La Internationaal Ruimtestationl (ISS) is een onderzoekscentrum en ruimtelijk interpretatielaboratorium waarin verschillende internationale verenigingen samenwerken en opereren. De regisseurs zijn Amerikaanse, Russische, Europese, Japanse en Canadese ruimteagentschappen, maar het brengt een team van verschillende nationaliteiten en specialiteiten samen om de geleverde hardware te beheren en te bedienen.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over het internationale ruimtestation en het belang ervan.
Internationaal Ruimtestation
Deze bemanningen behandelen de complexe taken van het bedienen bouwfaciliteiten, verwerkingsfaciliteiten en lanceringsondersteuning, bedien meerdere draagraketten, voer onderzoek uit en stroomlijn technologie en communicatiefaciliteiten.
De montage van het internationale ruimtestation begon met de lancering van de Russische Zarya-besturingsmodule op 20 november 1998, een maand later gekoppeld aan de in de VS gebouwde Unity-hub, maar is voortdurend aangepast en uitgebreid zoals vereist, steeds veeleisender. Medio 2000 werd een Zvezda-module van Russische makelij toegevoegd en in november van datzelfde jaar arriveerde de eerste bewonersgroep, bestaande uit de Amerikaanse ruimtevaartingenieur William Shepard en de Russische werktuigbouwkundige Sergey Krikalev en kolonel Yurigi Cenko. Russische luchtmacht. Sindsdien is het ruimtestation druk bezig.
Dit is het grootste ruimtestation ooit gebouwd en wordt nog steeds in een baan om de aarde gebouwd. Wanneer deze expansie eindigt, zal het het derde helderste object aan de hemel zijn na de zon en de maan.
Sinds het jaar 2000, astronauten die bij het internationale ruimtestation aankomen, zijn ongeveer elke zes maanden geroteerd. Ze kwamen aan met een spaceshuttle uit de Verenigde Staten en Rusland, samen met overlevingsbenodigdheden. Sojoez en Progress behoren tot de meest gebruikte Russische schepen voor deze doeleinden.
Onderdelen van het internationale ruimtestation
Onderdelen van ruimtestations zijn niet eenvoudig te vervaardigen. Het wordt aangedreven door zonnepanelen en gekoeld door een circuit dat de warmte afvoert van de modules, de ruimtes waar de bemanning woont en werkt. Overdag bereikt de temperatuur 200ºC, terwijl het 's nachts daalt tot -200ºC. Hiervoor moet de temperatuur goed worden gecontroleerd.
Spanten worden gebruikt om zonnepanelen en koellichamen te ondersteunen, en modules in de vorm van potten of bollen zijn verbonden door "knooppunten". Enkele van de belangrijkste modules zijn Zarya, Unity, Zvezda en Solar Array.
Verschillende ruimteagentschappen hebben robotarmen ontworpen om kleine ladingen te manoeuvreren en te verplaatsen, en om zonnepanelen te inspecteren, installeren en vervangen. De meest bekende is de telemanipulator van het ruimtestation, ontwikkeld door een Canadees team, die opvalt door zijn 17 meter lange maat. Het heeft 7 gemotoriseerde gewrichten en kan lasten dragen die zwaarder zijn dan normaal, zoals een menselijke arm (schouder, elleboog, pols en vingers).
De metalen die in de hele structuur van het ruimtestation worden gebruikt, zijn bestand tegen corrosie, hitte en zonnestraling, dus ze zijn niet helemaal nieuw en geven geen giftige gassen af wanneer ze in contact komen met ruimte-elementen.
De buitenkant van het ruimtestation is speciaal beschermd tegen kleine botsingen van ruimtevoorwerpen, zoals micrometeorieten en puin. Micrometeorieten zijn kleine steentjes, meestal minder dan een gram, die ongevaarlijk lijken. Door hun snelheid kunnen ze echter constructies zonder deze bescherming ernstig beschadigen. Evenzo hebben de ramen een anti-shock bescherming omdat ze zijn opgebouwd uit 4 lagen van 3 cm dik glas.
