Zoals vermeld in andere artikelen, is de stabiliteit van Antarctica essentieel voor het klimaat op aarde. Door de opwarming van de aarde nemen de gemiddelde temperaturen van de hele planeet toe, met als gevolg het smelten van de poolijskappen, zowel van de Noordpool als van het bevroren continent.
Nog maar een paar dagen geleden barstte een groot blok ijs op Antarctica als gevolg van stijgende temperaturen. Het blok is ongeveer 5.000 vierkante kilometer groot en bevindt zich op de Larsen C-ijsplaat. De ernst van de onthechting van dit blok is dat het, vanwege zijn grootte, de kaart van het zuidelijk halfrond voor altijd zou kunnen veranderen.
Onthechting van het blok bij Larsen C
Om de ernst van de zaak te noemen, verwijzen we eerst naar de twee belevingsschalen van deze gebeurtenis: de menselijke en geologische schaal. Voor de eerste stop beginnen dit detachement en deze verschuiving Antarctica in slow motion naar de ondergang te sturen. Op geologische schaal gebeurt dit echter in een oogwenk.
Daar wordt al meer dan 30 jaar voor gewaarschuwd het westelijke deel van Antarctica is begonnen te smelten. Afgezien van de stijgende mondiale temperaturen als gevolg van klimaatverandering, bevindt het grootste deel van het gat in de ozonlaag zich ook boven Antarctica. Deze factoren zorgen ervoor dat Antarctica met grote sprongen smelt.
Het gigantische blok genaamd Larsen C wordt losgemaakt en gescheiden van de rest van de ijsplaat en dit zou de voorloper kunnen zijn van de ineenstorting van het bevroren continent. Als het Larsen C-blok volledig zou worden losgemaakt, zou een groot aantal kuststeden over de hele wereld onder water komen te staan. De randen van het Larsen C-blok smelten in hoog tempo, alsof het de muren van een zandkasteel zijn. Binnen zijn er littekens die scheuren veroorzaken die zo groot zijn dat ze 400 vierkante meter bereiken.
Een indicator van de opwarming van de Antarctische gebieden is het water van de Amundsenzee. In de afgelopen decennia heeft meer dan 0,5 ° C verwarmd, en dit veroorzaakt een toename van de snelheid waarmee het ijs smelt en breekt. Tussen 2015 en 2016 brak een groot blok ijs van ongeveer 360 vierkante kilometer los, weg van de zeekust. De voorspellingen voor de temperatuurstijging, in dit geval voor de Wenddellzee grenzend aan Larsen C, gemiddeld 5 ° C. Dit is de reden waarom veel van de kleinere ijsplaten volledig smelten.
Als dit zo doorgaat, wordt het Larscen C-blok de grootste ijsberg in de geschiedenis. Het zou een oppervlak hebben dat vergelijkbaar is met de autonome gemeenschap Cantabrië.
Midas-project
Het Midas-project is ontwikkeld door een gezamenlijk onderzoeksteam van de universiteiten van Swansea en Aberystwyth. Het project heeft bestudeerd en geconcludeerd dat, gezien de impact die wordt gegenereerd door de scheur in het blok, de scheiding van de ijsberg naar verwachting zeer binnenkort zal plaatsvinden. Als ze plotseling praten, zeggen ze dat het een kwestie van weken is, omdat de scheur al een bocht van 90 ° heeft gemaakt en dit leidt normaal tot breuk.
Het belang van de breuk
Het belang van de Larsen C ijsblokbreuk is dat het ijs dat op het punt staat af te breken zich op een reeks eilanden vestigt. De rest van de ijsplaat bevindt zich echter boven een bassin dat ongeveer 5.000 km diep is en dit maakt het kwetsbaar voor stijgende oceaantemperaturen. Dus als het Larsen C-ijsblok smelt en eraf valt, kan het het smelten van de rest van de plank versnellen en met de snelheid waarmee ze dat doen, Het zou de zeespiegel met drie meter verhogen en hele steden over de hele wereld onder water zetten.
De aarde waarschuwt ons voor de gevolgen van de opwarming van de aarde en het loslaten van het Larsen C-blok is slechts een kleine waarschuwing.