Dolina Śmierci

Na naszej planecie są różne miejsca, które wydają się zupełnie nierealne. Niektóre z nich mają unikalne cechy, które sprawiają, że chce się je odwiedzić, nawet jeśli nie towarzyszy im nazwa. To jest o Dolina Śmierci. Dolina Śmierci to drugi co do wielkości park przyrody w Stanach Zjednoczonych, tuż za Yellowstone, i jest częścią wielkiej pustyni Mojave.

W tym artykule opowiemy o cechach, pochodzeniu i ciekawostkach Doliny Śmierci.

Główne cechy

Dolina Śmierci jest drugim co do wielkości parkiem przyrody w Stanach Zjednoczonych, ustępującym jedynie Parkowi Yellowstone i jest częścią pustyni Mojave. Być może wiedza o tym, że znajduje się na pustyni, dała nam wskazówkę, dlaczego ma swoją nazwę. Wszyscy wiemy, że Dolina Śmierci to najgorętsze miejsce na ziemi. W miejscu zarejestrowano 56,7 stopni Celsjusza, najwyższą temperaturę, jaką kiedykolwiek zarejestrowano. Co ciekawe, najcieplejszym miejscem na Ziemi są Stany Zjednoczone, a nie inne kontynenty, takie jak Afryka czy Oceania.

Głównym powodem tych temperatur jest to, że Dolina Śmierci znajduje się 86 metrów poniżej poziomu morza. Dodatkowo, jakby tego było mało, otaczają ją również wysokie góry Sierra Nevada. Formacje te blokują dostęp do chmur, więc przez większą część roku w regionie prawie nie spada woda.

W roku 1849 grupa osadników zgubiła się na rozległych równinach pustyni Mojave wraz ze swoimi wozami i bydłem. Po kilku tygodniach wyprawa zamieniła się w piekło. Oprócz znoszenia upałów dnia, muszą też stawić czoła chłodom nocy. Palą samochody, aby rozpalić ogień i stopniowo zjadają wszystkie zwierzęta, aby przeżyć. Kiedy w końcu wydostali się z tego miejsca, jedna z żeńskich wypraw zawróciła i żegnała się z tym strasznym miejscem, krzycząc: „Żegnaj, Dolinie Śmierci”.

Czy w Dolinie Śmierci istnieje życie?

Tak, istnieje życie. Ze względu na brak deszczu, o którym wspomnieliśmy powyżej, nie znajdziesz prawie żadnej roślinności, tylko sosny na szczycie. Jednak możemy spotkać niektóre zwierzęta, takie jak kojoty, dzikie koty i pumy. Kolejne zwierzę, które będziemy mogli zobaczyć, ale którego lepiej trzymaj się z daleka, to grzechotnik. Jeśli je zobaczysz i nagle zechcesz się zbliżyć, pamiętaj: grzechotniki są najbardziej śmiercionośnymi gatunkami węży w Stanach Zjednoczonych.

Biorąc pod uwagę jego wygląd i lokalizację, nie jest zaskakujące, że wielu reżyserów filmowych i telewizyjnych szuka Doliny Śmierci w swoich filmach i serialach telewizyjnych. Ta kalifornijska sceneria pojawia się w wielu amerykańskich westernach, a także w niektórych największych światowych hitach, takich jak Gwiezdne wojny.

Tajemnica poruszających się skał

W Dolinie Śmierci istnieje zjawisko, które było prezentowane w wielu programach telewizyjnych i było przedmiotem wielu legend i teorii. To ruchome skały, z których słynie Racetrack. Na początku lat czterdziestych XX wieku w rejonie doliny odkryto serię skał, które poruszały się samodzielnie, pozostawiając ślady ich ruchu. setki kamieni niektóre z nich ważyły ​​ponad 300 kg, poruszały się bez wyjaśnienia i nikt nie widział, jak się poruszają.

Po kilku latach badań odkryto, że skały nie były żywe i żaden kosmita nie poruszał nimi jak jakąś piłką. Ich ruch wynika z bardziej naturalnego procesu. Niewielka ilość wody deszczowej, która spada na ten region, przenika przez ziemię i pozostaje w warstwie pod powierzchnią. W nocy ta woda zamarza, powodując bardzo powolne przesuwanie się skał.

Pomimo swojej nazwy Dolina Śmierci powinna być obowiązkowym przystankiem dla każdego, kto podróżuje do Kalifornii. Jest to spektakularne miejsce z pięknymi widokami i Miłośnicy fotografii i przyrody będą zachwyceni parkiem, który różni się od tego, do czego są przyzwyczajeni.

Pochodzenie Doliny Śmierci

Najstarsze znane skały pochodzą z ery proterozoicznej. ponad 1.700 milionów lat temu. Chociaż ze względu na proces metamorficzny niewiele wiadomo o jego historii. Dla ery paleozoicznej, około 500 milionów lat temu, dane są wyraźniejsze.

Badania skał wykazały, że obszar ten był kiedyś pokryty ciepłym, płytkim morzem. Podczas mezozoiku ląd podniósł się, przesuwając wybrzeże o około 300 kilometrów na zachód. To wypiętrzenie spowodowało osłabienie i pęknięcie skorupy, co doprowadziło do pojawienia się trzeciorzędowych wulkanów, które pokryły ten obszar popiołem i popiołem.

Krajobraz, który widzimy dzisiaj, ukształtował się około trzech milionów lat temu. To wtedy siły ekspansji spowodowały, że Dolina Panamint i Dolina Śmierci zostały oddzielone Górami Panamint.

Od tego czasu Badwater Basin zmniejsza się i obecnie znajduje się na głębokości 85,5 metra poniżej poziomu morza. W ciągu ostatnich trzech milionów lat systemy jezior pojawiły się również w wyniku zlodowacenia, a następnie zniknęły w wyniku parowania, pozostawiając po sobie rozległe solanki. Największym z nich jest jezioro Manly, o długości 70 kilometrów i głębokości 200 metrów.

Co zobaczyć w Dolinie Śmierci

Dorzecze Badwater

To najniższy punkt w Ameryce Północnej. Dziś znajduje się 85,5 metra poniżej poziomu morza, ale proces tonięcia trwa.

Szczyt teleskopu

W przeciwieństwie do Badwater Basin, jest to najwyższy punkt w Parku Narodowym Doliny Śmierci. Wznosi się na wysokość 3.454 metrów od basenu.

Widok Dantego

Ze względu na swoje położenie na wysokości ponad 1.660 m n.p.m. Jest to najlepsze miejsce do podziwiania panoramy Doliny Śmierci.

Paleta artysty

Jego własne imię ujawnia jego atrakcyjność. Oferuje wielką różnorodność kolorów skał na zboczach Gór Czarnych.

Punkt Agüerberry

Na wysokości prawie 2.000 metrów nad poziomem morza można stąd zobaczyć Badwater Basin, pasmo Panamint lub solniska Mount Charleston.

Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o Dolinie Śmierci i jej charakterystyce.