Regen kaarten

In de wereld van de meteorologie zijn kaarten die de situatie van winden, stormen, anticyclonen etc. weergeven erg belangrijk. Om het weer te kunnen voorspellen. Weerkaarten zijn niets meer dan grafische weergaven die ons helpen de waarden te kennen die bepaalde meteorologische variabelen hebben over een specifiek geografisch gebied. Van alle meteorologen maken ze gebruik van deze kaarten, aangezien het gebruik ervan veel kennis en een interessant beeld oplevert van alle situaties die we in de atmosfeer kunnen aantreffen.

In dit geval gaan we het hebben over regen- of neerslagkaarten. Wil je weten hoe deze kaarten werken en hoe ze helpen het weer te voorspellen?

Atmosferische variabelen

Om erachter te komen hoe het weer de volgende dag zal zijn, bestuderen meteorologen enkele van de belangrijkste meteorologische variabelen die meer informatie geven over de atmosfeer. Een van de variabelen die meer informatie geeft, is de atmosferische druk. Op het aardoppervlak wordt de atmosferische druk aangegeven op een isobarkaart. Isobaren zijn de lijnen waar de atmosferische druk hetzelfde is. Daarom betekent dit op kaarten waar ver uit elkaar liggende isobaren kunnen worden waargenomen goed weer en atmosferische stabiliteit.

Aan de andere kant, als de isobarkaart meerdere lijnen bij elkaar heeft, het betekent dat er een storm of cycloon nadert. Maar bij dit alles rijst de vraag: waarom geven de lijnen met gelijke atmosferische druk aan dat er een storm op komst is? De relatie tussen atmosferische druk en de mogelijkheid van neerslag is als volgt. Hoe dichter de isobaren zijn, hoe groter de intensiteit waarmee de wind waait en daarom zal er meer atmosferische instabiliteit zijn. Deze instabiliteit kan regen veroorzaken, zoals we later zullen zien.

Met de isobaire lijnen is het ook mogelijk om te weten of de komende wind warmer, natter zal zijn, of deze van de pool komt of van het continent. Als we op de isobarkaart een gebied vinden waar de atmosferische druk hoger is, wordt een "A" geplaatst en dit betekent dat er een anticycloon is. Dit is een gebied met een grote atmosferische stabiliteit, aangezien de luchtbeweging naar beneden is en voorkomt de vorming van troebelheid. Daarom is het in dit soort situaties erg moeilijk om te regenen.

Als de druk daarentegen begint af te nemen, zal op het punt waar de waarde het minimum bereikt een "B" worden geplaatst en er wordt gezegd dat er een zone met lage drukken is. In dit geval zal er een grotere atmosferische instabiliteit zijn en er zullen meer omstandigheden zijn voor regen. Wanneer de lagedrukzone gepaard gaat met meer regenachtig weer en een intensere wind, wordt dit buien genoemd.

Regenkaarten en fronten

Op de regenkaarten fronten worden ook getoond die worden gevormd wanneer luchtmassa's, zowel koud als warm, elkaar ontmoeten en aanleiding geven tot zware regenval. Op het noordelijk halfrond, in een anticycloon, draait de wind langs de isobaren met de klok mee en met de neiging om weg te gaan van het centrum. We moeten niet vergeten dat de wind altijd naar gebieden zal gaan waar er minder atmosferische druk is.

Aan de andere kant, in een lagedrukgebied, de wind beweegt tegen de klok in en het gaat naar het midden van de lage drukken.

Wanneer je fronten in neerslagkaarten wilt weergeven, worden isobaren gebruikt om de richting aan te geven en of het front warm of koud is. Koude fronten zijn vertegenwoordigd door kleine driehoeken en warme door halve cirkels verenigd tot een lijn die de hele regio beslaat die het front zal bezetten.

Een front is niets meer dan een groot gebied van atmosferische instabiliteit waar twee luchtmassa's met verschillende temperaturen elkaar ontmoeten. Als de koude luchtmassa een gebied bereikt waar de temperatuur hoger is, vormt zich een koufront. Wanneer dit gebeurt, dalen de algemene temperaturen en valt er vaak neerslag in de vorm van regen of sneeuw. Als de luchtmassa daarentegen een gebied bereikt met een hogere temperatuur, zal er een warm front ontstaan. In dit geval zal er ook bewolking ontstaan, maar zullen de temperaturen milder zijn en zal de regenval schaars zijn.

Andere neerslagkaarten

Om een ​​goed beeld te krijgen van het weer, kunnen meteorologen niet alleen naar isobarkaarten kijken, maar ook naar andere belangrijke meteorologische variabelen. Een ander type kaarten dat wordt gebruikt, zijn bijvoorbeeld die van het weer in hoogte, heet isohipsa's of geopotentiële kaarten. Isohipsa's zijn lijnen die punten met elkaar verbinden die zich op dezelfde hoogte bevinden en die zich op een bepaald niveau van atmosferische druk bevinden. Deze lijnen hangen nauw samen met de temperatuur van de lucht in de lagen van de atmosfeer. Op ongeveer 5.000 meter hoogte is de atmosferische druk 500 hPa.

Zoals bij andere gelegenheden vermeld, de warme lucht, omdat het minder dicht is, heeft het de neiging om te stijgen. Wanneer dit gebeurt en in de hogere lagen van de atmosfeer een zeer koude luchtmassa tegenkomt, zullen verticale luchtbewegingen optreden die instabiliteitssituaties veroorzaken waarin er neerslag kan vallen.

Deze situaties van atmosferische instabiliteit doen zich voor wanneer de kaart van isohipsas wordt weergegeven een dal of lagere geopotentiële waarden. Aan de andere kant, als de geopotentiële waarden hoger zijn en de isohipsas een heuvelrug vormen, Het is een situatie waarin de lucht in hoogte een hogere temperatuur heeft en daarom de meteorologische situatie stabieler is en het onwaarschijnlijk is dat er neerslag valt.

NASA en de wereldwijde regenkaart

In 2015 bracht NASA een wereldwijde regenkaart uit die elke drie uur wordt bijgewerkt en het hele regenregime op wereldschaal en in realtime laat zien. Deze regenkaart stelt wetenschappers in staat om beter te begrijpen hoe stormen en winden zich in alle delen van de wereld verplaatsen.

Hier is een klein gedeelte van hoe de NASA-regenkaart werkt:

Zoals u kunt zien, zijn regenkaarten een zeer belangrijk onderdeel van weersvoorspellingen in de meteorologie.