Deze drieëntwintigste klimaattop (COP23) is al afgelopen, en dat gebeurt met de goedkeuring van een document dat begint om de regels van de Overeenkomst van Parijs tegen klimaatverandering te specificeren. Deze overeenkomst heeft bijna 200 landen die ondanks het vertrek van de Verenigde Staten hun inzet in Bonn hebben bevestigd in de strijd tegen klimaatverandering.
Deze overeenkomst is van vitaal belang om klimaatverandering een halt toe te roepen en nu meer dan ooit, aangezien er na het vertrek van de Verenigde Staten, een van de meest vervuilende landen ter wereld, meer moet worden gedaan om een stijging van 2 ° C de gemiddelde temperatuur van de planeet. Welke regels zijn vastgelegd in deze Overeenkomst van Parijs?
COP23 eindigt
De premier van Fiji, Frank Bainimarama, die het voorzitterschap van COP23 bekleedde, was van mening dat de op de top goedgekeurde tekst "The Bull Moment of Implementation" van de Overeenkomst van Parijs, een knipoog naar het woord "stier" waarmee Fijiërs elkaar begroeten, is "een stap voorwaarts in de uitvoering van het in 2015 bereikte pact".
Hoewel er enige onderhandelingen zijn bereikt en deze overeenkomst wordt vormgegeven, is er nog veel werk aan de winkel. De Europese commissaris voor klimaatactie, Miguel Arias Cañete, heeft erkend dat ons een intens jaar van ontmoetingen voor klimaatdiplomatie wacht. Er zijn nog veel aspecten waarmee rekening moet worden gehouden voor duurzame economische ontwikkeling in de strijd tegen klimaatverandering.
Documentkenmerken
Dit document bevat herzieningen van veel van de nationale vermindering van broeikasgassen en de financiering die de rijkste landen zullen toewijzen aan degenen die in ontwikkeling zijn om zich aan te passen aan klimaatverandering.
Met name de financieringskwestie heeft de goedkeuring van een overeenkomst tot het ochtendgloren uitgesteld, terwijl de ontwikkelingslanden de rijken verplichtten om twee jaar van tevoren te melden hoeveel geld ze zouden bijdragen en in welke voorwaarden, met als doel dat ze het konden weten welk geld ze hadden.
Zoals eerder vermeld, hebben de Verenigde Staten de Overeenkomst van Parijs verlaten, hoewel deze exit Het zal pas in 2020 werkelijkheid worden. De aankondiging van de terugtrekking van dit land heeft echter geleid tot een klimaat van algemeen wantrouwen in ontwikkelingslanden, die de rest van de rijkste landen onder druk hebben gezet om zich te blijven inzetten voor het veiligstellen van financiering.
We herinneren eraan dat een economische ontwikkeling tegenwoordig synoniem is met vervuiling. Dat wil zeggen dat het bbp van een land nauw verband houdt met de uitstoot van broeikasgassen, dus als ontwikkelingslanden willen stoppen met de uitstoot van gassen, ze hebben financiering nodig om economisch te blijven groeien.
Talanoa financiering en dialoog
Ontwikkelingslanden bereikt het Kyoto Protocol Adaptation Fund blijf in de Overeenkomst van Parijs. Daarnaast is er een verplichting die aangeeft dat de rijkste landen een transparant en gedetailleerd rapport zullen moeten voorleggen over hoeveel geld ze zullen bijdragen tot 2020, wanneer het pact van Parijs in werking treedt, dat voor het eerst verplichtingen voor iedereen.
Kortom, ontwikkelingslanden wilden ervoor zorgen dat degenen die het meest verantwoordelijk zijn voor klimaatverandering voldoen aan hun verplichtingen in de tweede fase van het Protocol van Kyoto, tot 2020, zodat ze vanaf die datum en via de Overeenkomst van Parijs hun eigen kunnen gaan maken.
Tijdens deze COP23 is de zogenaamde Talanoa Dialogue ontworpen. Dit bestaat uit verantwoording op de volgende top, waarin landen zullen moeten uitleggen hoe ze hun ambities en hun huidige emissiereductieverplichtingen zullen verhogen om de afgesproken doelstelling van een verlaging van de mondiale temperatuur te halen.
De Talanoa-dialoog zal niet alleen regeringen omvatten, maar ook vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld (bedrijven, vakbonden, milieuactivisten, wetenschappers, enz.) Zullen aanwezig zijn, en rijke landen zullen rekenschap moeten afleggen van wat ze vóór 2020 zullen doen om klimaatverandering tegen te gaan.
Ten slotte werd eraan herinnerd dat de effecten van klimaatverandering niet voor iedereen hetzelfde zijn, maar dat niemand eraan ontsnapt.