Volgende ijstijd in Spanje

ijstijd

We leven in een tijd waarin zoveel informatie om ons heen stroomt dat we de belangrijke en centrale ideeën van de informatie niet kunnen bevatten. Vooral de meer complexe, zoals wetenschappers. Informatie-overload kan soms tot verwarring leiden. Het spreekt van een volgende ijstijd in Spanje en dat brengt de burgers in verwarring.

In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de volgende ijstijd in Spanje en wat deze van invloed is.

Volgende ijstijd in Spanje

volgende ijstijd in Spanje

Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat deze twee feiten niet tegenstrijdig zijn, omdat de sleutel de tijdschaal is. Wij mensen raken in de war als we denken aan tientallen tot tienduizenden jaren. Dat is het punt.

De leeftijd van onze planeet Aarde is 5 miljard jaar. Hominiden bestaan ​​al 5 miljoen jaar op het aardoppervlak. En we bestaan ​​pas vijfduizend jaar in de geschiedenis (schrift, beschaving). Ze zijn allemaal "vijf", heel dichtbij, maar op heel verschillende tijdschalen.

Kortom, de hoeveelheid tijd die we op aarde hebben geleefd is onbeduidend in vergelijking met de leeftijd van de planeet. Tijdens zijn miljarden jaren van bestaan ​​is het klimaat op aarde drastisch veranderd.

Ijstijd

volgende ijstijd in Spanje gevolgen

In de recente geschiedenis van de aarde, het klimaat is aanzienlijk veranderd tijdens perioden die ijstijden worden genoemd, waarin de aarde bijna bedekt was met ijs.Tijdens deze ijstijden hebben we interglaciale perioden. Figuur 1 toont ons de evolutie van de temperatuur op Antarctica gedurende de laatste 400.000 jaar (rode lijn). We zagen een karakteristieke zaagtandvorm: snel omhoog en langzaam omlaag.

Stel je voor dat we in een ijstijd zitten. De temperatuur is erg laag, de aarde ligt vol ijs en plotseling loopt de temperatuur snel op. We gaan een interglaciale periode in.

Dus na duizenden jaren (de cyclus is meestal rond de 100.000 jaar), we zitten weer in een ijstijd. En de lus herhaalt zich. Op deze tijdschalen is een groot deel van de variatie in ons klimaat te wijten aan langzame veranderingen in de banen van de planeten rond de zon, een idee ontwikkeld door Milankovitch in de eerste helft van de XNUMXe eeuw.

Vandaag bevinden we ons in een interglaciale periode. We hebben een planeet die al duizenden jaren niet meer met ijs is gevuld. Wetenschappers noemen deze periode het Holoceen. Daarin verschijnt de landbouw, de eerste grote beschaving en onze geschiedenis tot op de dag van vandaag. Alles lijkt erop te wijzen dat de dynamiek van de planeet zal voortduren en dat de gemiddelde temperatuur van de planeet geleidelijk zal afnemen richting de volgende ijstijd. Maar onthoud dat deze cyclus ongeveer 100.000 jaar duurt. Met andere woorden, er zal deze eeuw geen ijstijd zijn, noch het volgende millennium. Het zal plaatsvinden op een eigenaardige tijdschaal die ons begrip te boven gaat, gewend aan de lengte van het menselijk leven.

Maar in de super recente geschiedenis van het klimaat op aarde is er iets eigenaardigs gebeurd. Wetenschappers zeggen al tientallen jaren dat we een ongewone en onnatuurlijke opwarming zien. We hebben de reden gevonden: we stoten broeikasgassen uit. Dat gezegd te hebben, we voeren een groot experiment uit op onze planeet.

We weten niet precies wat er de komende decennia met het klimaat op aarde gaat gebeuren, omdat het zal afhangen van ons eigen vermogen (om meer of minder broeikasgassen uit te stoten). We zijn al ondergedompeld in de opwarming van de aarde, en de cyclus van ijstijden en interglacialen zal doorgaan, zij het op een absoluut onvergelijkbare tijdschaal voor elk fenomeen.

Vertraging van de volgende ijstijd in Spanje

ijsperiode

Volgens prognoses zou de volgende ijstijd, die het einde markeert van de warme periode die we nu genieten, over 1500 jaar moeten beginnen. De hoeveelheid broeikasgassen die zich ophoopt in de atmosfeer van de aarde kan echter normale patronen verstoren en de volgende ijstijd met tienduizenden jaren uitstellen.

Dit zijn de conclusies van een studie van de Universiteit van Florida die astronomische modellen gebruikte om de hoeveelheid zonnewarmte te berekenen die de atmosfeer van de aarde bereikte tijdens glaciale en interglaciale perioden. Volgens deze modellen de huidige interglaciale periode eindigt over 1.500 miljard jaar. Hoge concentraties broeikasgassen in de atmosfeer kunnen echter interfereren met de normale koelpatronen van de aarde, omdat ze warmte vasthouden die wordt weerkaatst door het aardoppervlak.

Hoewel het vooruitzicht van meer jaren van warmte voor de volgende ijstijd verleidelijk is, is de waarheid dat de daarmee samenhangende problemen zeer ernstige gevolgen kunnen hebben. "IJskappen zoals West-Antarctica zijn gedestabiliseerd door de opwarming van de aarde", waarschuwt Jim Tunnel. Wanneer ze uiteindelijk uiteenvallen en deel gaan uitmaken van het oceaanvolume, zal de impact op de zeespiegel enorm zijn.

andere meningen

Paradoxaal genoeg zou de opwarming van de aarde kunnen leiden tot een dramatische daling van 5 tot 10 graden Celsius in Europa. Er is zelfs een nieuw tijdperk geopend vanwege het oude continent. Dit klinkt misschien paradoxaal, maar wetenschappers zeggen dat het zou kunnen gebeuren als klimaatverandering een ineenstorting van het Atlantische stroomsysteem veroorzaakt, bekend als de Atlantic Meridional Overturning Circulation (AMOC). Het gebeurt al. AMOC nadert ook zijn kritische drempel. Onderzoekers hebben een dringende waarschuwing afgegeven omdat oceaanstromingssystemen van cruciaal belang zijn voor de stabiliteit van het mondiale klimaat.

Een nieuwe studie gepubliceerd in Nature Climate Change en ondersteund door het door de EU gefinancierde TiPES-project, dat tot doel heeft de aanwezigheid van afvoerfactoren in het klimaatsysteem beter te kwantificeren, laat zien hoe het Atlantische stroomsysteem, dat de A van de Golfstroom is, leek "duidelijke tekenen van instabiliteit en mogelijke ineenstorting" te vertonen. Als dit gebeurt, voorspellen wetenschappers dat het "een aanzienlijk verkoelend effect op het Europese klimaat" zal hebben.

Het onderzoek werd geleid door Niklas Boers van het Potsdam Institute for Climate Change (PIK), lid van het TiPES-consortium (Tipping Points in the Earth System). De studie ontdekte door een gedetailleerd onderzoek van hedendaagse observaties en vroege waarschuwingssignalen, zoals zoutgehaltepatronen in zeewater, dat AMOC's hun stabiliteit in de afgelopen eeuw kunnen hebben verloren.

Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de volgende ijstijd in Spanje en wat de gevolgen van klimaatverandering zijn.


Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.