Onze planeet werd 84 miljoen jaar geleden op zijn kop gezet toen dinosauriërs op aarde rondliepen. Meer precies, er treedt een fenomeen op dat echte poolverschuiving wordt genoemd en dat in staat is de helling van een hemellichaam ten opzichte van zijn as te veranderen en een "wobbel" te veroorzaken. Er zijn enkele onderzoeken die dat bevestigen de aarde kan om zijn as kantelen en dit kan ernstige problemen veroorzaken voor de mensheid en het leven zoals wij dat kennen.
Om deze reden gaan we dit artikel wijden aan het vertellen hoe de aarde om haar as kan draaien en welke gevolgen dit kan hebben.
De aarde kan om zijn as kantelen
Een echte poolverschuiving vindt plaats wanneer de geografische noord- en zuidpolen van de aarde aanzienlijk verschuiven, waardoor de vaste korst omslaat in de vloeibare bovenmantel die de kern beschermt. Noch het magnetische veld, noch het leven op aarde werden beïnvloed, maar de verplaatste rots registreerde de verstoring in de vorm van paleomagnetische gegevens.
"Stel je voor dat je vanuit de ruimte naar de aarde kijkt", legt Joe Kirschvink, een geoloog aan het Tokyo Institute of Technology in Japan, en een van de auteurs uit. "Echte polaire drift geeft de indruk dat de planeet naar één kant kantelt, terwijl wat er feitelijk gebeurt, is dat het rotsachtige oppervlak (vaste mantel en korst) boven de vloeibare mantel en rond de buitenste kern wervelt".
"Veel rotsen registreerden de oriëntatie van het lokale magnetische veld terwijl ze zich vormden, vergelijkbaar met hoe tape muziek opneemt", legt het instituut uit in een verklaring. Bijvoorbeeld de minuscule magnetietkristallen die zich vormen magnetosomen helpen verschillende bacteriën zich te oriënteren en nauwkeurig uit te lijnen met magnetische polen. Toen de rotsen stolden, kwamen ze vast te zitten en vormden ze 'microscopische kompasnaalden', die aangaven waar de paal was en hoe deze bewoog tijdens het late Krijt.
Deze registratie van het magnetische veld laat ons ook weten hoe ver de rots van de rand is: op het noordelijk halfrond, als het perfect verticaal is, betekent dit dat het aan de pool is, terwijl als het horizontaal is, dat het op de evenaar plaatst. Een verandering in de oriëntatie van de lagen die overeenkomen met hetzelfde tijdperk zou erop wijzen dat de planeet om zijn as "wankelt".
Onderzoek naar de vraag of de aarde om zijn as kan kantelen
Om tekenen van dit fenomeen te vinden, herinnerde een andere auteur, professor Ross Mitchell van het Instituut voor Geologie en Geofysica in Peking, China, zich een perfecte plek die hij als student analyseerde. Dit is het Apiro-meer, in de Apennijnen, in Midden-Italië, waar de kalksteen werd gevormd precies op het moment dat ze geïnteresseerd waren in het onderzoek: tussen 1 en 65,5 miljoen jaar geleden, de geschatte datum van het uitsterven van de dinosauriërs.
Gedreven door de ware poolzwervende hypothese, suggereren gegevens verzameld op Italiaanse kalksteen dat de aarde ongeveer 12 graden gekanteld was voordat ze zichzelf corrigeerde. Na kantelen, of "kapseisen", veranderde onze planeet van koers en trok uiteindelijk een boog van bijna 25°, die de auteurs definiëren als een "volledige offset" en een "kosmische jojo" die ongeveer 5 miljoen jaar duurt.
Eerder onderzoek ontkende de mogelijkheid van een echte poolzwerven aan het einde van het Krijt, goktend op de stabiliteit van de aardas gedurende de laatste 100 miljoen jaar, "zonder voldoende gegevens uit het geologische record te verzamelen", merkten de auteurs van het artikel op. "Dat is een van de redenen waarom deze studie en de rijkdom aan prachtige paleomagnetische gegevens zo verfrissend zijn", voegde geofysicus Richard Gordon van Rice University in Houston toe in de commentaren.
wetenschappelijke uitleg
De aarde is een gelaagde bol met een solide metalen binnenkern, een vloeibare metalen buitenkern en een stevige mantel en korst die het oppervlak waarop we leven domineren. Ze draaien allemaal als een tol, één keer per dag. Omdat De buitenste kern van de aarde is vloeibaar, de vaste mantel en korst kunnen eroverheen glijden. Relatief dichte structuren, zoals zinkende oceanische platen en grote vulkanen zoals die van Hawaï, staan het liefst dichter bij de evenaar.
Ondanks deze verplaatsing van de aardkorst wordt het aardmagnetisch veld opgewekt door stromen in het convectieve vloeibare metaal Ni-Fe in de buitenste kern. Op lange tijdschalen heeft de beweging van de bovenliggende mantel en korst geen invloed op de kern van de aarde, omdat die bovenliggende rotslagen transparant zijn voor het magnetische veld van de aarde. In plaats daarvan worden convectiepatronen in deze buitenste kern gedwongen om rond de rotatie-as van de aarde te dansen, wat betekent dat: het algemene patroon van het aardmagnetisch veld is voorspelbaar, verspreidt zich op dezelfde manier als ijzervijlsel op kleine magnetische staafjes.
De gegevens geven dus uitstekende informatie over de geografische oriëntatie van de noord- en zuidpool, en de helling geeft de afstand tot de polen (verticaal veld betekent dat je bij de polen bent, horizontaal veld betekent dat je op de evenaar bent). Veel rotsen registreren de richting van lokale magnetische velden terwijl ze zich vormen, net zoals op een band muziek wordt opgenomen. Kleine kristallen van het minerale magnetiet dat door sommige bacteriën wordt geproduceerd, staan bijvoorbeeld op een rij als kleine kompasnaalden en komen vast te zitten in sediment als het gesteente stolt. Dit "fossiele" magnetisme kan worden gebruikt om te volgen waar de rotatie-as is verplaatst ten opzichte van de aardkorst.
"Stel je voor dat je vanuit de ruimte naar de aarde kijkt", legt studieauteur Joe Kirschwenk van het Tokyo Institute of Technology, waar ELSI is gevestigd, uit. "Echte polaire drift ziet eruit alsof de aarde naar één kant kantelt, terwijl wat er echt gebeurt, is dat de hele rotsachtige buitenste schil van de aarde (vaste mantel en korst) rond de vloeibare buitenkern draait." Er is een echte polaire drift opgetreden, maar Geologen blijven discussiëren over de vraag of er in het verleden grote rotaties van de aardmantel en -korst hebben plaatsgevonden.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de vraag of de aarde om zijn as kan draaien.