Mensen zijn altijd al gefascineerd geweest door stralen. Het is een krachtige ontlading van natuurlijke statische elektriciteit. Het treedt meestal op tijdens een onweersbui die een elektromagnetische puls genereert. Deze elektrische ontlading van de bliksem gaat gepaard met de emissie van licht dat bekend staat onder de naam bliksem en het geluid dat bekend staat onder de naam donder. Er zijn er echter tal van soorten stralen afhankelijk van de oorsprong en de vorm die ze hebben.
In dit artikel gaan we je vertellen wat de verschillende soorten stralen zijn en hoe ze worden gevormd.
hoofdkenmerken
De elektrische ontlading die neerslaat door de bliksem gaat gepaard met een emissie van licht. Deze emissie van licht staat bekend onder de naam bliksem en wordt veroorzaakt door het passeren van elektrische stroom die de luchtmoleculen ioniseert. Daarna werd een geluid gehoord dat bekend staat onder de naam donder en wordt ontwikkeld door de schokgolf. De geproduceerde elektriciteit gaat door de atmosfeer, warmt op, zet de lucht snel uit en produceert het karakteristieke geluid van de grond. De stralen zijn in een plasmatische toestand.
De gemiddelde lengte van een rog is ongeveer 1500 meter. Als curiositeit was in 2007 de langste bliksemschicht ooit brandstof in Oklahoma, met een lengte van 321 kilometer. Bliksem reist meestal met een gemiddelde snelheid van ongeveer 440 kilometer per seconde en kan snelheden bereiken tot 1400 kilometer per seconde. Het potentiële verschil is mijn miljoen volt ten opzichte van de grond. Daarom hebben deze stralen een groot gevaar. Elk jaar worden er over de hele planeet ongeveer 16 miljoen bliksemstormen geregistreerd.
Het normaalste is dat ze in de verschillende soorten straling worden geproduceerd door positieve deeltjes in de aarde en negatief in de wolken. Dit komt door de verticale ontwikkeling van wolken die cumulonimbus worden genoemd. Wanneer een cumulonimbus de tropopauze (de eindzone van de troposfeer) bereikt, de positieve ladingen die de cloud heeft, zijn verantwoordelijk voor het aantrekken van negatieve ladingen. Deze beweging van ladingen door de atmosfeer vormt de stralen. Het vormt meestal een heen en weer effect. Het verwijst naar de deeltjes die onmiddellijk opstijgen en terugkeren, waardoor het zicht ontstaat dat de stralen naar beneden gaan.
Bliksem kan een onmiddellijk vermogen van een miljoen watt genereren, wat vergelijkbaar kan zijn met dat van een nucleaire explosie. De discipline binnen de meteorologie die verantwoordelijk is voor het bestuderen van bliksem en alles wat daarmee samenhangt, wordt cerraunologie genoemd.
Vorming van bliksemtypes
Hoe de elektrische schok begint, is nog een kwestie van discussie. Wat de grondoorzaken hiervan zijn, hebben wetenschappers nog niet kunnen vaststellen. De bekendste zijn die die zeggen dat atmosferische storingen de oorzaak zijn van de oorsprong van de soorten bliksem. Deze storingen in de atmosfeer Ze zijn te wijten aan veranderingen in wind, vochtigheid en atmosferische druk. Ook de effecten van de zonnewind en de ophoping van geladen zonnedeeltjes komen aan bod.
IJs wordt beschouwd als het belangrijkste onderdeel van de ontwikkeling. En het is omdat het verantwoordelijk is voor het bevorderen van een scheiding tussen positieve en negatieve ladingen binnen de cumulonimbuswolk. Bliksem kan ook worden geproduceerd in aswolken door vulkaanuitbarstingen of het kan ook het gevolg zijn van gewelddadige bosbranden die stof genereren dat een statische lading kan veroorzaken.
In de hypothese van elektrostatische inductie hebben we dat de ladingen worden aangedreven door processen die nog steeds onzeker zijn voor mensen. Het scheiden van de ladingen vereist een sterke opwaartse luchtstroom, die verantwoordelijk is voor het naar boven voeren van de waterdruppels. Op deze manier treedt versnelde afkoeling op wanneer de waterdruppels hogere hoogten bereiken waar de koudere omgevingslucht optreedt. Normaal gesproken worden deze niveaus onderkoeld bij temperaturen van -10 en -20 graden. De botsing van ijskristallen vormt een combinatie van water en ijs, hagel genaamd. Door de botsingen die optreden, wordt een licht positieve lading overgedragen op ijskristallen en een licht negatieve lading op hagel.
De stroming drijft de lichtere ijskristallen omhoog en veroorzaakt positieve ladingen aan de achterkant van de wolk. Ten slotte zorgt de werking van de zwaartekracht van de aarde ervoor dat de hagel met negatieve ladingen valt, omdat deze zwaarder is naar het midden en naar de lagere delen van de wolk. De scheiding van ladingen en accumulatie gaat door totdat het elektrische potentieel voldoende wordt om een elektrische ontlading te initiëren.
Een andere hypothese die bestaat over het polarisatiemechanisme heeft twee componenten. Laten we eens kijken wat ze zijn:
Vallende ijs- en waterdruppels worden elektrisch gepolariseerd op het moment waarop ze door het natuurlijke elektrische veld van de aarde vallen.
Vallende ijsdeeltjes dat ze botsen en laden op door elektrostatische inductie.
Bliksemtypen
Zoals we eerder hebben vermeld, zijn er verschillende soorten stralen die bepaalde kenmerken hebben. De meest voorkomende bliksemschicht is de meest waargenomen en staat bekend als de streak ray. Dit is het zichtbare deel van het straalspoor. De meeste komen voor in een wolk, zodat ze niet kunnen worden gezien. Laten we eens kijken wat de belangrijkste soorten stralen zijn:
Cloud-to-ground bliksem: het is de bekendste en de tweede meest voorkomende. Het vormt de grootste bedreiging voor leven en eigendommen. Het is in staat invloed uit te oefenen op de aarde en ontladingen tussen een cumulonimbuswolk en de aarde.
Parelstraal: is een soort van wolk-naar-grond bliksem die lijkt te breken in een reeks korte, heldere delen.
Staccato bliksem: Het is een ander type bliksemflits naar de grond en heeft een korte duur die alleen lijkt op een flits. Het is meestal erg helder en heeft aanzienlijke vertakkingen.
Gevorkte balk: het zijn die stralen van wolk tot aarde die de vertakking van hun pad vertonen.
Cloud grond bliksem: het is een ontlading tussen de aarde en de wolk die begint met een eerste opwaartse slag. Het is zeldzamer moet.
Cloud to cloud bliksem: Het komt voor tussen gebieden die niet in contact staan met de grond. Het treedt meestal op wanneer twee afzonderlijke wolken een verschil in elektrisch potentieel genereren.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de verschillende soorten stralen en hun kenmerken.
