Je hebt vast wel eens gehoord van de snaartheorie. Dit is een van de meest intrigerende hypothesen ter wereld. In de wetenschap worden verschillende theorieën geboren die de reden voor bepaalde feiten of resultaten proberen te verklaren. De snaartheorie is echter een van de bekendste en meest bijzondere die er bestaat. Waar gaat deze theorie eigenlijk over?
Hier leggen we alles uit over deze theorie en haar kenmerken, zodat je er eindelijk over kunt horen en weet waar het over gaat.
krachten van het universum
Het is een theorie die de wereld om ons heen kan verklaren. Omdat er altijd is nagedacht over de afmetingen van deze planeet, dacht men dat deze meer dan drie dimensies had. De bekende afmetingen zijn breedte, hoogte en lengte. Het heelal bestaat echter uit meer dimensies. Veel wetenschappers hebben uitgelegd hoe zwaartekracht werkt en als de zon echt zo ver weg is als hij is, zou hij de aarde kunnen aantrekken.
Als er een object is dat massa heeft, is de ruimte waarin het zich bevindt gebogen. Die kromming is wat communiceert met de zwaartekracht. De aarde heeft een bepaalde massa en buigt dus ook de ruimte. De kromming van de ruimte zorgt ervoor dat het object beweegt. Het is te zeggen, Het is de zon die door zijn zwaartekracht de aarde kan laten bewegen en die de translatiebeweging heeft.
Wetenschappers houden van Albert Einstein en Theodor Kaluza Ze probeerden een theorie te verenigen die alle fundamentele krachten die het universum beheersen, zou kunnen verzamelen en beschrijven. Het zou dus worden behandeld als een essentiële vergelijking die alle deuren zou kunnen openen. Zwaartekracht wordt gedefinieerd als een reeks krommen en vervormingen in ruimte en tijd. Daarom werd een poging gedaan om een andere vergelijking te maken voor de elektromagnetische kracht.
Gezien het feit dat ruimtetijd al was gebruikt om de zwaartekracht te verklaren, welke andere factor zou verantwoordelijk kunnen zijn voor de elektromagnetische kracht? Omdat er niets anders was om het uit te leggen, werd het idee geïntroduceerd dat er extra dimensies waren. Dat wil zeggen, om de elektromagnetische kracht te beschrijven, moesten er meer dimensies in het universum worden geïntroduceerd. Dus, het universum zou 4 dimensies hebben en niet 3.
Afmetingen van het universum
Op deze manier zouden we 3 fysieke dimensies hebben en tijd als een vierde dimensie. Bij het toepassen van de formules met een vierde dimensie bleek dat alles perfect was, maar dat betekende niet dat hij de sleutel had gevonden. Dat wil zeggen, als er meer dimensies in het universum zijn, waarom zien we ze dan niet? De theorie moest beschrijven dat er verschillende soorten dimensies in het universum zijn. Er zijn enkele grote die gemakkelijk te zien zijn en andere die kleiner zijn en op zichzelf zijn opgerold.
Kleine afmetingen zijn zo klein dat ze onopgemerkt blijven. We kunnen ze niet zien. Hoewel het niet met het blote oog kan worden begrepen, zijn er enkele voorbeelden die het gemakkelijker maken om dimensies te begrijpen die we niet kunnen zien.
Hoewel een kabel van veraf misschien een eendimensionaal object lijkt, weten we dat dat niet zo is. De kabel heeft een breedte, hoogte en lengte, dat wil zeggen de fysieke afmetingen die we in onze realiteit hebben. Voor mieren, wandelen langs deze kabel is volledig driedimensionaal en super toegankelijk.
Het idee van wetenschapper Klein is iets soortgelijks, maar op een veel kleinere schaal. Als we echt kleine mieren waren, zouden we naar kleinere schalen van ruimte-tijd kunnen gaan en die extra dimensies kunnen zien. De afmetingen blijven op zichzelf opgerold. De belangrijkste vraag is: werken deze applicaties in de echte wereld? Het antwoord is nee.
Met deze gegevens konden wetenschappers geen gegevens hebben zoals de massa van een elektron. Het idee is om het hele universum te kunnen verklaren met een uniforme theorie.
Snaartheorie en de uitleg ervan
De hedendaagse wetenschappers spreken over het kennen van het kleinste, ondeelbare en onafscheidelijke element dat er in de wereld bestaat. Laten we ons voorstellen dat we een voetbal hebben. Hoewel men denkt dat atomen de kleinste eenheid zijn die kan worden gezien, Deze zijn op hun beurt weer opgebouwd uit kleinere deeltjes zoals fermionen en bosonen. Quarks zijn een soort fermion waarvan protonen zijn gemaakt. Ondanks wat werd aangenomen, kunnen we in de quarks een kleine energiedraad zien die vibreert. Het is een touw. Om deze reden staat het bekend als snaartheorie.
Deze kleine snaren lijken op die van een muziekinstrument en kunnen op verschillende manieren trillen. Je zou kunnen zeggen dat het het meest basale stuk in het hele universum is. Snaren is wat we sindsdien volledig in het hele universum zien alles bestaat uit atomen die op hun beurt weer bestaan uit protonen en op hun beurt uit quarks en beurtelings uit snaren.
Deze theorie kan dus de oorsprong van alle fundamentele krachten in het universum verklaren. Alle soorten energieën zouden deze trillende snaren gemeen hebben. Om te zien of dit werkt, moest ik ze testen in de wiskunde met een universum met drie dimensies. Dit werkt echter alleen door een universum te hebben met 10 fysieke dimensies en tijd. Als het al moeilijk is om je een universum met vier fysieke dimensies voor te stellen, stel je dan voor met 10.
Uitleg extra afmetingen
De snaartheorie stelt ons in staat om uit te leggen wat er in een zwart gat gebeurt en wat er daarvoor gebeurde Big Bang. Deze theorie zegt dat de oerknal het resultaat zou kunnen zijn van het samensmelten of botsen van universums. Bovendien kunt u dingen gebruiken zoals wormgaten om naar andere universums te kunnen reizen. Dankzij deze theorie zouden we kunnen weten hoe we naar een universum kunnen reizen waar het leven kan worden verlengd als de kosmos sterft.
Als we door de Big Bang-botsing nu minder energie hebben dan voorheen, je kunt denken dat die overtollige energie naar de andere dimensies is gegaan.
Hoe het ook zij, het is niet zo nodig om een theorie te hebben die ons alles vertelt wat er op die manier in het universum gebeurt, zodat we zonder snaartheorie kunnen leven.