W erze Mezozoik Były 3 okresy, które miały wyraźne różnice w ewolucji naszej planety: Triasowy, Jurajski y Kreda. Na linii podziału, która istniała w okresie przedtriasowym, permski, proces masowego wymierania miał miejsce na poziomie planetarnym, w wyniku którego zniknęło 95% wszystkich żywych gatunków. To sprawiło, że fauna triasu stanowi coś w rodzaju resetowania całego życia na planecie. Nieliczne gatunki, którym udało się przetrwać ten proces masowego wymierania, musiały dostosować się do nowych warunków lądowych i morskich.
Dlatego zamierzamy poświęcić ten artykuł, aby opowiedzieć Ci wszystko, o czym musisz wiedzieć Fauna triasowa.
Rozwój flory triasu
Pomimo tego procesu masowego wymierania na poziomie planetarnym istniało wiele gatunków, które były w stanie przystosować się do nowych form życia i stopniowo, z upływem czasu, mogły się różnicować. Przez cały ten okres rośliny tworzyły wielkie lasy i to dinozaury zaczęły dominować na planecie. Były to praktycznie zwierzęta, które zdominowały wszystkie istniejące siedliska, zarówno lądowe, powietrzne, jak i morskie.
Podamy krótki przegląd rozwoju flory w tym okresie. Na początku triasu od tego czasu wiele roślin wyginęło warunki środowiskowe nie były dla nich najbardziej sprzyjające do prawidłowego rozwoju i zróżnicowania. Dlatego rośliny, które można było utrzymać po tym okresie wyginięcia, mogły się dość łatwo różnicować, ponieważ stopień konkurencji był znacznie niższy. Roślinami możliwymi do utrzymania i zróżnicowania w dużych ilościach były głównie rośliny z grupy nagonasiennych.
Te rośliny są znane jako rośliny o gołych nasionach. W tej grupie roślin wyróżniają się drzewa iglaste i sagowce. Przedstawiciele rodzaju miłorzębu i paproci byli również dość istotni. Drzewa iglaste reprezentowały grupę tych roślin o drzewiastym, gęstym i dość odpornym warsztacie. Jego liście były zimozielone i zwykle jednopienne. To sprawia, że ich organy, zarówno męskie, jak i żeńskie, podczas rozmnażania istnieją u tego samego osobnika.
Z drugiej strony sagowce to rośliny o zdrewniałej łodydze, która nie miała żadnego rodzaju rozgałęzień. Jego liście znajdowały się na wierzchołkowym końcu rośliny i były dwupienne. Oznacza to, że istnieją osobne osobniki płci męskiej i żeńskiej. Miłorząb dwuklapowy występował w tym okresie dość obficie, a dziś żyje tylko gatunek Gingko biloba. Wreszcie paprocie były roślinami naczyniowymi, które już należały do grupy pteridofitów i mają łyko i ksylem.
Rozwój fauny triasu
Najbardziej reprezentatywną fauną tego okresu były dwie grupy: gady i dinozaury. To właśnie bezkręgowce były w stanie osiągnąć większy rozwój na poziomie ekosystemu wodnego. Niektóre gatunki gadów rozwinęły się również w środowiskach morskich i były w stanie zdominować większość mórz.
Jeśli chodzi o powietrze, zaczęto obserwować gady, które przystosowały się do obecnych warunków środowiskowych i potrafiły latać. Aby to zrobić, potrzebowali różnych anatomicznych mutacji, aby przystosować ręce i kończyny do lotu.
W głębszy sposób będziemy rozwijać całą faunę triasu.
Fauna lądowa triasu
W tych ekosystemach rozwinęło się kilka grup zwierząt o unikalnych cechach: ssaki gady i dinozaury.
Gady ssaków
Ta grupa znana była pod nazwą terapeutów. Pod względem fizycznym mogliśmy zobaczyć, że zwierzęta te były hybrydą psa i jaszczurki. Ich kończyny były dość długie w porównaniu z resztą ciała, ale miały bardzo krótkie ogony. Zęby miały różne kształty w zależności od diety każdego gatunku. Kiedy dieta składała się głównie z żmii, widać, że zęby powstały głównie dzięki moralności. Zęby trzonowe są bardziej praktyczne, aby móc zmiażdżyć rośliny. Jeśli jednak dieta była w pełni mięsożerna, widać było lepszy rozwój dróg i ząb rzeźnika.
Dinozaury triasowe
Uważa się, że w tym okresie pojawiały się dinozaury. Wśród najbardziej reprezentatywnych dinozaurów widzimy prozauropody i teropody. Przeanalizujemy je szczegółowo.
Prosauropody
Były to zwierzęta o dużej objętości, które miały długą szyję. Długość nie jest tak duża, jak u roślinożerców żyjących w okresie jurajskim. Jego kończyny przednie były słabiej rozwinięte niż tylne. W obrębie prozauropodów istniały pewne podziały gatunkowe. Dominującymi były Mussaurus i Sellosaurus.
Teropody
Były to inne grupy dinozaurów, które wyróżniały się na tym etapie. Była to grupa mięsożernych dinozaurów. Wśród jego głównych cech wyróżnia się chód pipetą i bardzo słabo rozwinięte kończyny przednie. Wielkość tych gatunków była zróżnicowana w zależności od ekosystemów, w których będą występować. Ponieważ ewolucja zwierząt poprzedzała masowe wymieranie, adaptacje genetyczne następowały z większą szybkością. Wynika to z faktu, że w tamtych czasach środowiska były bardzo zmienne, a flora również miała swój własny rozwój.
Niektóre gatunki teropodów Nie przekraczały metra, podczas gdy inne mogły sięgać nawet 12 metrów. Jednymi z najbardziej znanych gatunków teropodów były Tawa i Euroraptor.
Wodna fauna triasu
W środowisku wodnym rozwijały się głównie bezkręgowce. Reprezentowały je mięczaki, wśród których wyróżniają się ślimaki, małże i głowonogi. Na dnie morskim rozwinęły się również niektóre korale.
Gady wodne również rozwijały się w tym czasie. Wyróżniają się notozaury i ichtiozaury. Jeśli chodzi o gady powietrzne, była też grupa gadów, która rozwijała się całkiem dobrze w stosunku do innych. I to dlatego, że byli w stanie wytworzyć rodzaj błon rozciągających się od tułowia do kończyn górnych. Te kończyny pozwalały mu latać. W tej grupie znajdują się pterozaury, które były jajorodne i miały wydłużony dziób. Ich dieta była mięsożerna.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom można dowiedzieć się więcej o faunie triasu.