L Alpy Skandynawskie Najważniejsze z nich należą do Półwyspu Skandynawskiego i znajdują się w północno-wschodniej Europie. Cały ten obszar obejmuje Norwegię, Szwecję i część Finlandii. Góry skandynawskie były dobrze znane w historii, ilekroć przywoływano kraje skandynawskie. Około 25% całego półwyspu znajduje się w obrębie koła podbiegunowego. Jest to pasmo górskie, które biegnie przez cały Półwysep Skandynawski od północnego wschodu do południowego zachodu przez 1700 kilometrów.
W tym artykule przedstawimy wszystkie cechy charakterystyczne, pochodzenie i geologię Alp Skandynawskich.
Główne cechy
Jest to pasmo górskie, które biegnie przez cały Półwysep Skandynawski i ma łączną długość 1700 kilometrów. Jest podzielony na 3 grupy w zależności od tego, co rozdzielasz. Z jednej strony Kiolen są odpowiedzialni za oddzielenie Szwecji i Norwegii, góry Dofrines dzielą Norwegię, a Tulians znajdują się w południowym regionie. Wszystko to jest częścią skandynawskie pasmo górskie, które istniało 400 milionów lat temu. Obecne pasmo górskie, które tworzy Alpy Skandynawskie, powstało w wyniku zderzenia płyt kontynentalnych Ameryki Północnej i Bałtyku. Wszystko to wydarzyło się około 70 milionów lat temu.
Alpy Skandynawskie nie wyróżniały się wysokością, ale pięknem i bogactwem bioróżnorodności. Najwyższe wysokości to Góry Glittertind o wysokości 2452 metrów i Galdhøpiggen o wysokości 2469 metrów, oba na terytorium Norwegii. Nazwa półwyspu pochodzi od Skanii, która jest starożytnym terminem używanym przez Rzymian w ich listach podróżniczych. Termin ten odnosi się do krajów skandynawskich. O powierzchni 1850 km z północy na południe, 1320 m ze wschodu na zachód i powierzchni ponad 750000 XNUMX km kwadratowych, To największy półwysep na kontynencie europejskim.
Alpy Skandynawskie i półwysep
Cały półwysep otoczony jest różnymi zbiornikami wodnymi. Z jednej strony mamy Morze Barentsa w części północnej, a Morze Północne w części południowo-zachodniej, gdzie w tym cieśniny Kattegat i Skagerra. Kattegat z pewnością stał się bardzo znany dzięki bardzo popularnej serii Vikings. Na wschodzie znajduje się Morze Bałtyckie, które obejmuje Zatokę Botnicką, a na zachodzie Morze Norweskie.
Cały region otoczony jest wyspą Gotland, na której znajdują się autonomiczne wyspy Alland. Dieta to taka, którą można znaleźć między Szwecją a Finlandią. Cały ten region jest bogaty w żelazo, tytan i miedź, dlatego jest bardzo bogaty od czasów starożytnych. U wybrzeży Norwegii Odkryto także złoża ropy naftowej i gazu ziemnego. Obecność tych złóż jest ściśle związana ze starożytną strukturą płyt tektonicznych i magmą, która była w stanie przeniknąć między płytami.
Alpy Skandynawskie i cały półwysep to obszar górzysty par excellence. Połowę obszaru zajmował pagórkowaty teren należący do starożytnej tarczy bałtyckiej. Tarcza bałtycka to nic innego jak formacja skalna powstała około 400 milionów lat temu i to głównie utworzony przez krystaliczne skały metamorficzne. Te krystaliczne skały metamorficzne powstały w wyniku bardziej przyspieszonego chłodzenia, które miało miejsce w wyniku wyrzucenia magmy z płyt. Większość skandynawskich Andów znajduje się w Norwegii, podczas gdy w Szwecji wszystkie obszary górskie są skoncentrowane na zachodzie kraju. Z drugiej strony fińskie szczyty mają niższą wysokość.
Ciekawostką jest to, że ten półwysep ma wiele różnych formacji geograficznych, w tym wybrzeża, lodowce, jeziora i fiordy. Fiordy mają kształt litery V, ponieważ zostały stworzone przez erozję lodowcową i zajęty przez kształty morza. Fiordy Norwegii są najbardziej emblematycznymi i tymi, które można zobaczyć w serii Viking. Jeśli udamy się na północny zachód regionu, zobaczymy Alpy Skandynawskie, zwane też górami o wysokości ponad 2000 metrów. Są nie tylko znane ze swojej wysokości, ale także jako punkty orientacyjne wyznaczające północ od granicy między Norwegią, Szwecją i Finlandią.
Istnieje ponad 130 gór, które przekraczają 2.000 metrów wysokości. Występują w 7 obszarach znanych jako: Jotunheimen, Breheimen, Reinheimen, Dovrefjell, Rondane, Sarek i Kebnekaise. Większość gór jest skoncentrowana w Jotunheimen w południowej Norwegii.
Główne Alpy Skandynawskie
Zobaczmy, które są głównymi Alpami Skandynawskimi według terytorium.
Norwegia
Najwyższe szczyty całego Półwyspu Skandynawskiego znajdują się w Norwegii. W rzeczywistości, dziesięć najwyższych gór i są rozmieszczone między hrabstwami Oppland i Song og Fjordane. Góra Galdhøpiggen o wysokości 2469 m npm jest najwyższym szczytem Norwegii i Półwyspu Skandynawskiego. Drugie miejsce zajmuje Mount Glittertind z 2465 mw najwyższym punktem. Wcześniej był uważany za najwyższy punkt, ale to dlatego, że pomiary, które zostały wykonane, liczyły lodowiec, który znajdował się na szczycie naturalnego wierzchołka. Przez lata lodowiec topniał i już można było ustalić wymiary i porządek.
Szwecja
W Szwecji jest 12 szczytów o wysokości przekraczającej 2000 metrów. Zdecydowana większość z nich występuje w Parku Narodowym Sarek oraz w północnym rejonie Kebnekaise podkreśla szczyt Kebnekaise o 2103 metrach. Jest to najwyższy szczyt biorąc pod uwagę wszystkie pokrywające go lodowce. Gdyby tych lodowców nie było, najwyższym szczytem byłby Kebnekaise Nordtoppen
Finlandia
Jeśli pójdziemy na szczyty Finlandii, to prawie wszystkie znajdują się poniżej 1500 metrów wysokości, a najbardziej widoczne znajdują się w fińskiej Laponii. Tutaj się wyróżnia Góra Halti ma 1324 metry wysokości i jest najwyższa. Znajduje się w Norwegii i tworzy formację górską w Finlandii.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiesz się więcej o Alpach Skandynawskich i ich charakterystyce.