Na voltooiing zal het ISS een totaal gewicht hebben van ongeveer 420.000 kilogram en een lengte van 74 meter.
Waar is het?
Het onderzoekscentrum bevindt zich 370-460 kilometer boven het oppervlak (ongeveer de afstand tussen Washington DC en New York) en reist met een verbazingwekkende snelheid van 27.600 km/u. Dit betekent dat het ruimtestation elke 90-92 minuten rond de aarde draait, dus de bemanning ervaart 16 zonsopgangen en zonsondergangen per dag.
Het ruimtestation draait in een baan om de aarde met een helling van 51,6 graden., waardoor het tot 90 procent van de bevolkte gebieden kan bestrijken. Omdat zijn hoogte niet erg hoog is, is hij destijds met het blote oog vanaf de grond te zien. Op het web http://m.esa.int kunt u de route in realtime volgen om te zien of deze dicht bij ons gebied ligt. Elke 3 dagen gaat het door dezelfde plaats.
station leven
De bemanning van begin tot eind geruststellen is geen gemakkelijke taak, aangezien er veel risico's zijn van ruimtereizen tot gezondheidsproblemen na een verblijf in de ruimte. Verschuivingen kunnen astronauten echter helpen grotere risico's te vermijden.
Het gebrek aan zwaartekracht beïnvloedt bijvoorbeeld iemands spieren, botten en bloedsomloop, reden waarom bemanningsleden 2 uur per dag moeten sporten. Oefeningen omvatten fietsachtige beenbewegingen, bankdrukken-achtige armbewegingen, evenals deadlifts, squats en meer. De gebruikte apparatuur is volledig aangepast aan de omstandigheden in de ruimte, omdat er rekening mee moet worden gehouden dat het gewicht in de ruimte anders is dan het gewicht op aarde.
Er zijn een paar dagen aanpassing nodig om een goede nachtrust te krijgen. Dit is belangrijk zodat bemanningsleden de nodige aandacht hebben om te opereren en beslissingen te nemen. Astronauten slapen gemiddeld tussen de zes en zes en een half uur, en ze zullen worden vastgebonden aan een niet-drijvend object.
Astronauten poetsen hun tanden, wassen hun haar en gaan naar de badkamer zoals iedereen, maar het is niet zo eenvoudig als thuis. Een goede mondhygiëne begint met regelmatig poetsen, maar omdat er geen gootsteen is, kan het residu niet worden uitgespuugd, dus sommige mensen kiezen ervoor om het door te slikken of op een handdoek weg te gooien. De handdoeken worden constant verwisseld en zijn gemaakt van een dun maar absorberend materiaal.
De shampoos die ze gebruiken hoeven niet te worden gespoeld en het water dat ze voor het lichaam gebruiken, wordt schoongemaakt met een handdoek omdat de gebrek aan zwaartekracht zorgt ervoor dat de vloeistof in de vorm van bellen aan de huid blijft kleven in plaats van op de grond te vallen. Om aan hun fysiologische behoeften te voldoen, gebruiken ze een speciale trechter die is aangesloten op een zuigventilator.
Het dieet dat ze volgen is bijzonder, ze genieten er niet van zoals op aarde, want dan wordt het gehemelte kleiner en wordt het op een andere manier verpakt.
Het is niet allemaal werk op het ruimtestation. Weinig mensen weten dat astronauten ook een aantal activiteiten hebben om verveling en stress te voorkomen. Misschien is uit het raam kijken en naar de aarde kijken genoeg, zoals weinig mensen doen, maar 6 maanden is een lange tijd. Ze kunnen films kijken, naar muziek luisteren, lezen, kaarten en communiceren met dierbaren. De mind control die nodig is om zo lang op het ruimtestation te werken, is een ander mogelijk aspect van de astronauten.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over het internationale ruimtestation en zijn kenmerken.
Uitstekend thema, ik kende geen enkele zeer speciale kenmerken van deze grote schepping van de mens, dat het ideaal is om de naties te verenigen in wetenschap, technologie en VREDE... Gegroet