De mens is nieuwsgierig sinds het begin der tijden. Het vinden van een voor- en achternaam voor alle dingen op aarde is altijd een prioriteit geweest. Zowel om de afmetingen van alles te kennen als om dingen bij hun naam te noemen. We meten, wegen en evalueren alle objecten om precies te weten waar we mee te maken hebben. Met onze planeet zou het niet minder worden. Hoewel de aarde niet rechtstreeks kan worden gekend, was het mogelijk om de diameter ervan te schatten.
Wil je weten wat het is de diameter van de aarde en hoe is het berekend? Hier vertellen we je alles.
Meet en label
Onze planeet kent nog steeds veel onbekenden, aangezien het niet mogelijk is om alle variabelen in alle hoeken direct te meten. Bijvoorbeeld de diepste zeebodem die er bestaat, het is waarschijnlijk nog niet binnen het bereik van onze technologie. Omdat de hoeveelheid zonlicht onder de zee afneemt en de druk van het water alles wat er wordt aangetroffen verbrijzelt, zijn de bodems van de grootste zeesleuven op aarde ons volkomen onbekend.
Hetzelfde geldt voor de diameter van de aarde. We kunnen niet graven en graven totdat we de kern van de aarde raken. Ten eerste omdat de gesteentelagen te dik en te moeilijk zijn om door te kunnen boren door onze technologie. Ten tweede vanwege de temperatuur van de binnenkern het schommelt rond de 5000 graden Celsius en er is geen mens of machine die dergelijke temperaturen kan weerstaan. Ten slotte is er op deze diepten geen zuurstof beschikbaar om te ademen.
Hoewel we de diameter van de aarde niet rechtstreeks kunnen meten, zijn er talloze methoden om deze te schatten. We kunnen bijvoorbeeld gebruik maken van seismische golven om de samenstelling van de binnenste lagen van de aarde. Dankzij de indirecte studiemethoden van onze planeet kunnen we er meer over leren zonder ze met onze eigen ogen te hoeven zien.
De theorie van de platentektoniek het vertelt ons dat de continentale korst is verdeeld in tektonische platen en dat ze continu worden verplaatst door de convectiestromen van de aardmantel. Deze stromen worden gegeven door het verschil in dichtheid tussen materialen in de aarde. Dit alles kunnen we weten dankzij indirecte meetmethoden.
Eratosthenes, de eerste meter van de diameter van de aarde
Omdat de mens altijd erg nieuwsgierig is geweest, heeft hij geprobeerd voor alles maatregelen te vinden. Eratosthenes was de eerste die de diameter van de aarde kon meten. Iets dat altijd een raadsel is geweest voor mensen die in de oudheid leefden.
De manier waarop hij de aarde meet, bestond uit enkele rudimentaire elementen die in die tijd als een revolutionaire technologie werden beschouwd. Hetzelfde geldt voor de cassette. Tot voor kort waren VHS-banden de nieuwste technologie. Nu kunnen we meer dan 128 GB in een apparaat stoppen waarvan de afmetingen niet groter zijn dan de nagel van de grote teen.
Een van de belangrijkste elementen die hij gebruikte om de diameter van de aarde te meten, was het meten vanaf de dag van Zomerzonnewende. Eratosthenes pakte een papyrus uit een bibliotheek toen hij zich realiseerde dat een post in Siena geen schaduw weerkaatste. Dit kwam doordat de zonnestralen loodrecht op het aardoppervlak terechtkwamen. Dit is hoe zijn nieuwsgierigheid werd gewekt en hij wilde weten hoeveel de diameter van de aarde was.
Later reisde hij naar Alexandrië, waar ik het experiment zou herhalen en zien dat de schaduw 7 graden was. Na deze meting realiseerde hij zich dat het verschil in die schaduw waarmee hij in Siena mat, reden genoeg was om te weten dat de aarde rond was en niet vlak zoals werd aangenomen.
Formule van Eratosthenes
Op basis van de ervaringen die hij bij beide metingen had opgedaan, begon hij een paar theorieën te formuleren die zouden helpen om de diameter van de aarde te meten. Om dit te doen, begon hij af te leiden dat, als een omtrek 360 graden heeft, de vijftigste van die omtrek zou 7 graden zijn, dat wil zeggen, hetzelfde als de schaduw gemeten in Alexandrië. Wetende dat de afstand tussen de twee steden 800 kilometer is, kon hij afleiden dat de diameter van de aarde ongeveer 40.000 kilometer zou kunnen zijn.
