De Nimbostratus

Als we verder gaan met onze bespreking van de door de WMO gecatalogiseerde cloud-geslachten, herinneren we ons dat we de laatste keer over de Altostratos, vandaag hebben we het over het derde type middelste wolken, we verwijzen naar de Nimbostratus of Nimbostratus.

Ze worden beschreven als een grijze bewolking, vaak donker, met een versluierd voorkomen door de neerslag van regen of sneeuw die er min of meer continu uit valt. De dikte van de wolk is groot genoeg om de zon volledig te verbergen. Ze bestaan ​​uit waterdruppels, onderkoelde regendruppels, regendruppels, kristallen en sneeuwvlokken.

Nimbostratus wordt meestal gevormd door een enorme en uitgebreide laag relatief warme en vochtige lucht op te stijgen
boven een koude massa, op een progressieve en zachte helling. Het is, samen met de Altostratus, de belangrijkste kern van
un warm voorhoofd. Het is een heel moeilijke wolk om te onderscheiden, omdat het eruit ziet als een uniforme donkergrijze sluier,
zonder enige onderbreking en bezet de hele lucht, vermengd met neerslag. Evenzo bezet het een
grote verticale dimensie, op de dikste plaatsen kan het tussen 1 en 5 km beslaan, gedeeltelijk bezet
de vloer onder de wolken. Ze geven meestal aanhoudende regen of sneeuwval, vooral geassocieerd met warme fronten.

Ze zijn erg moeilijk te fotograferen. Het gebrek aan licht, samen met de neerslag die uit het interieur valt, maakt de lucht
zien eruit als een enorm donkergrijs canvas zonder enig detail. Het is raadzaam om te proberen ze te fotograferen wanneer er lage, gescheurde wolken onderdoor trekken, dat wil zeggen, Stratusfractus. Het is belangrijk om ze niet te verwarren met de Altostratus, de Nimbostratus laat ons op geen enkele manier de zon zien en ze produceren bijna altijd matige regenval. Ze mogen ook niet worden verward met de Stratocumulus, aangezien deze minder uniform zijn.

Deze wolken hebben geen enkele soort of variëteit.

Bron - AEMET

Meer informatie - De Altostratus