Vandaag gaan we het hebben over een van de toppen die zich in een van de meest karakteristieke gebieden van het Picos de Europa National Park bevindt. Het gaat over Pico Urriello, beter bekend onder de naam Sinaasappelboom van Bulnes. Het is een van de bekendste toppen in dit nationale park en bevindt zich in het centrale massief. Het heeft een hoogte van 2518 meter en werd voor het eerst beklommen in 1904. Sindsdien zijn deze toppen een van de belangrijke mijlpalen geworden in het begin van het Spaanse bergbeklimmen.
In dit artikel gaan we je alle kenmerken, geologie en curiositeiten van Naranjo de Bulnes vertellen.
hoofdkenmerken
Het is een top die bestaat uit een kalkhoudende monoliet die grotendeels is gevormd door lichtgrijze kalksteenrotsen. Deze rotsen waren enorm en microbieel gebouwd. Deze materialen zijn afkomstig van een groot platform met een hoog gehalte aan mariene carbonaten en zijn ontwikkeld tijdens de Carboon periode. De stijgingen en dalingen die de zeespiegel ervoer tijdens het Carboon het veroorzaakte de onderdompeling van het bovenste deel van het platform en ontwikkelde karstprocessen.
Bij een karstreliëf ontstaan de holtes als resultaat van het karstificatieproces en zijn ze gevuld met materialen uit de Perm periode. Deze materialen worden geïdentificeerd met roodachtige gaten en kleien. Het belangrijkste kenmerk van Naranjo de Bulnes is dat het zijn morfologie als oorsprong heeft die fundamenteel is ontstaan uit glaciale modellering. De gletsjermodellering had de leiding over het algemene aspect dat de geologie van het terrein tijdens de ijstijden aannam. Het hele gebied van de Picos de Europa leed onder ijstijden tijdens de quartair tijdperk, waarvan de laatste ijstijd ongeveer 38.000 jaar geleden plaatsvond.
Tot het moment dat de ijstijden begonnen te ontstaan, was het bovenste deel van het centrale massief bedekt met een bergkap. De top bestond uit een rots die volledig omringd was door yeros die tot twee ijstalen behoorden. Het heeft een gepolijste wand en heeft geen randen. Dit zijn verschillende kenmerken die de schurende werking van de glaciale tongen op de wanden van de Naranjo de Bulnes aangeven. Gletsjermodellering heeft unieke kenmerken waarmee geologen de vorming van elk van hen kunnen identificeren.
Geologisch en cultureel belang van Naranjo de Bulnes
Zoals verwacht heeft een piek met deze kenmerken, het resultaat van een glaciaal proces en beroemd als een mijlpaal in het Spaanse bergbeklimmen, een groot geologisch, cultureel en sociaal belang. Als we naar het geologische belang gaan dat de Naranjo de Bulnes kan hebben, zien we dat het van een geomorfologisch type is. De geomorfologie van deze piek is een goed voorbeeld van een nunatak. De nunatak is een soort rotsachtige uitloper die plaatsvindt binnen een bergkap. Deze bergkap wordt voornamelijk gekenmerkt door het presenteren van hoogglans gepolijste muren door de werking van gletsjerijs.
Cycli van invriezen en ontdooien veroorzaken slijtage van rotsen. Vanwege het feit dat er op deze top talloze ijstijden hebben plaatsgevonden, heeft de slijtage van het ijs alle rotsen gepolijst totdat hun morfologie is gewijzigd. Deze morfologie is kenmerkend voor een gematigde gletsjer en dient tegelijkertijd als bestaand bewijs om de evolutie van de glaciale dynamiek van het Kwartair te kunnen interpreteren.
Het heeft ook andere niet-geologische interesses, zoals historisch en cultureel. Vanuit cultureel en sociaal oogpunt kan worden gezegd dat het goede eigenschappen heeft om een goed landschap te zijn. Het wordt beschouwd als een van de meest karakteristieke en bekende elementen van het Picos de Europa National Park. We moeten sindsdien ook het historische aspect toevoegen de top werd in 1904 voor het eerst beklommen door Pedro Pidal en Gregorio Pérez. Deze twee bergbeklimmers waren degenen die de basis legden voor het Spaanse bergbeklimmen.
Hoe kom je bij de voet van de Naranjo de Bulnes
Er zijn talloze manieren om naar het Vega de Urriellu-gebied te gaan. Misschien is het het eenvoudigst om de auto in de stad Sotres achter te laten. Vanaf daar kunnen we langs het bestaande pad lopen en naar de Cabao-winterpaden gaan. Later steken we de rivier de Duje over en van daaruit kunnen we praktisch opstijgen naar de Pandébano-pas waar het pad eindigt en het pad begint.
Vanaf hier kunnen we de Urriellu zien en als u het pad volgt, bereikt u de stad Bulnes. Er zijn ook andere paden, maar die zijn wat gecompliceerder.
Hoewel het niet de hoogste top van het Cantabrische gebergte is, Het heeft een hoogte van 2.519 meter en wordt beschouwd als een van de bekendste toppen. Vooral wat de top beroemd maakt, is de 550 meter verticale muur aan de westkant. Zoals we eerder hebben vermeld, vindt de oorsprong van deze muur plaats door de glaciale oorsprong van het Kwartair en de slijtage van het ijs en de dooi.
Meest bekende beklimmingen
Na de eerste klim in 1904 volgden er nog een paar. De tweede beklimming vond plaats in 1906 en werd uitgevoerd door Dr. Gustav Shulze in geologie en ervaren Duitse bergbeklimmer. Hij deed het ook voor de noordkant en hij deed het alleen. Hij was de eerste bergbeklimmer die haringen gebruikte om langs de zuidkant te kunnen abseilen. Deze geoloog beschreef de klim als kort en moeilijk.
In 1924 kon een bergbeklimmer genaamd Víctor Martínez Campillo een nieuwe, eenvoudigere route openen aan de linkerkant van de zuidkant. Sindsdien staat het bekend als Vía Víctor. Een van de laatste escalaties vond plaats in 1973 en werd op grote schaal gevolgd door de media. Het interessante aan deze klim is dat het winters was en dat er verschillende levens waren geëist en dat er verschillende zeer spectaculaire reddingsacties werden uitgevoerd.
Zoals je kunt zien, is de Naranjo de Bulnes een van de bekendste en beroemdste toppen van Spanje. Ik hoop dat u met deze informatie er meer over te weten kunt komen.