Nicholas Steno

De geologie heeft verschillende wetenschappers gehad die schokkende ontdekkingen hebben gedaan die de manier waarop we onze wereld zien, hebben veranderd. Een van deze wetenschappers was Nicolas Steno. Als je op de middelbare school wat geologie hebt gestudeerd, heb je vast wel van deze man gehoord. Dit is een echte Renaissance-man die verschillende belangrijke dingen over de sedimenten en bodemvorming van onze planeet wist te ontcijferen.

In dit artikel gaan we je de biografie van Nicolás Steno vertellen waarin hij zijn belangrijkste prestaties belicht en de kennis die hij heeft bijgedragen aan de geologie uitlegt.

Het is begin

Deze man leefde altijd dicht bij mensen die zich zorgen maakten over meer dan één discipline. Normaal gesproken, wanneer iemand studeert, specialiseert hij zich rechtstreeks in een branche om een ​​expert te worden en de kennis erover te vergroten. In dit geval, zowel Steno als de mensen met wie hij dagelijks omging, vestigden zijn aandacht op verschillende disciplines.

Steno betrad niet alleen de geologie, maar ook de geneeskunde, de tandheelkunde, de studie van oude beesten, haaien, enz. Er moet worden vermeld dat het in de oudheid gemakkelijker was om verschillende takken te bestuderen, omdat er niet zo veel kennis in elk van hen was. Tegenwoordig kun je geen totaalspecialist of in een enkele branche worden, je zou meerdere levens nodig hebben om alles wat er is over zoveel disciplines tegelijk te kunnen bestuderen.

Hoewel je tegenwoordig niet zoveel disciplines tegelijkertijd diepgaand kunt bestuderen, moet je je laten leiden door nieuwsgierigheid om meer te weten te komen over de rest van de dingen die niet jouw specialiteit zijn en om jezelf op alle gebieden te kunnen verdedigen. Door nieuwsgierigheid ontdekte ik verschillende dingen in de geologie.

Het verhaal van Nicolás Steno begint in Florence. Hier was hij arts en vestigde hij zich in een praktijk na een aantal jaren geneeskunde te hebben gestudeerd in heel West-Europa. Hij had onderzoek gedaan naar de vormen van spieren en ontdekte een klier die tot dan toe niet bekend was. Die klier in de kop van zoogdieren werd naar zijn naam "ductus stenonianus" genoemd.

Het weer in Florence

In die tijd verhuisde Steno in 1665 naar Florence om zich bij de groothertog van Toscane aan te sluiten en zo het zogenaamde "rariteitenkabinet" samen te stellen. Het ging over het vullen van een hele kamer met verschillende natuurlijke elementen zoals verzamelingen en andere dingen. Het is als een kleine kermis en natuurspektakel of de verzamelruimte van een universitaire afdeling.

Steno ging verder met het labelen en identificeren van talloze soorten dieren, planten en allerlei soorten mineralen. Al met de mineralen begon hij enige kennis over de geologie te hebben, aangezien zijn begrip zich ontwikkelde.

In 1666 slaagden sommige vissers er na veel moeite in een enorme witte haai te vangen. Na het ontleden om het beter te kunnen vervoeren, werd het hoofd vastgehouden door Nicolás Steno om het diepgaand te bestuderen. Door zijn studie en onderzoek naar de kop van de haai, realiseerde Steno dat er waren enkele steenachtige objecten genaamd glossopetrae die werden gevonden op sommige rotsen.

Sommige geleerden dachten dat deze stenen uit de lucht of zelfs van de maan vielen. Anderen dachten dat fossielen van nature in rotsen groeiden en zich in de loop van de tijd ontwikkelden. Deze theorieën waren echter niet logisch voor onze wetenschapper. Hij dacht dat glossopetrae op haaientanden leek, omdat ze het echt waren en het isZe werden op de rotsen afgezet toen ze al bedekt waren door de oceaan.

Nicolás Steno als vader van Geology

Destijds was dit voorstel van Steno een volkomen bizar idee. Hoe kan de rots vóór de oceaan zijn? Als fossielen ooit botten waren, hoe konden ze dan op dezelfde manier in gesteente worden bewaard? Een vaste stof zoals een haaientand had niet zo gemakkelijk kunnen worden geassocieerd met een rots die een andere vaste stof is.

Deze studies kostten hem drie jaar en hij concludeerde dat alles soorten gesteente ze moesten worden gevormd door een stollingsproces en gebeurde rond of bovenop de fossielen. Dat wil zeggen, de nieuwe rots overlapt de oude rots, dus er moeten horizontale lagen of lagen over de hele aarde zijn.

Dit is hoe dit idee van Nicolás Steno heeft bijgedragen aan de meest fundamentele verklaring van de geologie. De meest oppervlakkige lagen zijn moderner dan de diepste. Hoe meer je graaft en hoe dieper je bent, de leeftijd van de rots is ouder. Dit komt door het feit dat de rest van de lagen met het verstrijken van de tijd overlappen met de afzettingen van nieuwe lagen en hun daaropvolgende stolling.

Dankzij deze aanname konden verschillende perioden in de leeftijd van de aarde worden onderscheiden. Met deze benadering kunnen wetenschappers conclusies trekken over het verleden op basis van hoe oude rotsen waren gebaseerd op hoe diep ze waren. Het voorschot waar Nicolás Steno over gaf gelaagdheid is cruciaal geweest bij het bestuderen van oude menselijke samenlevingen, dinosauriërs en zelfs klimaatveranderingen die hebben bestaan ​​tijdens verschillende perioden van de geschiedenis van de aarde.

Steno-principes

Aan het einde van zijn leven gaf Steno een heel leven gewijd aan de wetenschap op om tot religie te komen. Hij werd in 1677 benoemd tot bisschop en apostolisch vicaris van Noord-Duitsland en Scandinavië.

Hij heeft ons echter de principes van de geologie nagelaten waardoor je veel over de aarde kunt weten.

• Origineel horizontaliteitsprincipe. De lagen worden horizontaal gevormd. Alle volgende afwijkingen zijn het gevolg van latere verstoringen in de rots.
• Principe van uniformiteit van processen. Het geeft aan dat geologische processen die in het verleden plaatsvonden dezelfde snelheid hebben en op dezelfde manier hebben plaatsgevonden als nu.
• Lateraal continuïteitsprincipe. De lagen strekken zich in alle richtingen uit tot aan de afzettingsgebieden.

Ik hoop dat deze informatie je helpt om meer te weten te komen over Nicolás Steno, de vader van de geologie.