De planeet Jupiter

Planeet Jupiter

In eerdere artikelen hebben we het gehad over alle kenmerken van de zonnestelsel. In dit geval gaan we ons concentreren op de planeet Jupiter. Het is de vijfde planeet die het verst van de zon verwijderd is en de grootste in het hele zonnestelsel. In de Romeinse mythologie ontving hij de naam van koning van de goden. Het is niets meer en niets minder dan 1.400 keer zo groot als de aarde. De massa is echter slechts ongeveer 318 keer die van de aarde, omdat het in wezen gasvormig is.

Wil je alles weten over de planeet Jupiter? In dit bericht zullen we het diepgaand analyseren. Je moet gewoon blijven lezen 🙂

Jupiter-kenmerken

Jupiter-kenmerken

De dichtheid van Jupiter is ongeveer een kwart van de dichtheid van onze planeet. Het interieur bestaat echter grotendeels uit de gassen waterstof, helium en argon. In tegenstelling tot op aarde is er geen duidelijk onderscheid tussen het aardoppervlak en de atmosfeer. Dit komt doordat atmosferische gassen langzaam in vloeistoffen veranderen.

Waterstof is zo gecomprimeerd dat het in een metallische vloeibare toestand is. Dit gebeurt niet op onze planeet. Vanwege de afstand en de moeilijkheid om het binnenste van deze planeet te bestuderen, is het nog niet bekend waaruit de kern is samengesteld. Er wordt gespeculeerd dat het om rotsachtige materialen in de vorm van ijs gaat, gezien de zeer lage temperaturen.

Wat betreft zijn dynamiek, elke 11,9 aardse jaren een omwenteling rond de zon. Door de afstand en de langere baan duurt het langer om rond de zon te gaan dan onze planeet. Het bevindt zich op een orbitale afstand van 778 miljoen kilometer. De aarde en Jupiter hebben periodes waarin ze steeds verder van elkaar verwijderd zijn. Dit komt doordat hun banen niet allemaal dezelfde jaren zijn. Elke 47 jaar varieert de afstand tussen de planeten.

De minimale afstand tussen de twee planeten is 590 miljoen kilometer. Deze afstand deed zich voor in 2013. Deze planeten bevinden zich echter op een maximale afstand van 676 miljoen kilometer.

Sfeer en dynamiek

Sfeer van Jupiter

De equatoriale diameter van Jupiter is 142.800 kilometer. Het duurt slechts ongeveer 9 uur en 50 minuten om om zijn as te draaien. Deze snelle rotatie en de bijna volledige samenstelling van waterstof en helium veroorzaken een verdikking van de evenaar die wordt gezien wanneer de planeet door een telescoop wordt bekeken. De rotatie is niet uniform en hetzelfde effect is merkbaar in de zon.

De atmosfeer is erg diep. Men kan zeggen dat het de hele planeet van binnen naar buiten omhult. Het lijkt een beetje op een zon. Het is voornamelijk samengesteld uit waterstof en helium met andere kleine hoeveelheden methaan, ammoniak, waterdamp en andere verbindingen. Als we diep Jupiter ingaan, is de druk zo groot dat de waterstofatomen breken en hun elektronen vrijgeven. Dit gebeurt op een zodanige manier dat de resulterende atomen uitsluitend uit protonen bestaan.

Dit is hoe de nieuwe toestand van waterstof is verkregen, genaamd metallische waterstof. Het belangrijkste kenmerk is dat het dezelfde eigenschappen heeft als een elektrisch geleidend vloeibaar materiaal.

De dynamiek wordt weerspiegeld in enkele lengtestrepen van kleuren, atmosferische wolken en stormen. Cloudpatronen veranderen in uren of dagen. Deze strepen worden meer gewaardeerd vanwege de pastelkleuren van de wolken. Deze kleuren zijn te zien in de grote rode vlek van Jupiter. Het is misschien wel het meest bekende merk op deze planeet. En het is een complexe ovale storm met kleurvariaties van steenrood tot roze. Het beweegt tegen de klok in en is al lange tijd actief.

Samenstelling, structuur en magnetisch veld

Grootte vergeleken met de aarde

Zoals eerder vermeld, hebben spectroscopische waarnemingen vanaf de aarde aangetoond dat het grootste deel van de atmosfeer van Jupiter bestaat uit moleculaire waterstof. Infraroodonderzoeken geven dat aan 87% is waterstof en de andere 13% helium.

De waargenomen dichtheid stelt ons in staat af te leiden dat het binnenste van de planeet dezelfde samenstelling van de atmosfeer moet hebben. Deze immense planeet bestaat uit de twee lichtste en meest voorkomende elementen in het universum. Hierdoor heeft het een samenstelling die erg lijkt op die van de zon en andere sterren.

Bijgevolg is Jupiter mogelijk afkomstig van een directe condensatie van een oerzonnevel. Dit is de grote wolk van interstellair gas en stof waaruit ons hele zonnestelsel is ontstaan.

Jupiter zendt ongeveer twee keer zoveel energie uit als hij van de zon ontvangt. De bron die deze energie afgeeft, is afkomstig van een langzame zwaartekrachtcontractie van de hele planeet. Het zou honderd keer groter moeten zijn om de massa te laten kernreacties zoals die van de zon en de sterren. Je zou kunnen zeggen dat Jupiter een zwakke zon is.

De atmosfeer kent een turbulent regime en er zijn veel soorten wolken. Het is erg koud. Periodieke temperatuurschommelingen in de bovenste atmosfeer van Jupiter onthullen een patroon in de verandering van winden zoals dat van het equatoriale gebied van de stratosfeer van de aarde. Hoewel alleen het buitenste deel van Jupiter met volledige duidelijkheid kan worden bestudeerd, tonen berekeningen aan dat temperatuur en druk toenemen naarmate we dieper de planeet in gaan. Er wordt geschat dat de kern van de planeet vergelijkbaar zou kunnen zijn met die van de aarde.

In de diepte van de binnenste lagen wordt het magnetische veld van Jupiter opgewekt. Op het oppervlak het magnetische veld is ongeveer 14 keer groter dan dat van de aarde. De polariteit is echter omgekeerd ten opzichte van die van onze planeet. Een van onze kompassen zou van noord naar zuid wijzen. Dit magnetische veld genereert enorme stralingsbanden van geladen deeltjes die worden ingevangen. Deze deeltjes omringen de planeet op een afstand van 10 miljoen kilometer.

De belangrijkste satellieten

Geweldige rode vlek

Tot dusver zijn 69 natuurlijke satellieten van Jupiter geregistreerd. Meer recente waarnemingen hebben aangetoond dat de gemiddelde dichtheden van de grootste manen de schijnbare trend van het zonnestelsel zelf volgen. De belangrijkste satellieten worden gebeld Io, Europa, Ganymede en Callisto. De eerste twee zijn dichter bij de planeet, dicht en rotsachtig. Aan de andere kant zijn Ganymede en Callisto verder weg en zijn ze samengesteld uit ijs met veel lagere dichtheden.

Tijdens de vorming van deze satellieten zorgt de nabijheid van het centrale lichaam ervoor dat de meest vluchtige deeltjes condenseren en deze aggregaten vormen.

Met deze informatie zul je deze geweldige planeet beter kunnen leren kennen.


Wees de eerste om te reageren

Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.