chmura występuje w różnych warunkach atmosferycznych i wystarczy spojrzeć na nie, aby dostarczyć informacji o zmiennych meteorologicznych.
Ranking Howarda miał natychmiastowy międzynarodowy wpływ. Gdy chmury zostały nazwane i sklasyfikowane, zrozumienie chmur stało się łatwiejsze i wyraźniejsze. Ponadto dzięki rodzajom chmur można było dostrzec wiele innych procesów atmosferycznych.
I to jest dla Luke'a Howarda chmury opisać doskonały pamiętnik w niebie co pozwala nam zrozumieć wzorce, jakie zachodzą w cyrkulacji atmosferycznej. Dziś typ chmury jest nadal używany do prognozowania pogody.
Od tego czasu powstała nefologia. To nauka bada chmury i nadal jest wielkim hobby dla obserwatorów nieba.
Dzisiejsze chmury
Ponieważ technologia i nauka rozwinęły się, bardziej patrzymy na aplikację na smartfony, aby poznać pogodę niż na niebo. Teraz zapominamy, że nasze niebo może dać nam wiele informacji o tym, czy musimy zabrać parasol, czy okulary przeciwsłoneczne.
Jednak nasi dziadkowie nie wiedzieli, że kształt chmur ma jakąkolwiek wartość predykcyjną. Jednak używali własnej nomenklatury odmiennej od łaciny. Na pewno słyszałeś o tym powiedzeniu «Wełniane niebo. Jeśli dzisiaj nie będzie padać, jutro będzie padać ». To powiedzenie odnosi się do nieba utworzonego przez chmury Cirrocumulus. Te chmury na niebie przypominają tkaninę owiec i wskazują, że pogoda ma się zmienić za około dwanaście godzin. Dlatego mówi się, że jeśli nie będzie padać tego samego dnia, w którym pojawią się te chmury, zajmie to jeszcze jeden dzień.
Nie możemy zapominać, że dynamika atmosfery stale się zmienia, a prognoza pogody z chmur nie zawsze jest wiarygodna.