De Kaderrichtlijn Water heeft de lidstaten verzocht om de EU streven naar een substantiële verbetering van de zoetwaterkwaliteit tegen 2015. Een recente studie uitgevoerd door het Landau Instituut voor Milieuwetenschappen, het Helmholtz Centrum voor Milieuonderzoek (UFZ) en enkele Franse wetenschappers (Universiteit van Lorraine en EDF) en Suizos (Zwitsers Federaal Instituut of Water Science and Technology - EAWAG), laat zien dat deze doelstelling nog lang niet is bereikt, aangezien de toxische niveaus in waterige lichamen blijven extreem hoog.
Uit het onderzoek blijkt, voor het eerst op pan-Europese schaal, dat de ecologische risico's van giftige chemicaliën aanzienlijk hoger zijn dan verwacht. Een van de belangrijkste redenen is dat in de huidige maatregelen om de waterkwaliteit te verbeteren er wordt geen rekening gehouden met de effecten van bepaalde stoffen.
Rivieren zoals de Donau of de Rijn zijn fascinerende ecosystemen die miljoenen mensen diensten verlenen als recreatie, visserij en drinkwater. Helaas worden deze ecosystemen blootgesteld aan het binnendringen van chemicaliën uit aangrenzende stedelijke gebieden, van de landbouw en de industrie. Deze cocktail van chemicaliën heeft een negatieve invloed op algen en zoetwaterdieren en is een mogelijk risico voor mensen.
In tegenstelling tot wat tot op heden werd gedacht (de aandoening door chemische toxines was zeer lokaal en geïsoleerd), onthult de studie waarnaar we verwijzen dat rekening houdend met de grootschalige data, het ecologische risico van giftige chemicaliën treft duizenden Europese watersystemen. Chemische toxiciteit vormt een ecologische bedreiging voor minstens de helft van de waterlichamen in Europa, en in ongeveer 15% van de gevallen kan de biota in zoetwatersystemen worden blootgesteld aan hoge sterfte.
De groep onderzoekers concentreerde zich op het bestuderen van de overschrijding van risicogrenzen voor de stroomgebieden van de Rijn- en Donau-estuaria, en meet deze voor de drie meest voorkomende groepen organismen in deze wateren: vissen, ongewervelde dieren en algen. De gegevens, verkregen uit officiële monitoring van de afgelopen jaren, geven aan dat de reikwijdte van de steekproeven sterk verschilt in termen van ruimtelijke en temporele dekking, wat een directe vergelijking tussen verschillende landen erg moeilijk maakt.
Zo wordt aangegeven dat de kwaliteit van het water in Frankrijk slechter is, vrijwel zeker doordat de autoriteiten in dit land een uitgebreid controlenetwerk hebben en een groot aantal stoffen analyseren, waaronder ecotoxicologisch relevante componenten, in veel verschillende soorten water. monsters. In andere landen kunnen veel van deze risico's onopgemerkt blijven vanwege de lage gevoeligheid van de tests of omdat de lijst van gereguleerde stoffen onvolledig is. Dit zorgt er in het algemeen voor dat de risico's die uit de analyse worden getrokken, eerder worden onderschat dan overschat.
De belangrijkste verontreinigende stoffen in aquatische ecosystemen zijn afkomstig van landbouwactiviteiten, stedelijke gebieden en gemeentelijke rioolwaterzuiveringsinstallaties. Pesticiden waren verreweg de meest voorkomende verontreinigende stoffen in zoetwatersystemen, hoewel organotinverbindingen, organobroomverbindingen en verbindingen die zijn afgeleid van de verbranding van koolwaterstoffen ook in kritische concentratieniveaus voorkomen. Bovendien wordt bij de analyse van de waterkwaliteit geen rekening gehouden met een groot aantal chemicaliën die tegenwoordig worden gebruikt, en voor bepaalde stoffen kunnen de toegestane effectieve concentratieniveaus te hoog zijn.
De wetenschappers die aan deze studie deelnemen, geven aan dat de enige economisch haalbare oplossing die het volledige spectrum van ecotoxicologisch relevante stoffen kan bestrijken, de introductie is van ecologische methoden en hun intelligente combinatie met methoden op basis van chemische filtratie. Op deze manier konden gevaarlijke stoffen worden opgespoord nog voordat ze op de toxische lijst waren opgenomen. Een andere observatie is dat er op alle niveaus dringende maatregelen nodig zijn om een duurzame bescherming van aquatische ecosystemen te garanderen.
Alle leden van de onderzoeksgroep zijn het erover eens dat als de huidige werkwijze niet ingrijpend verandert, het halen van de door de Kaderrichtlijn Water voorgestelde niveaus onmogelijk zal zijn. De stappen die moeten worden gevolgd als u de input echt wilt verminderen en giftige stoffen uit waterige systemen wilt verwijderen, zijn: vermindering van de betrokkenheid van chemie in de landbouw en verbetering van afvalwatertechnologie en -behandeling. Als er geen maatregelen worden genomen, kunnen ze op de lange termijn directe risico's voor de menselijke soort opleveren, het ecosysteem aantasten en het zelfreinigende vermogen van de watervoerende lagen verzwakken.
Meer informatie: Europa om voorstellen aan te kondigen om klimaatverandering tegen te gaan, Geothermische energie. Kassen en hun toepassing in de landbouw
Bronnen: Centrum voor Milieuonderzoek Helmholtz (UFZ), PNAS