Człowiek był bohaterem wielu dokonań architektonicznych. Stworzenie kanału łączącego Morze Czerwone z Morzem Śródziemnym było inspiracją dla starożytnych cywilizacji zamieszkujących Przesmyk Sueski. Było kilka prób, aż do zakończenia budowy Kanał Sueski. Trasa ma ogromne znaczenie ekonomiczne i ma za sobą świetną i całkiem ciekawą historię, którą tutaj opowiem.
W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o Kanale Sueskim, jego budowie i historii.
Projekt kanału sueskiego
Nie cofamy się aż do pierwszych prób budowy tego kanału w XIX wieku pne W tym czasie faraon Sesostris III zlecił zbudowanie kanału, który mógłby połączyć Nil z Morzem Czerwonym. Chociaż miał dość małą przestrzeń, w zupełności wystarczał, aby pomieścić wszystkie łodzie tamtych czasów. Trasa ta była szeroko wykorzystywana aż do połowy VII w pne Pustynia była na tyle duża, że dużą część lądu zyskała do morza, blokując wyjście na nią.
Z tego powodu faraon Neco bezskutecznie próbował ponownie otworzyć kanał. Podczas próby ponownego otwarcia kanału zginęło ponad 100.000 XNUMX mężczyzn. Dopiero po stuleciu król Persji, Dariusz, uruchomiła prace mające na celu odtworzenie południowej części kanału. Pomysł polegał na doprowadzeniu kanału, przez który wszystkie statki mogłyby przepływać bezpośrednio na Morze Śródziemne, bez przepływania przez Nil. Prace zakończyły się 200 lat później za Ptolemeusza II. Układ był praktycznie identyczny z obecnym Kanałem Sueskim.
Różnica między poziomem wody w Morzu Czerwonym a poziomem wody w Morzu Śródziemnym wynosiła dziewięć metrów, więc trzeba było to uwzględnić w obliczeniach dotyczących budowy kanału. Podczas rzymskiej okupacji Egiptu odnotowano znaczną poprawę, która mogła ożywić handel. Jednak po odejściu Rzymian ten kanał został ponownie opuszczony i nie był używany do niczego. Podczas dominacji muzułmanów kalif Omar był odpowiedzialny za jego odzyskanie. Po całym stuleciu działania został ponownie zrekompensowany przez pustynię.
Musimy pamiętać, że pustynia ma ciągłą dynamikę w czasie i że piasek może zniszczyć wszystko na swojej drodze.
Historia Kanału Sueskiego
Istnienie Kanału Sueskiego pozostawało od tego czasu całkowicie ukryte przez tysiąc lat. Aż do przybycia Napoleona Bonaparte, który przybył do Egiptu w 1798 r. Wśród grona uczonych towarzyszących Napoleonowi jest kilku wybitnych inżynierów i miał on konkretne rozkazy zbadania przesmyku w celu sprawdzenia możliwości otwarcia kanału, który pozwoliłby na przejście wojsk i towarów na wschód. Głównym celem kanału są i były szlaki handlowe.
Pomimo odkrycia śladów starożytnych faraonów w poszukiwaniu sposobu na ponowne otwarcie kanału, inżynier warunków jego budowy był całkowicie niemożliwy. Ponieważ było dziewięć metrów różnicy między dwoma morzami, nie pozwoliło to na jego budowę. Lata mijały, kilometr, który wzrastał, była potrzeba otwarcia tej morskiej trasy.
Już w środku rewolucji przemysłowej handel w Azji Wschodniej przestał być luksusem i stał się niezbędny dla wzrostu gospodarczego wszystkich głównych mocarstw europejskich. W 1845 roku dobudowano jeszcze jedną drogę, która była pierwszą Egipska linia kolejowa łącząca Aleksandrię z portem w Suezie. Przez pustynię Synaj istniała droga lądowa, ale była ona bardzo niepraktyczna ze względu na wielkość ładunku, jaki mogły przewieźć karawany. Handel na tych obszarach wcale nie był optymalny.
Pierwsza kolejowa linia naukowa była dość przydatna do transportu pasażerów, ale niewystarczająca do transportu towarów. Nie mógł konkurować z istniejącymi wówczas nowymi parowcami, które były znacznie szybsze i miały większą ładowność.
Jego konstrukcja
Ostatecznie prace nad budową tego kanału rozpoczął w 1859 roku francuski dyplomata i biznesmen Ferdinand de Lesseps. Po 10 latach budowy został zainaugurowany i stał się jednym z największych obiektów inżynierskich na świecie. Tysiące egipskich robotników chłopskich pracowało przymusowo i około 20.000 XNUMX z nich zginęło z powodu trudnych warunków, w jakich prowadzono budowę. Po raz pierwszy w całej historii użyto maszyn do wykopów zaprojektowanych specjalnie do tych prac.
Francja i Wielka Brytania zarządzały tym kanałem przez kilka lat, ale prezydent Egiptu znacjonalizował go w 1956 r. Wywołało to międzynarodowy kryzys znany jako wojna na Synaju. W tej wojnie Izrael, Francja i Wielka Brytania zaatakowały kraj. Później, między 1967 a 1973 rokiem, doszło do wojen arabsko-izraelskich, takich jak wojna Jom Kippur (1973).
Ostatni remont Kanału Sueskiego miał miejsce w 2015 roku z pewnymi pracami rozbudowowymi, które wywołały liczne kontrowersje, ponieważ osiągnął pojemność i całkowitą długość, jakie ma obecnie.
Znaczenie gospodarcze
W dzisiejszych czasach stał się nieco bardziej znany naprzemiennie ze względu na Wejście na mieliznę statku Ever Given, który ma ponad 300 statków i 14 holowników pracujących na ogonie trudno przywrócić ruch morski w okolicy.
Znaczenie gospodarcze w zasadzie polega na tym, że przez ten kanał przepływa ręcznie około 20.000 XNUMX statków i jest to w pełni żeglowny kanał używany w Egipcie. Dzięki temu cały region prosperował dzięki wymianom handlowym. Umożliwia handel morski między Europą a Azją Południową i ma dość strategiczne położenie.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o Kanale Sueskim, jego budowie i historii.