Venezuela heeft veel fascinerende plekken om te verkennen, waaronder de Catatumbo bliksem in Zulia, een plaats die het bezoeken waard is, want het is een uniek natuurwonder op aarde. Deze plek is door de geschiedenis heen beroemd geworden.
Om deze reden gaan we dit artikel wijden om u alles te vertellen wat u moet weten over de Catatumbo-bliksem, de kenmerken en het belang ervan.
Wat is Catatumbo-bliksem?
De Catatumbo-bliksem is een uniek meteorologisch fenomeen ter wereld dat optreedt in het stroomgebied van het Maracaibo-meer, het grootste meer van Latijns-Amerika. Het bestaat uit een fenomeen waarin:De grootste downloads zijn voortdurend geconcentreerd over de hele wereld en komen het meest voor tussen mei en november.
Het bliksemverschijnsel Catatumbo is te wijten aan:
- Verdamping van het bekken van het Maracaibo-meer.
- De bergen van de Cordillera de Mérida voorkomen dat de wolken bewegen.
Deze twee factoren zorgen ervoor dat er in het gebied veel bewolking geconcentreerd is, met lozingen die plaatsvinden van zonsondergang tot zonsopgang. De beste tijd om dit fenomeen te zien is vroeg in de ochtend, omdat dit de tijd is van de meeste downloads en de beste tijd om het te fotograferen.
Hoe kom je bij de Catatumbo-bliksem
Als je wilt weten hoe je bij de Catatumbo-bliksem kunt komen, zijn we hier om je de route te laten zien die je moet nemen, natuurlijk afhankelijk van waar je bent.
Een van de beste manieren om Catatumbo te bereiken is met een kenner van het gebied. De meest aanbevolen gids is: Alan Hayden, een man die al 25 jaar op deze plek woont, bestudeerde, fotografeerde bliksem en begeleidde mensen om de show te bekijken. Zonder verder oponthoud, we zijn hier om u de route te geven die u in Zulia moet volgen om het gebied van paalwoningen te bereiken waar u bliksem kunt zien.
De eerste stop om het meteorologische fenomeen van de Catatumbo-bliksem te zien is de Puerto de Concha, een stad in de staat Zulia van waaruit de boten vertrekken naar de gemeenschap van Ologá. Maar daarvoor moet je wel uren over de rivier varen. Tijdens de reis zult u een groot aantal diersoorten kunnen observeren, vooral de verschillende vogels en enkele apen in het gebied.
Origenes
De oorsprong van de vorming van de Catatumbo-bliksem moet worden gevonden in de passaatwinden uit het noordwesten-zuidoosten, bij het binnengaan van de depressie waar het meer zich bevindt, in aanvaring met de Sierra de Perijá (grens tussen Colombia en Venezuela) en een grote hoeveelheid produceren lagedruklucht in het zuidelijke deel van de regio, in de richting van de Ciénagas Creadas op de waterspiegel.
Als gevolg van de afvoer van geïoniseerde gassen, met name methaan geproduceerd door de afbraak van organisch materiaal in het moeras, dat lichter is dan lucht en de neiging heeft te stijgen, botsingen met de wind die uit de Andes waait, veroorzaken stormen en de daaruit voortvloeiende bliksem in de wolken.
De eerste verwijzing naar de Catatumbo-bliksem is het epische La Dragontea van Lope de Vega, gepubliceerd in 1597, over Nombre de Dios. Burgemeester Diego Suárez de Amaya versloeg de Britse piraat Sir Francis Drake. Beschreven door de Pruisische natuuronderzoeker en ontdekkingsreiziger Alexander Humboldt als "een elektrische explosie zoals fosforescentie ...", werd het later door de Italiaanse geograaf Augustin Kodazzi becommentarieerd als "blijkbaar Sully's 'continue bliksem in en rond Yahe'".
De belangrijkste moderne studie was die van Melchor Centeno, die de oorsprong van onweersbuien toeschreef aan een gesloten cyclus van winden in de regio. Tussen 1966 en 1970 voerde de wetenschapper Andrés Zavrostky, samen met assistenten van de Universidad de los Andes, drie expedities uit naar Santa Bárbara del Zulia, en concludeerde dat de site verschillende epicentra zou hebben in de moerassen van de Ciénagas de Juan Manuel de Aguas Nationaal Park. Claras en Aguas Negras ten westen van het meer van Maracaibo; drong niet tot hen door. Hij stelde in 1991 voor dat het fenomeen werd veroorzaakt door de ontmoeting van warme en koude luchtstromen, maar hij sloot uranium niet uit als een mogelijke gemeenschappelijke oorzaak, hoewel dit laatste feit niets meer is dan speculatie.
Tussen 1997 en 2000 voerde een team onder leiding van Nelson Falcón van de Universiteit van Calabobo verschillende expedities uit en slaagde erin om het centrum van het fenomeen te lokaliseren in de Ciénagas de Juan Manuel en produceerde de eerste microscopische beelden van het Catatumbo-bliksem. Fysiek model, methaan geïdentificeerd . Als een van de belangrijkste redenen voor dit fenomeen, hoewel het ook een algemeen cloud-elektrificatiemodel is, moet het nog worden bevestigd door nauwkeurige metingen in de bliksemwolk.
Methaan lijkt ook geassocieerd te zijn met bliksem op Saturnusmaan Titan en lijkt geassocieerd te zijn met andere activiteitsgebieden. significante elektrische atmosferische, zoals Zuid-Florida en Centraal-Afrika. Volgens dit model is het methaan niet alleen afkomstig uit de Hunan-moerassen, maar ook uit breuken in de rotsachtige mantel, rijk aan kerogeen III, een product dat wordt geassocieerd met de overvloedige afzettingen van lichte koolwaterstoffen die veel voorkomen in het bekken van het Maracaibo-meer.
In tegenstelling tot andere hypothesen Anders, Dit is een kwantitatief model dat zich richt op de fysica van de waargenomen ontladingen, het is een theorie, niet alleen een vermoeden over de "botsing" van warme en koude luchtfronten, die neerslag kan verklaren, maar niet de waarnemingen tot permanente en ongebruikelijke elektrische activiteit.
Sinds januari 2010 is er geen bliksem meer gezien de langste periode zonder zichtbare bliksem in bijna een eeuw, en men vreest dat deze voor altijd voorbij kan zijn omdat het land lijdt onder een ernstige droogte. De onderzoeken om te zien of het verdween, toonden echter aan dat het niet verdween, zijn activiteit niet stopte, het was gewoon niet langer zichtbaar voor het blote oog, sterker nog, de gebruikelijke angsten namen niet af.
Wanneer het het vaakst voorkomt
De bliksem treedt enige tijd na zonsondergang op, wanneer het donker begint te worden of de lucht al donker is, maar volgens de onderzoekers is het als dag vanwege de continuïteit van de bliksem. Ze zeiden dat er was ongeveer 28 blikseminslagen per minuut boven Lake Maracaibo gedurende negen uur. Volgens NASA zal, als het gebeurt, genoeg energie worden gegenereerd om 100 miljoen gloeilampen te laten branden, en een blikseminslag van 10 minuten in Catatumbo zal heel Zuid-Amerika verlichten, een fenomeen dat in de eeuw meerdere keren is beschreven.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de Catatumbo-bliksem en zijn kenmerken.