W poszukiwaniu wiedzy o kosmosie i Układ Słoneczny, the Kosmiczny teleskop Hubble. Jest to urządzenie zdolne do uzyskania dobrej jakości obrazu na wysokich poziomach bez uwzględnienia ograniczeń wynikających z przebywania na zewnętrznych krawędziach ostatniej warstwy atmosfery. Jego nazwa pochodzi od słynnego amerykańskiego astronoma Edwina Hubble'a, który bardzo pomógł w poznaniu Wszechświata.
W tym artykule wyjaśnimy, jak działa Kosmiczny Teleskop Hubble'a i jakich odkryć dokonał od jego powstania. Chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat?
Główne cechy
Teleskop ten znajduje się na zewnętrznych krawędziach atmosfery. Jego orbita znajduje się na wysokości 593 km nad poziomem morza. Podróż przez orbitę Ziemi zajmuje tylko około 97 minut. Po raz pierwszy został umieszczony na orbicie 24 kwietnia 1990 roku w celu uzyskania lepszych zdjęć o wyższej rozdzielczości.
Wśród jego wymiarów znajdujemy o wadze około 11.000 XNUMX kilogramów i cylindryczny kształt o średnicy 4,2 metra i długości 13,2 metra. Jak widać, jest to teleskop całkiem spory, a mimo to jest w stanie unosić się w atmosferze przy braku grawitacji.
Kosmiczny Teleskop Hubble'a jest w stanie odbijać docierające do niego światło dzięki dwóm zwierciadłom. Lustra są również przewymiarowane. Jeden z nich ma 2,4 metra średnicy. Jest idealny do eksploracji nieba, ponieważ zawiera zintegrowane trzy kamery i kilka spektrometrów. Kamery są podzielone na różne funkcje. Jeden służy do fotografowania najmniejszych miejsc w przestrzeni, na której się opiera, ze względu na jego jasność w oddali. W ten sposób starają się odkrywać nowe punkty w przestrzeni i lepiej układać całą mapę.
Drugi aparat służy do fotografowania planet i uzyskiwania o nich więcej informacji. Ten ostatni służy do wykrywania promieniowania i nadal fotografowania go w ciemności, ponieważ działa poprzez promienie podczerwone. To dzięki energii odnawialnej ten teleskop może służyć przez długi czas.
Zalety Kosmicznego Teleskopu Hubble'a
Zderzenie dwóch galaktyk
Ma dwa panele słoneczne, które służą do generowania energii elektrycznej i ładowania aparatów, oraz cztery inne silniki, które służą do orientowania teleskopu, gdy trzeba coś sfotografować. Sprzęt chłodniczy jest również wymagany, aby kamera na podczerwień i spektrometr działały. Te dwa zespoły muszą mieć temperaturę -180 ° C.
Od czasu uruchomienia teleskopu kilku astronautów musiało się do niego udać, aby naprawić pewne rzeczy i zainstalować dodatkowy sprzęt, aby usprawnić zbieranie informacji. Technologia nieustannie się rozwija i konieczne jest ulepszanie teleskopu, zanim będzie konieczne ciągłe tworzenie nowego.
Chociaż znajduje się na dużej wysokości, nadal występuje tarcie z atmosferą, które powoduje teleskop powoli traci na wadze i nabiera prędkości. Zużycie to powoduje, że za każdym razem, gdy astronauci idą coś naprawić lub ulepszyć, wypychają to na wyższą orbitę, aby zmniejszyć tarcie.
Zaletą posiadania teleskopu na tej wysokości jest to, że nie mają na niego wpływu czynniki meteorologiczne, takie jak obecność chmur, zanieczyszczenie światłem czy mgła. Posiadanie teleskopu poza dolnymi warstwami atmosfery pozwala na pochłanianie znacznie dłuższych fal i poprawę jakości obrazu w porównaniu z teleskopami naziemnymi.
Ewolucja Kosmicznego Teleskopu Hubble'a
Zdjęcie tysięcy galaktyk
Od początku jego powstania podjęto próbę powrotu teleskopu na Ziemię za około 5 lat w celu przeprowadzenia niezbędnej konserwacji i usprawnienia go. Niemniej jednak, zaobserwowano ryzyko sprowadzenia go z powrotem na Ziemię i konieczności ponownego wystrzelenia. Dlatego podjęto decyzję o wysyłaniu misji konserwacyjnych co trzy lata w celu przeprowadzenia konserwacji i ulepszenia jej w miarę zgłaszania pomysłów i ulepszania technologii.
Już na początku zwodowania stwierdzono, że miał on błąd konstrukcyjny i wtedy zaistniała potrzeba wykonania pierwszych czynności konserwacyjnych. Konieczne było dokonanie niezbędnych napraw, aby optyka mogła robić lepsze zdjęcia. TPo pierwszej konserwacji błąd został naprawiony i naprawiony z dobrym wynikiem.
Aby uczyć się na błędach, zainstalowano system pomagający skorygować optykę teleskopu, ponieważ jest on podstawą jego działania. Dzięki temu można uzyskać obrazy o niesamowitej jakości, aby dowiedzieć się więcej o Wszechświecie. Na przykład mógł robić zdjęcia zderzenie komety Shoemaker-Levy 9 z planetą Jowisz w 1994 roku i wykazał dowody na istnienie wielu innych planet krążących wokół innych gwiazd, takich jak nasze Słońce.
Istniejąca teoria o rozszerzaniu się Wszechświata została uzupełniona i ulepszona dzięki informacjom uzyskanym przez Hubble'a. Co więcej, potwierdzono, że wszystkie galaktyki mają w rdzeniu czarną dziurę.
Niektóre postępy
Dzięki jego położeniu uzyskano bardziej szczegółowo wiele zdjęć planet z bardzo dobrą wyrazistością. Za pomocą tego teleskopu można było potwierdzić istnienie czarnych dziur i wyjaśnić kilka pomysłów na temat teoria wielkiego podrywu i narodziny Wszechświata. Ujawniono istnienie wielu galaktyk i innych układów, które pozostały ukryte głęboko w kosmosie.
W 1995 roku teleskop był w stanie wykonać zdjęcie obszaru wielkości jednej trzydziestej milionowej Wszechświata, w którym można było zaobserwować kilka tysięcy galaktyk. Później, w 1998 roku, wykonano kolejne zdjęcie, z którego można było to potwierdzić struktura Wszechświata jest niezależna od kierunku, z którego patrzy obserwator.
Jak widać, Kosmiczny Teleskop Hubble'a ogromnie pomógł w odkryciu Wszechświata.