Geochronologie

De rotsen leggen

Sinds de mens is begonnen met het ontwikkelen van technologie en interesse in de kennis van deze planeet, zijn er pogingen ondernomen om te weten hoe de aarde is gevormd. Om te weten hoe onze planeet is gevormd en de evolutie die deze heeft doorgemaakt, moet je alle kennis ontwikkelen en acties op chronologische wijze kleden. Van hieruit wordt een tak van de geologie geboren geochronologie. Geochronologie is een van de takken van de wetenschap die de vorming en ontwikkeling van planeet Aarde op chronologische wijze probeert te bestuderen.

In dit artikel gaan we je alle kenmerken van geochronologie vertellen en wat het belang ervan is.

Wat bestudeert geochronologie

Geochronologie en superpositie van lagen

Geochronologie is een wetenschap die tot doel heeft te kunnen bepalen de ouderdom en chronologische volgorde van geologische gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden in de geschiedenis van de aarde. Om de vorming van de geologische elementen waaruit onze planeet bestaat te kennen, wordt de volgorde waarin de verschillende gebeurtenissen plaatsvonden, erkend. Elke gebeurtenis sinds onze planeet werd gevormd, veroorzaakte de vorming van het reliëf zoals we dat vandaag kennen. De functie van de geochronologie is om al deze geologische gebeurtenissen te onderzoeken en te ordenen.

Bovendien is het verantwoordelijk voor het opzetten van geochronologische eenheden. Het zijn discrete, continue en opeenvolgende tijdseenheden die een tijdschaal bieden die de hele geschiedenis van de aarde omvat. Het kan worden bestudeerd door de geologische tijd en door middel van geochronometrie. Deze tak heeft de leiding over het weten de absolute leeftijden altijd met een zekere mate van onzekerheid. Er zijn tal van verschillende methoden die worden gebruikt om deze tijd te kennen, waaronder multidisciplinaire wetenschappen.

Er wordt ook geprobeerd om de stratigrafische eenheden te bestellen die uit echte rotslichamen bestaan. Het is belangrijk om alle intervallen die in de loop van de tijd zijn opgetreden af ​​te bakenen, hoewel er een continu materieel record is van dezelfde verbranding als alle stadia. Chronostratigrafische eenheden hebben een geologisch tijdsequivalent:

  • Geologische tijd: eon, tijdperk, periode, tijdperk, leeftijd, cron.
  • Geochronologie: eonotem, eratheme, systeem, serie, verdieping, tijdzone.

Dit kan worden gezegd dat het de maateenheden van elk type zijn.

Takken van geochronologie

geochronologie

Mensen met energie kunnen ook anders zijn dan biostratigrafie. Biostratigrafie is verantwoordelijk voor de relatieve chronologische volgorde van sedimentair gesteente. Dit kan worden bereikt door de fossiele inhoud in rotsen te bestuderen. Op deze manier kunt u verschillende opeenvolgende biozones in de tijd kennen en instellen. Deze biozones worden gereguleerd door het principe van overlappende lagen en het principe van faunale successie. Deze principes worden gegeven in de theorie van Continentale afdrijving.

Het verschil is dat biostratigrafie niet de absolute ouderdom van een rots geeft. Het is gewoon verantwoordelijk voor het plaatsen ervan binnen een tijdsinterval waarin alle associaties van de fossielen die hebben bestaan ​​bekend zijn.

Hoe de leeftijd van de aarde te bestuderen

Lagen

Om de ouderdom van de geologische processen die door de geschiedenis heen op onze planeet hebben plaatsgevonden te kennen en te bestuderen, worden verschillende methoden gebruikt die in de geochronologie zijn opgenomen. We gaan er enkele analyseren.

Methoden gebaseerd op het zoutgehalte van de oceanen

Een van de eerste pogingen die op een kwantitatieve manier werd gedaan om de leeftijden te bepalen, werd gedaan op basis van het zoutgehalte van de oceanen. Het belangrijkste idee was om de tijd te berekenen die sarh nodig had om zich op te hopen in de oceanen, uitgaande van aanvankelijk zoet water. De vroege oceanen werden gevormd door condensatie uit de oeratmosfeer en hadden helemaal geen zout. Het zout loste op uit de rotsen door de beken en twee rivieren en werd naar de zee getransporteerd waar het werd geconcentreerd.

Dit laat ons weten dat het voldoende is om de hoeveelheden opgeloste zouten die de rivieren vervoeren, de hoeveelheid zout in de zee te berekenen en de tijd die nodig is om het zout op te hopen te verminderen. Deze methode was niet een van de belangrijkste omdat de berekeningen niet voldoende waren omdat er weinig gegevens waren.

Op sedimentatiesnelheid gebaseerde methoden

Het idee dat andere auteurs zullen gebruiken, is om de tijd te berekenen die nodig was om de sedimentaire gesteenten van de aardkorst te vormen. Hiervoor werd een schatting gemaakt van de tijd die nodig was om de sedimenten in de zandsteen af ​​te zetten. Vervolgens werd geprobeerd de maximale opvolger te bepalen die de rots in elke geologische tijdsperiode kon vormen. De schattingen van de auteurs waren zeer variabel. Er waren stratigrafische kolommen die perfect konden variëren van 25 tot 112 km. Voor de sedimentatiesnelheid waren er ook zeer variabele waarden met de verschillende locaties en soorten gesteenten.

Methoden gebaseerd op stratigrafie en paleontologie

Dankzij de opkomst van de uniformitaire trend was het een vooruitgang die vrij belangrijk is omdat het een nieuwe wetenschappelijke mentaliteit inhield. Dit idee omvat dat in de geologie de tijd praktisch onbeperkt is. Dankzij dit werden geleidelijk verschillende gegevens verzameld die de benodigde tijd verlengden, zodat alles in geologische verschijnselen kon worden gegeven. Dus, het is mogelijk om alle bijbelse interpretaties los te maken en de wetenschappelijke methode te verbeteren.

Alle geologen die de uniformitaire mentaliteit volgden, hadden de langdurige confectie van geologische tijden. Dit is essentieel om te begrijpen dat geologische processen plaatsvinden op een geologische tijdschaal. De bijbel waarschuwde echter voor een catastrofisme waarbij de aarde in korte tijd het milieu veranderde.

Methoden gebaseerd op het koelen van de aarde en de zon

Deze methoden waren thermodynamisch. Het probleem van de ouderdom van de aarde is benaderd door de helderheid van de zon. Men nam aan dat het zonlicht afkomstig was van de warmte die werd geproduceerd tijdens de zwaartekrachtcontractie van zijn immense massa. Het idee van deze theorie is dat de deeltjes de neiging hebben om naar het midden te vallen en dat de potentiële energie in die herfst vrijkomt en in warmte verandert. Met deze ideeën schatten ze tussen de 20 en 40 miljoen jaar.

Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over geochronologie.


Een opmerking, laat de jouwe achter

Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.

  1.   Santiago gepolijst zei

    Uitstekend artikel, zeer compleet, nog een volger van het Duits, je hebt me veel geholpen voor mijn interne geodynamische werk