Vandaag gaan we het hebben over een soort bergbries wat op veel plaatsen in ons land heel gebruikelijk is vanwege de bergachtige natuur.
Tijdens de heldere nachten beweegt de lucht zich langs de hellingen van de heuvels of bergen en daalt af naar de valleien waar het zich blijft verplaatsen naar de vlaktes. Dit type stroom wordt genoemd katabatische wind (komt uit het Grieks en betekent "omlaag"). Het gaat 's nachts onder wanneer de grond wordt gekoeld door straling.
De lucht in contact met die koude grond koelt af en wordt op zijn beurt dichter dan de omringende lucht; zo de zwaartekracht dwingt je om de helling van het terrein af te dalen en een neerwaartse luchtstroom wordt tot stand gebracht. De lucht blijft in contact met de koude grond en blijft warmte verliezen; daarom is de verwarming niet adiabatisch (het wisselt warmte uit met het medium) en gaat de beweging door.
Over het algemeen is dit type bergbries vrij zwak. In bepaalde gevallen, wanneer de helling steil en glad is, kan deze echter aanzienlijke kracht uitoefenen. Dit is wat er gebeurt als het oppervlak bedekt is met sneeuw of ijs, iets dat heel gebruikelijk is in de Antártida. Als de bergen dicht bij de zee liggen, kan de bergbries de landbries 's nachts versterken, waardoor zeer sterke landwinden in de zee ontstaan.
Merk ten slotte op dat de catabatische wind een van de noodzakelijke mechanismen is voor het fenomeen van thermische inversie, aangezien de koude lucht door de zwaartekracht op de bodem van de valleien wordt vastgehouden, terwijl de temperatuur op de top van de bergen iets hoger is.