El oog van de storm het is als de "vingerafdruk" van het systeem, die ons veel vertelt over de processen die op dat moment in de cycloon plaatsvinden. Voorspellers gebruiken deze informatie als analysetool voor tropische cyclonen om te voorspellen hoe de storm zich de komende uren zal ontwikkelen. Als we het hebben over het "oog van een cycloonsysteem" verwijzen we naar dat wolkenloze en ogenschijnlijk kalme centrum, of het nu een orkaan is of een tropische cycloon en een tyfoon, omdat het hetzelfde fenomeen is, alleen ontwikkelt het zich in een ander bekken .
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over het oog van de orkaan, hoe ze ontstaan en wat hun kenmerken zijn.
Wat is het oog van de orkaan?
Dit is een bijna cirkelvormig symmetrisch gebied in het centrum van een zware tropische cycloon. Daarin is een heldere hemel te zien, en in de symmetrieas is de wind licht. Het kan meten van 8 tot 200 km in diameter, hoewel de meeste meestal tussen de 30 en 60 km liggen (Weatherford en Gray 1988).
Daar wordt de laagste druk op het oppervlak gemeten en de hoogste temperatuur in de middelste troposfeer. NOAA legde uit dat de intraoculaire temperatuur op een hoogte van 12 km kan het de omgevingstemperatuur buiten de storm met 10°C overschrijden omdat de dalende lucht werd verwarmd door compressie.
vorming van het oog van de orkaan
Het exacte mechanisme dat de ogen produceert, is nog steeds een kwestie van debat onder wetenschappers. Een mogelijke verklaring is dat het oog het resultaat is van een verticale drukgradiënt, gerelateerd aan afschuiving en radiale dispersie van tangentiële winden op grote hoogte. Een andere hypothese is dat het oog wordt gevormd wanneer latente warmte vrijkomt uit de wand om het oog te dwingen naar beneden te stromen.
De convectie is georganiseerd in regenbanden (smal en langwerpig), evenwijdig aan de horizontale wind, spiraalsgewijs naar het midden van het cycloonsysteem (vanwege de Coriolis-kracht als gevolg van de rotatie van de aarde). Wind piekte in de lagere niveaus, waardoor de bovenste stroom van de storm divergeerde. De circulatie wordt dan veroorzaakt door het samenkomen van warme, vochtige lucht aan het oppervlak (de stijgende gordel), die vervolgens divergeert en hoger in de lucht zakt (de flankerende regengordels).
De dalende lucht wordt adiabatisch verwarmd en stroomt uiteindelijk naar het centrum van de cycloon, waar een regenband een muur rond het oog vormt. Als gevolg hiervan ziet het oog er niet troebel uit, wat het gevolg kan zijn van centrifugale effecten die trek dynamisch oogmassa in de muur en trek lucht naar beneden om te compenseren voor vochtige luchtconvectie op dezelfde muur, legde de AOML uit.
De "oogmuur" en zijn alternatieven
Het oog wordt begrensd door een "eyewall" bestaande uit zeer hoge convectieve wolken. Deze ring heeft de sterkste en meest schadelijke winden aan de oppervlakte. Lucht daalt langzaam door de ogen, maar stroomt voornamelijk naar boven over de muren.
Ernstige orkanen (categorie 3 of hoger) ze vormen vaak zogenaamde secundaire oogmuren voorbij de oorspronkelijke primaire oogwand. Ze kunnen zelfs twee of meer concentrische oogwanden vertonen.
De diameter van het oog van een grote orkaan kan worden teruggebracht tot 10-25 kilometer, op welk punt een paar buitenste regenbanden een buitenste ring van onweersbuien kunnen organiseren, die langzaam in en uit bewegen. Voornamelijk vochtigheid en snelheid. Dit verzwakt de binnenwand en zorgt ervoor dat deze verdwijnt en wordt vervangen door de buitenwand, dit wordt de "vervangingscyclus van het oog" genoemd.
Tijdens deze fase begint de tropische cycloon korte tijd af te zwakken, maar dan kan de storm zijn eerdere intensiteit behouden of (in sommige gevallen) meer intensiteit krijgen, zoals gebeurde voordat orkaan Andrew aan land kwam in Miami (1992). het was een van de meest destructieve tropische cyclonen die de Verenigde Staten in de XNUMXe eeuw trof.
waarom is het zo stil?
Het exacte mechanisme dat het centrum produceert, wordt nog steeds besproken en wordt beïnvloed door verschillende theorieën. Ter illustratie met een alledaags voorbeeld, het is als een wasdroger: Tijdens het draaien ontstaat er een leegte in het midden. Iets soortgelijks gebeurt in een orkaan, waar meerdere krachten, waaronder centrifugale krachten, het centrum schoon maken.
Er zijn ook gevallen waarin, in de ogen, door de hoge temperatuur en de aanwezigheid van hete lucht, het verdampte water snel naar boven wordt getrokken, waardoor de lucht uitdroogt en niet kan condenseren, zodat ze zich over het algemeen niet vormen wolken. Momenteel kan de aanwezigheid van satellieten en radars het oog van de orkaan op elk moment volgen. En verkenningsvliegtuigen komen ze vaak binnen om gegevens te verkrijgen (hun druk is een van de belangrijkste indicatoren van verhoogde intensiteit). Er zijn echter enkele tekenen die u kunnen helpen detecteren dat u zich in het midden van een orkaan bevindt (als u over de instrumenten beschikt om deze te meten):
- Sterke daling van de atmosferische druk in het gebied
- De temperatuur is meestal 10 ºC boven de omgevingstemperatuur
- Zonder instrumenten om deze variabelen te meten, is het voldoende om te denken dat de dingen niet snel verbeteren nadat een cycloon voorbij is, en je zou recht voor je kunnen staan als er een plotselinge rust is.
Echter de reden waarom het meest intense deel van een onweersbui meestal achter de ogen verschijnt, is te vinden in de natuurkunde. Om je een idee te geven, kijk eens naar waar het water draait als het door de afvoer van je douche of gootsteen stroomt. Onder ideale fysieke omstandigheden (niet gehinderd door andere leidende krachten of omgevingscondities), zou het altijd tegen de klok in draaien als je op het noordelijk halfrond woonde, en het tegenovergestelde zou gebeuren als je op het zuidelijk halfrond woonde.
De reden hierachter, ontdekt in de XNUMXe eeuw, staat bekend als het Coriolis-effect en is het resultaat van de beweging van de aarde om haar as. Deze kracht draait orkanen op het noordelijk halfrond tegen de klok in.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het oog van de orkaan en zijn kenmerken.