In de wereld van wetenschap en onderzoek zijn er vrouwen geweest die grote vooruitgang hebben geboekt en grote vooruitgang hebben geboekt. Een van hen is Margaret Salas. Samen met haar man startte ze de ontwikkeling van moleculaire biologie in Spanje. Zijn studies waren gericht op het bacteriële virus Phi29 en hebben ons laten weten hoe DNA werkt. Dankzij zijn instructies weten we dat ze worden omgezet in eiwitten en hoe eiwitten aan elkaar zijn gerelateerd om een functioneel virus te vormen.
In dit artikel gaan we je alle biografieën en wetenschappelijke bijdragen van Margarita Salas vertellen.
Biografie van Margarita Salas
Evenzo omschrijft deze vrouw zichzelf als een eenvoudig en hardwerkend persoon. Hij is een liefhebber van moderne schilderkunst en beeldhouwkunst. Onder haar deugden heeft ze de behoefte om eerlijk te zijn en haar favoriete landschappen zijn het laboratorium achter het Asturische platteland. Hij beweert altijd dat je in het laboratorium de rest van de wereld kunt vergeten. Hij werd geboren in 1938 in een stad aan de Asturische kust genaamd Canero. Met betrekking tot uw training, hun ouders waren heel duidelijk dat hun kinderen een universitaire opleiding moesten doen.
Hij had geen enkele vorm van discriminatie met betrekking tot zijn broer, aangezien ze drie broers waren. Margarita Salas ging op driejarige leeftijd naar een school voor nonnen en ging door tot ze de middelbare school afmaakte. In het centrum hadden ze een vrij complete opleiding in zowel de geesteswetenschappen als de wetenschappen. Hoewel hij beide leuk vond, begon hij zich dieper in de wetenschappelijke opleiding te verdiepen. Hij koos ervoor om naar Madrid te gaan om een selectieve cursus te volgen die natuurkunde, scheikunde, wiskunde, biologie en geologie omvatte. Al deze vakken moesten worden behaald om een graad in scheikunde te behalen.
Margarita was niet enthousiast over geologie en had deze tak niet nodig om medicijnen te kunnen beoefenen. Alles wat hij studeerde, stelde hem in staat beide studies te doen en uiteindelijk koos hij voor scheikunde. Het was een goede keuze, aangezien hij besefte hoe opgewonden hij was om uren in het organische chemielaboratorium door te brengen. Een van zijn bekendste uitdrukkingen is die van "De wetenschappelijke roeping is niet geboren, maar gemaakt".
Margarita Salas ontmoette Severo Ochoa en hij stelde voor om hem te vergezellen naar een conferentie over het onderzoek. In deze lezing door experts, nog een actie voor biochemie. In het vierde jaar van zijn studie ontmoette hij degene die de liefde van zijn leven zou zijn, genaamd Eladio Viñuela. Hij is een intelligente, knappe en interessante man met meerdere interesses. In die tijd was het diploma erg beschrijvend en haar man Eladio hield van genetica. Ze vonden elkaar allebei meteen leuk en na hun studie werden ze vriendjes.
Studies en onderzoek
Eladio begon te promoveren in de genetica aan hetzelfde biologische onderzoekscentrum als zij. Hij realiseerde zich echter dat het type genetica dat hij bestudeerde eigenlijk degene was die hij het leukst vond. Hij was geïnteresseerd in genetica die meer was aangepast aan de biochemie, waarbij de kern van de studie meer moleculair was. Daarom vroeg hij hem om het proefschrift samen te doen. Ze trouwden in 1963 en ze konden het proefschrift uitvoeren dankzij een decennium dat bestond uit 12000 oude peseta's.
Aan het einde van al het werk dat ze aan het ontwikkelen waren in het laboratorium van Sols, besloten ze het advies van Severo Ochoa op te volgen. Ze verhuisden naar een laboratorium dat hij had in New York en ze konden hun wensen waarmaken dankzij de beurzen en financiële steun die ze kregen. In dit laboratorium heeft ze zich nooit gediscrimineerd gevoeld omdat ze een vrouw was. Alle papegaaien hadden de erkenning die ze verdienden. Na enkele jaren in dit laboratorium besloten ze terug te keren naar Spanje om hier moleculaire biologie te kunnen ontwikkelen. Ze waren zich ervan bewust dat ze te vinden waren in een gebied waar de wetenschappelijke interesse minder was en dat het toen onmogelijk was om te onderzoeken. In deze situatie zouden ze terugkeren naar de Verenigde Staten.
De eerste belangrijke vraag die werd gesteld, was de keuze van het onderwerp van het werk over wat ze wilden onderzoeken en bevorderen. Ze waren niet alleen van plan door te gaan met de onderzoeken die ze in het laboratorium van Ochoa hadden gehad, omdat ze in Spanje niet konden concurreren met dit centrum. Dus, ze kozen voor de Phi29-faag, die morfologisch behoorlijk complex was. Deze faag is niets meer dan een virus dat bacteriën infecteert. Deze studie leek heel interessant, aangezien het een virus is dat in de jaren vijftig de aanleiding was voor de eerste bijdragen in de moleculaire genetica.
Het doel van beide was om alle mechanismen te ontrafelen die virussen gebruikten voor hun morfogenese. Dat wil zeggen, hoe de virusdeeltjes gevormd zijn uit de componenten. We weten dat de belangrijkste componenten eiwitten en genetisch materiaal zijn. Naast het bereiken van de doelstelling hadden ze buitenlands kapitaal nodig. Aangezien Spanje geen geld had voor onderzoek, Severo Ochoa hij kreeg ze geld om de enige onderzoekers in een laboratorium te zijn die ze beetje bij beetje moesten uitrusten.
Margarita Salas 'bijdragen aan de wetenschap
In Spanje voelde Margarita Salas zich gediscrimineerd omdat ze een vrouw was. In het laboratorium had hij geen probleem met de doctoraatsstudenten, maar van buiten het laboratorium was het alleen de vrouw van Eladio Viñuela. Dit was vreselijk oneerlijk, want ook zij had haar verdienste. Om een einde te maken aan deze discriminatie is in de jaren zeventig een onderzoek gestart naar het virus van Afrikaanse varkenspest. Het Phi29-onderzoek stond uitsluitend onder leiding van Margarita. Op deze manier kon ze aantonen dat ze in staat was om het onderzoek in haar eentje uit te voeren zonder de noodzaak van Eladio en een wetenschapper werd met haar eigen naam en niet alleen "de vrouw van".
Het was bekend dat het een virus is en dat het niet voor de mens speelde, maar dat het bacteriën infecteert Bacil subtilis. Het eerste dat dankzij Margarita Salas kon worden ontdekt, was dat aan de uiteinden een essentieel eiwit is gehecht aan DNA, zodat het het kan gaan dupliceren. Het was voor het eerst dat zo'n eiwit gebonden kon worden aan het DNA van een levend wezen. Dit alles was een ontdekking in een nieuw mechanisme voor de replicatie van genetisch materiaal. Dankzij deze ontdekkingen is het mogelijk geweest om een model te gebruiken om andere virussen te analyseren die ook dit type eiwit hebben. Al deze video's zijn meestal van een slechtere behandeling, dus dit voorschot was behoorlijk relevant.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over Margarita Salas en haar biografie.