In het bekende heelal hebben we talloze soorten sterrenstelsels. Een daarvan is de spiraalvormig sterrenstelsel. Het is een enorme actiegroep van schijfvormige sterren met spiraalarmen die doen denken aan de vorm van een windmolen. De vorm van de armen varieert op veel manieren, maar ze onderscheiden zich meestal in allemaal een verdicht centrum waarin de spiralen ontspruiten. Aangezien bijna 60% van de bekende sterrenstelsels spiralen zijn, gaan we dit artikel focussen op het uitleggen aan jullie.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over het spiraalstelsel en zijn kenmerken.
hoofdkenmerken
Tweederde van de spiraalstelsels heeft een centrale balk die bestaat uit een van zijn soort die bekend staat als een balkspiraalstelsel. Het wordt zo genoemd om ze te kunnen onderscheiden van de eenvoudige. Het heeft slechts twee spiralen die uit de staaf komen en in dezelfde richting winden. Een voorbeeld van dit type spiraalstelsel is de Melkweg. De centrale uitstulping van dit type melkwegstelsel is een roodachtige kleur door de aanwezigheid van oudere sterren. In de kern van de melkweg bevindt zich een kleine hoeveelheid gas en in het midden wordt meestal een zwart gat geplaatst.
De schijven waaruit de armen van het spiraalstelsel bestaan, zijn blauwachtig van kleur en rijk aan gassen en stof. De meeste van deze armen zijn geladen met jonge, warmere sterren die voortdurend in bijna cirkelvormige banen draaien. Wat betreft de spiralen, er zijn verschillende soorten spiralen die kunnen gaan van degene die zich om de centrale uitstulping wikkelen tot degene met opener geplaatste armen. De meesten van hen vallen op door te hebben groot aantal jonge sterren, blauw en met hoge temperaturen.
We hebben ook in het spiraalstelsel een bolvormige halo die de hele schijf in zijn geheel omgeeft en die is samengesteld uit een kleine hoeveelheid gas en stof. In deze bolvormige halo bevinden zich oude sterren die gegroepeerd zijn in bolvormige sterrenhopen. Deze bolvormige sterclusters zijn niets meer dan enorme clusters van sterren die tot miljarden sterren bevatten en met hoge snelheid bewegen.
Soorten spiraalvormig sterrenstelsel
Zoals we eerder vermeldden, zijn er verschillende soorten spiraalstelsel, afhankelijk van de vorm van de armen en de samenstelling van het interieur. Om deze sterrenstelsels te classificeren volgens hun morfologie, is de stemvork gecreëerd door Edwin hubble. Deze classificatie is later gewijzigd door andere astronomen door nieuwe kenmerken en nieuwe typen toe te voegen.
Hubble heeft de sterrenstelsels op deze manier met een letter gecodeerd: E voor elliptische sterrenstelsels, SO sterrenstelsels met lensvorm en met S voor spiralen. Naarmate de informatie over dit type melkwegstelsel is toegenomen, zijn er andere categorieën toegevoegd, zoals spiraalvormige sterrenstelsels met balkjes, die met SB en sterrenstelsels waarvan de vorm geen patroon volgt en onregelmatig is: Irr. Ongeveer 90% van alle waargenomen sterrenstelsels is elliptisch of spiraalvormig. Slechts 10% valt in de categorie Irr.
Onze melkweg, de Melkweg het is van het type SBb. De zon staat in een van de spiraalarmen die bekend staat onder de naam Orion. De arm van Orion wordt zo genoemd omdat de sterren van dit sterrenbeeld worden gevonden. Het sterrenbeeld Orion is een van de meest opvallende sterrenbeelden die vanaf onze planeet te zien zijn.
Oorsprong van het spiraalvormige sterrenstelsel
De oorsprong van het spiraalstelsel is niet zeker, maar er zijn enkele theorieën over. Om te beginnen merkten astronomen op dat de verschillende structuren waaruit een spiraalstelsel bestaat met verschillende snelheden roteren. Deze rotatie wordt genoemd differentiële rotatie en het is een uniek kenmerk van dit type melkwegstelsel. Binnen de schijf draaien de spiralen veel sneller dan buiten, terwijl ze in het gebied van de bolvormige halo niet draaien. Om deze reden werd gedacht dat dit de oorzaak was van het verschijnen van de spiralen. Momenteel is dit het bewijs van het bestaan van donkere materie.
Als dat zo is, zouden de spiralen astronomisch gezien van korte duur zijn. En het is dat deze spiralen op zichzelf terecht zouden komen en uiteindelijk zouden verdwijnen.
Verschillen met het elliptische stelsel
Het spiraalstelsel is gemakkelijk te verwarren met het elliptische stelsel. Het meest opvallende verschil tussen hen is dat de sterren in het elliptische sterrenstelsel gelijkmatiger zijn verdeeld dan in spiralen. In dit type spiraalstelsel lijken de sterren meer geconcentreerd in de roodachtige schijven en verspreid in de spiraalarmen. Aan de andere kant, als we de verdeling van de sterren in het elliptische sterrenstelsel analyseren, zien we dat het een ovale vorm heeft.
Een ander kenmerk dat helpt om de twee typen melkwegstelsels te onderscheiden, is de aan- of afwezigheid van interstellair gas en stof. Als we naar elliptische sterrenstelsels gaan, zien we dat de meeste materie is omgevormd tot sterren en daarom hebben ze weinig gas en stof. In het spiraalstelsel hebben we gebieden waar gas en stof nieuwe sterren voortbrengen. Deze gebieden zijn overvloediger.
Een ander kenmerk dat we kunnen bekijken om deze sterrenstelsels te onderscheiden, is het opmerkelijke verschil dat bestaat in het aantal sterren. Astronomen onderscheiden sterrenpopulaties naargelang ze jong of ouder zijn. Elliptische sterrenstelsels bevatten meer oude sterren en weinig elementen zwaarder dan helium. Aan de andere kant, als we de spiraalvormige sterrenstelsels analyseren, zien we dat ze bevatten populaties van zowel jongere sterren als oudere sterren. In het deel van de schijf en de armen overheerst echter de jongere bevolking en met een hoge mate van metalliciteit. Eta betekent dat ze een hogere concentratie aan zware elementen en restanten van reeds verdwenen sterren bevatten. Aan de andere kant staan in de bolvormige halo de oudste sterren.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het spiraalstelsel en zijn kenmerken.