Op deze planeet zijn er gebieden waar het gevaar groter is dan in andere, en daarom krijgen deze gebieden meer opvallende namen waarvan je denkt dat ze naar iets gevaarlijkers verwijzen. In dit geval gaan we het hebben over Pacifische ring van vuur. Sommigen kennen het als de Pacifische ring van vuur en anderen als de circum-Pacific-gordel. Deze namen verwijzen allemaal naar een gebied dat deze oceaan omringt en waar zowel een zeer hoge seismische als vulkanische activiteit is.
In dit artikel gaan we je vertellen wat de Pacifische ring van vuur is, welke kenmerken deze heeft en het belang ervan voor studies en kennis van de planeet.
Wat is de Pacific Belt of Fire
In dit gebied met een hoefijzervorm en geen cirkel, worden grote hoeveelheden seismische en vulkanische activiteit geregistreerd. Dit maakt dit gebied gevaarlijker vanwege de rampen die kunnen worden veroorzaakt. Deze riem Het strekt zich uit over meer dan 40.000 kilometer van Nieuw-Zeeland tot de gehele westkust van Zuid-Amerika. Het doorkruist ook het hele gebied van de kusten van Oost-Azië en Alaska en loopt door het noordoosten van Noord-Amerika en Midden-Amerika.
Zoals vermeld in het Tektonische platen, markeert deze riem de randen die in de Pacifische plaat bestaan, samen met andere kleinere tektonische platen die de zogenaamde aardkorst. Omdat het een gebied is met een zeer hoge seismische en vulkanische activiteit, wordt het geclassificeerd als gevaarlijk.
Hoe is het ontstaan?
De Pacifische ring van vuur werd gevormd door de beweging van tektonische platen. De platen zitten niet vast, maar zijn continu in beweging. Dit komt door de convectiestromen die in de aardmantel bestaan. Het verschil in dichtheid van materialen zorgt ervoor dat ze bewegen en leidt tot een beweging van de tektonische platen. Dus, een verplaatsing van enkele centimeters per jaar wordt bereikt. We merken het niet op menselijke schaal, maar het laat wel zien of we de geologische tijd.
In de loop van de miljoenen jaren heeft de beweging van deze platen de vorming van de Pacifische ring van vuur teweeggebracht. De tektonische platen zijn niet volledig met elkaar verenigd, maar er is een opening tussen hen. Ze zijn meestal zo'n 80 km dik en bewegen door de eerder genoemde convectiestromen in de mantel.
Terwijl deze platen bewegen, hebben ze de neiging om uit elkaar te gaan en met elkaar in botsing te komen. Afhankelijk van de dichtheid van elk van hen, kan de ene ook over de andere zinken. Oceanische platen hebben bijvoorbeeld een hogere dichtheid dan continentale platen. Daarom zijn zij degenen die, wanneer beide platen botsen, voor de andere onderduiken. Deze beweging en botsing van platen veroorzaakt intense geologische activiteit aan de randen van de platen. Om deze reden worden deze gebieden als bijzonder actief beschouwd.
De plaatgrenzen vinden we:
- Convergente limieten. In deze limieten komen de tektonische platen met elkaar in botsing. Hierdoor kan een zwaardere plaat in botsing komen met een lichtere. Op deze manier wordt een zogenaamde subductiezone gecreëerd. De ene plaat valt over de andere. In deze gebieden waar dit gebeurt, is er een grote vulkanische hoeveelheid omdat deze subductie ervoor zorgt dat het magma door de korst stijgt. Dit gebeurt natuurlijk niet in een oogwenk. Het is een proces dat miljarden jaren duurt. Dit is hoe de vulkanische bogen zijn gevormd.
- Uiteenlopende limieten. Ze zijn die totaal in strijd met de convergente. Hierin bevinden de platen zich in een staat van scheiding. Elk jaar scheiden ze een beetje meer, waardoor een nieuw oceaanoppervlak ontstaat.
- Transformatielimieten. In deze limieten scheiden de platen niet en voegen ze niet samen, ze glijden alleen parallel of horizontaal.
- Hot spots. Het zijn de regio's waar de aardmantel die zich net onder de plaat bevindt, meer temperatuur heeft dan andere gebieden. In deze gevallen kan het hete magma naar de oppervlakte stijgen en actievere vulkanen produceren.
De grenzen van de platen worden beschouwd als die gebieden waar zowel geologische als vulkanische activiteit geconcentreerd is. Om deze reden is het normaal dat de vuurring van de Stille Oceaan zoveel vulkanen en aardbevingen concentreert. Het probleem is wanneer er zich een aardbeving in zee voordoet en resulteert in een tsunami met een bijbehorende tsunami. In deze gevallen neemt het gevaar zodanig toe dat het tot rampen kan leiden zoals in Fukushima in 2011.
Pacific Belt of Fire Activity
Zoals je misschien hebt gemerkt, zijn vulkanen niet gelijkmatig over de planeet verdeeld. Nogal Het tegenovergestelde. Ze maken deel uit van een gebied waar de geologische activiteit groter is. Als deze activiteit niet bestond, zouden vulkanen niet bestaan. Aardbevingen worden veroorzaakt door de accumulatie en afgifte van energie tussen platen. Deze aardbevingen komen vaker voor in landen waar we ze hebben, gelegen langs de Pacific Ring of Fire.
En is dat deze ring van vuur concentreert 75% van alle actieve vulkanen op de hele planeet. 90% van de aardbevingen komen ook voor. Er zijn talloze eilanden en archipels bij elkaar en verschillende vulkanen die gewelddadige en explosieve uitbarstingen hebben. Vulkanische bogen komen ook vaak voor. Het zijn ketens van vulkanen die bovenop de subductieplaten liggen.
Dit feit zorgt ervoor dat veel mensen over de hele wereld zowel fascinatie als angst hebben voor deze gordel van vuur. Dit is te wijten aan de kracht waarmee ze handelen is enorm en kan echte natuurrampen ontketenen.
Zoals je kunt zien, is de natuur iets dat ons altijd blijft verbazen en er zijn veel vulkanische en geologische gebeurtenissen in de Pacifische ring van vuur.