Momenteel is bekend dat de diameter van de aarde ongeveer 39.830 km is. Om in een oude tijd te zijn met nauwelijks metingen, deed hij vrij nauwkeurige metingen. Daarom moeten we het geweldige werk dat hij deed erkennen. We moeten ook het belang van trigonometrie vermelden, omdat hij dankzij haar de diameter van de aarde kon kennen.
Interne diameter
Wat Eratosthenes heeft gemeten, verwijst naar de diameter van de omtrek van de aarde. Er zijn echter mensen die ook wilden weten wat de binnendiameter van de aarde is. Aangezien het voor het bovengenoemde niet mogelijk is om rechtstreeks naar het binnenste van de aardkern te gaan, moet indirect bewijs worden getrokken.
Er zijn bijvoorbeeld metingen van seismische golven die het mogelijk maken, wetende de verschillen daartussen, het soort materiaal waarvan het interieur is gemaakt en de afstand waarop het is. Dit is hoe we weten dat de buitenkant van de mantel is samengesteld uit minder dichte materialen die zich vermengen met materialen met een hogere dichtheid om de convectiestromen te creëren die verantwoordelijk zijn voor de beweging van de tektonische platen.
Met deze indirecte methoden kan bekend worden dat de diameter vanaf het aardoppervlak naar het tegenovergestelde door de kern gaat, is 12.756 km. Vreemd genoeg hebben de diepste perforaties die mensen hebben gemaakt niet meer dan 15 km kunnen overschrijden. Het is als van een appel waarin we het bot van het inwendige willen bereiken, we hebben alleen het dunne laagje gescheurd dat erop zit, dat wil zeggen, de schil.
Zoals je kunt zien, zijn er wiskundigen met een nieuwsgierige en briljante geest die met weinig technologie echte ontdekkingen hebben kunnen doen. Omdat technologie slechts het middel is dat kennis mogelijk maakt.
Eratosthenes heeft de diameter van de aarde 40000 km niet gemeten, het zou in ieder geval de omtrek zijn. Volgens zijn redenering was de straal 6336 km. Nog minder fouten dan vermeld in het artikel. Het moet ofwel goed gedocumenteerd zijn, ofwel het moet herzien wat er geschreven staat. In ieder geval weinig strengheid.
Rekening houdend met het feit dat we dankzij uw informatie nauwelijks op de hoogte zijn van de ware dimensies van de aarde, hoop ik dat naarmate de studies in dit opzicht vorderen, we meer over dit onderwerp zullen leren, dat echt heel interessant is.
Van waar ik sta of liever zit, tot aan de andere kant loop ik (auto, abion, boot) direct door het BINNENKANT van de aarde tot waar is mijn andere zelf, die ook aan een bureau zit en 12.756 kilometer verderop? Ja, en ook vanaf dezelfde plaats waar ik eerder werd geschreven naar het pad van de aarde en 6.378 km en van daar naar waar mijn andere zelf is en nog eens 6.378 km, die de estremos (van het pad naar de kust) toevoegden, ze een afstand geven van 12.756 km? Ja
Is het niet de afstand van de bal, de bol of de aarde DANDOLE LA BUELTA die op het oppervlak van de aarde en het water stapt, van mijn bureau tot het weer mijn bureau bereikt? Nee
Goed artikel, maar je verwart diameter met omtrek, diameter is de maat van een cirkel of bol die van links naar rechts door het midden gaat, en de omtrek moet vanaf één punt beginnen en weer helemaal rond gaan, is wat ik begrijp
Niet waar, eratosthenes zei niet dat de omtrek van de aarde 40000 kilometer was, zei hij, maar hij berekende en resulteerde in een zeer nauwkeurig cijfer voor die tijd, namelijk 39.375 km. En de exacte hoek was 7.2 °, wat bij vermenigvuldiging met 50 360 ° als resultaat geeft en zo werd de berekening van de omtrek van de aarde berekend en als hij de zomerzonnewende en twee Egyptische steden, Syene en Alexandrië, gebruikte de afstand tussen deze 2, 5000 etappes waar het op dat moment gelijk was aan 0,1575 km en zo kregen Eratotenen de omtrek van de aarde of een heel exacte benadering ...
Vergis je niet. Het is niet de diameter die 40.000 km meet. Het is de omtrek rond de aardkorst.
In je tekst verwar je diameter met omtrek. Wat Eratosthenes in 40,000 km berekende, was precies de omtrek, aangezien de afstand tussen Siena en Alexandrië werd berekend in 800 km en die afstand overeenkomt met het oppervlak, evenals de omtrek. In plaats daarvan is de diameter de denkbeeldige rechte lijn die van het ene punt naar het andere gaat op de omtrek of het oppervlak van de bol door zijn middelpunt.