Een van de chemische verbindingen die de afgelopen jaren voor de meeste controverse heeft gezorgd, is zilverjodide. Het is een anorganische verbinding die bestaat uit een zilveratoom en een jodiumatoom. Het is een lichtgekleurde gele kristallijne vaste stof die de neiging heeft om donkerder te worden bij langdurige blootstelling aan licht. Het is niet oplosbaar in water maar kan oplossen in aanwezigheid van een hoge concentratie jodide-ion.
In dit artikel gaan we je vertellen over alle kenmerken, eigenschappen en toepassingen van zilverjodide.
hoofdkenmerken
We hebben het over een anorganische verbinding die een kristallijne structuur bevat die lijkt op die van ijs. In de loop der jaren is de ervaring met deze compound volwassener geworden en heeft hij tal van toepassingen gekregen. Een daarvan is om als zaadje te dienen om regen te produceren en het klimaat te veranderen. Dit gebruik is veel in twijfel getrokken vanwege de mogelijke schade die zilverjodide kan veroorzaken wanneer het in water wordt opgelost. Verder zijn er geen langetermijneffecten bekend die klimaatverandering in een regio kan hebben.
Sinds de negentiende eeuw wordt het in de fotografie gebruikt dankzij het vermogen om donkerder te worden met licht. Het wordt ook gebruikt bij antimicrobiële therapieën. Onlangs zijn er enkele onderzoeken gedaan naar het gebruik van zilverjodide bij de verwijdering van radioactief jodium uit het afval dat wordt geproduceerd in kerncentrales.
Het is een verbinding die het is giftig voor mens, dier en plant. Daarom is er grote controverse over het gebruik van zilverjodide om het klimaat te veranderen en regen te genereren. De structuur van deze verbinding wordt gevormd door de oxidatietoestand van zilver en jodium met valentie -1. De binding tussen de twee ionen is erg sterk en stabiel. Dit is een van de redenen waarom het nauwelijks onoplosbaar is in water. De kristallijne structuur hangt af van de temperatuur waarin we ons bevinden. Onder de 137 graden is er een kubusvorm, tussen 137 en 145 graden hebben we een vaste stof met een groenachtig gele kleur of in de vorm van bèta. Ten slotte, als de temperatuur boven 145 graden stijgt, zal het dat zilverjodide met een gele kleur en in zijn alfavorm presenteren.
Zilverjodide-eigenschappen
We weten dat het in zijn natuurlijke fysieke toestand een vaste stof is met een lichtgele kleur die hexagonale of kubische kristallen vormt. Het molecuulgewicht is 234.773 gram per mol en het smeltpunt is 558 graden. Om Heliodorus zilver te laten koken, moet het een temperatuur van 1506 graden bereiken.
Zoals we eerder hebben vermeld, is het een anorganische verbinding die praktisch oplosbaar is in water. Het is onoplosbaar in zuren behalve joodwaterstofzuur en is oplosbaar in geconcentreerde oplossingen zoals alkalibromiden en alkalimetaalchloriden. Onder de chemische eigenschappen zijn zuren die geconcentreerd zijn zolang ze op hoge temperaturen zijn en langzaam aantasten. Oplossingen waarin een overmaat van het jodide-ion aanwezig is, worden opgelost en vormen een complex van jodium en zilver. Een van de eigenschappen waarvoor het opvalt, is dat het gevoelig is voor licht. Als het licht lange tijd wordt blootgesteld, wordt het langzaam donkerder en vormt het metallisch zilver.
Zilverjodide gebruikt
Deze verbinding wordt in de natuur verkregen in de vorm van het mineraal jodargyriet. Als het eenmaal in het laboratorium is, kan het worden bereid door de zilvernitraatoplossing te verwarmen met een alkalische jodide-oplossing zoals kaliumjodide. Op deze manier wordt het zilverjodide kunstmatig aangemaakt.
Een van de meest controversiële toepassingen van zilverjodide in de geschiedenis is om regen te genereren. ik weet U kunt in wolken toepassen om de hoeveelheid of het type neerslag te wijzigen. Het kan hagelprocessen veroorzaken, koude mist verspreiden of orkanen verzwakken. Om dit te doen, kan het worden verspreid alsof het een zaadje is in een koude wolk die onderkoeld vloeibaar water bevat. Eta betekent dat de temperaturen onder de 0 graden liggen. Doordat het een kristallijne structuur heeft die lijkt op die van ijs, bevordert het het bevriezen van onderkoeld water.
Het probleem van het gebruik van zilverjodide voor het genereren van regen zijn de nadelige effecten ervan. En het is dat na verspreiding als een zaadje in de wolken het erin wordt aangetroffen en wordt weggespoeld door neerslag. De aanwezigheid van een oplosbaar zilverhard in regenwater is iets waarmee rekening moet worden gehouden, aangezien het vervuilend en giftig is voor planten, dieren en mensen. Het mariene milieu heeft ook invloed op alle dieren en planten.
Cloud seeding is een experiment dat enkele decennia geleden werd uitgevoerd. Als wolken respectievelijk over hetzelfde gebied worden geplant, kan een cumulatief zilverjodide-effect creëren. Volgens verschillende recente onderzoeken is de concentratie zilverjodide die wordt aangetroffen in gebieden waar de techniek voor het zaaien van wolken is gebruikt, veel hoger dan de limiet waarvan het giftig is voor sommige vissen en lagere organismen.
Men kan zeggen dat het enige rationele gebruik van zilverjodide zou zijn om orkanen te verzwakken en zo hun gevolgen te verminderen.
Andere gebruiken
Zoals we eerder hebben vermeld, werd het vanwege de gevoeligheid van het licht gebruikt in de fotografie. Het is een materiaal dat kan reageren in aanwezigheid van licht. Hierdoor wordt het gebruikt bij het verkrijgen van fotogevoelige materialen zoals fotografische rollen waarop de kristallen werden aangebracht. Dankzij zilverjodide konden we foto's maken van een oude camera.
Een ander gebruik is het verwijderen van radioactief jodium. Omdat het een hoge onoplosbaarheid heeft, is voorgesteld om het radioactieve jodium te verwijderen dat wordt aangetroffen in het waterige afval dat wordt gegenereerd in kerncentrales.
Ik hoop dat u met deze informatie meer te weten kunt komen over zilverjodide en het gebruik ervan.
