De meesten van ons zijn bekend met de conventionele ijstijd die op onze planeet heeft plaatsgevonden. Vandaag gaan we het echter hebben over de kleine ijstijd. Het is geen wereldwijd fenomeen, maar het is een periode van lage ijstijd die wordt gekenmerkt door een uitbreiding van gletsjers in de moderne tijd. Het gebeurde tussen de 13e en 19e eeuw, vooral in Frankrijk. Ze zijn een van de landen die het meest hebben geleden onder dit soort temperatuurdalingen. Dit koude klimaat had enkele negatieve gevolgen en zorgde ervoor dat de mens zich aanpaste aan nieuwe omgevingsomstandigheden.
Daarom gaan we dit artikel wijden om je alles te vertellen wat je moet weten over de kleine ijstijd en het belang ervan.
Kleine ijstijd
Dit is een periode van koud weer die plaatsvond in Europa en Noord-Amerika van het jaar 1300 tot de jaren 1850. Het komt overeen met een tijd waarin de temperaturen waren verschillende minima en de gemiddelden waren lager dan normaal In Europa ging dit fenomeen gepaard met oogsten, hongersnoden en natuurrampen. Het veroorzaakte niet alleen meer regen in de vorm van sneeuw, maar het verminderde ook het aantal gewassen. Er moet rekening mee worden gehouden dat de technologie die in deze omgeving aanwezig was, niet dezelfde was als nu. Op dit moment hebben we veel meer hulpmiddelen om de negatieve omstandigheden die ons in deze klimatologische situaties worden geboden, te verlichten.
Het exacte begin van de kleine ijstijd is nogal vaag. Het is moeilijk om te weten wanneer het klimaat echt begint te veranderen en te beïnvloeden. We hebben het over het klimaat als een compilatie van alle gegevens die in de loop van de tijd in een regio zijn verkregen. Als we bijvoorbeeld alle variabelen verzamelen, zoals temperatuur, hoeveelheid zonnestraling, windregime, enz. En we voegen het na verloop van tijd toe, we zullen een klimaat hebben. Deze kenmerken fluctueren jaar na jaar en zijn niet altijd stabiel. Als we zeggen dat een klimaat van een bepaald type is, komt dat omdat het meestal overeenkomt met waarden van variabelen die bij dit type passen.
Echter temperaturen zijn niet altijd stabiel en variëren elk jaar Daarom is het moeilijk om goed te weten wanneer het het begin was van de kleine ijstijd. Gezien de moeilijkheid om deze koude episodes in te schatten, variëren de grenzen van de kleine ijstijd tussen de onderzoeken die erover te vinden zijn.
Studies over de kleine ijstijd
Studies door het Laboratorium voor Glaciologie en Geofysica van het Milieu van de Universiteit van Grenoble en van het Laboratorium voor Glaciologie en Geofysica van het Milieu van de Federale Polytechnische School van Zürich suggereren dat de ijstijd het gevolg is van een aanzienlijke toename van de neerslag, maar tot een aanzienlijke temperatuurdaling.
Gedurende deze jaren was de opmars van de gletsjers vooral te danken aan de toename van meer dan 25% van de sneeuwval in het koudste seizoen. In de winter is het normaal dat er op veel plaatsen neerslag valt in de vorm van sneeuw. In dit geval begonnen deze neerslag echter zo sterk toe te nemen dat ze voorkwamen in streken waar het nog niet eerder had gesneeuwd.
Sinds het einde van de kleine ijstijd is de terugtrekking van de gletsjers bijna ononderbroken geweest. Alle gletsjers hebben ongeveer een derde van hun totale volume verloren en de gemiddelde dikte is in deze periode met 30 centimeter per jaar afgenomen.
Oorzaken
Laten we eens kijken wat de mogelijke oorzaken zijn van de kleine ijstijd. Er is geen wetenschappelijke consensus over de data en oorzaken die deze ijstijd zouden kunnen hebben veroorzaakt. De belangrijkste oorzaken kunnen zijn dat er minder zonnestraling op het aardoppervlak valt Deze lagere inval van zonnestralen veroorzaakt een afkoeling van het gehele oppervlak en een verandering in de dynamiek van de atmosfeer. Op deze manier komt er vaker neerslag in de vorm van sneeuw voor.
Anderen leggen uit dat het fenomeen van de kleine ijstijd het gevolg is van vulkaanuitbarstingen die de atmosfeer iets meer hebben verduisterd. In deze gevallen hebben we het over iets dat lijkt op het bovenstaande, maar met een andere oorzaak. Het is niet zo dat er minder zonnestraling rechtstreeks van de zon komt, maar het is de verduistering van de atmosfeer die een vermindering van de zonnestraling veroorzaakt die het aardoppervlak aantast. Sommige wetenschappers die deze theorie verdedigen, bevestigen dat tussen de jaren 1275 en 1300, toen het kleine ijs begon, Vier vulkaanuitbarstingen in een tijdsbestek van vijftig jaar zouden verantwoordelijk zijn voor dit fenomeen, aangezien ze allemaal in die tijd plaatsvonden.
Vulkanisch stof reflecteert de zonnestraling op een duurzame manier en vermindert de totale warmte die het aardoppervlak ontvangt. Het Amerikaanse National Center for Atmospheric Research (NCAR) heeft een klimaatmodel ontwikkeld om de effecten van herhaalde vulkaanuitbarstingen gedurende een periode van vijftig jaar te testen. De cumulatieve effecten van deze vulkaanuitbarstingen op het klimaat stemmen overeen met alle effecten van herhaalde vulkaanuitbarstingen. Al deze cumulatieve effecten zouden de kleine ijstijd doen ontstaan. Koeling, uitzetting van zee-ijs, veranderingen in de watercirculatie en verminderd warmtetransport naar de Atlantische kust zijn meer waarschijnlijke scenario's voor de kleine ijstijd.
IJstijd periodes
Er moet echter rekening mee worden gehouden dat de intensiteit van de kleine ijstijd niet vergelijkbaar is met andere lange en intense perioden die onze planeet heeft gehad op het niveau van ijstijd. De oorzaken van het klimatologische fenomeen zijn niet goed bekend, maar na deze gebeurtenis wanneer meercellige organismen zijn verschenen. Dit betekent dat op evolutionair niveau de ijstijd die 750 miljoen jaar geleden op onze planeet plaatsvond positief zou kunnen zijn.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de kleine ijstijd en zijn kenmerken.