Vandaag komen we met weer een biografisch artikel van een van de belangrijkste wetenschappers die de wetenschap hielpen te worden wat ze nu is. Wij praten over John Dalton. Hij is een chemicus-fysicus en meteoroloog die de moderne formulering van de theorie van atomen heeft ontwikkeld. Deze man ontving niet veel instructie of opleiding, maar zijn gretigheid om alles te weten, zorgde ervoor dat zijn training aanzienlijk verbeterde.
In deze post kun je alle heldendaden van John Dalton en zijn verhaal van begin tot eind leren kennen. Wil je meer over hem weten? Blijf lezen.
Biografie
Zijn vroege wetenschappelijke werken gingen over gassen en een visuele ziekte die hij had, die kleurenblindheid werd genoemd ter ere van zijn naam. Het is de ziekte die ervoor zorgt dat je bepaalde kleuren niet herkent binnen het zichtbare spectrum.
Toen hij eenmaal werd erkend als wetenschapper, bouwde hij een solide positie op in de academie. Na zoveel onderzoek ontdekte hij wat we kennen als de wet van meerdere verhoudingen. Het is de wet die het gewicht verklaart van de elementen die bij een chemische reactie betrokken zijn. Van daaruit kon hij een theorie opstellen over de constitutie van materie en werd hij geroepen Het atomaire model van Dalton. Dit wetenschappelijke model was de hele negentiende eeuw van kracht en dankzij het konden grote vorderingen worden gemaakt in de wereld van de chemie.
Al deze ontdekkingen hebben ertoe geleid dat hij een van de grondleggers van de scheikunde is geworden.
Professor en onderzoeker tegelijk
John Dalton had deze twee banen tegelijkertijd. Beiden bezorgden hem een belangrijke bekendheid en een veel hogere economische situatie om zich volledig aan zijn taken te kunnen wijden. In 1802 stelde hij de wet van partiële druk vast (bekend als de wet van Dalton) in een memoires met de titel Opname van gassen door water en andere vloeistoffen. Deze theorie stelde vast dat de druk die een gasvormig mengsel heeft gelijk is aan de som van de drukken van elke component.
Afgezien hiervan heeft Dalton een goede relatie opgebouwd tussen de dampspanning van de gassen en de temperatuur. Hiermee is bekend dat naarmate de temperatuur van een gas toeneemt, ook de druk die het genereert in een gesloten ruimte toeneemt. Op deze manier en met deze principes werkt het keukengerei dat we tegenwoordig kennen als de snelkookpan.
Zijn interesse in gassen is te danken aan een enorme hobby die hij had in meteorologische studies. Hij droeg het apparaat altijd bij zich om atmosferische variabelen te kunnen meten. Hij vond het heerlijk om de sfeer te kennen en schreef al zijn observaties op in zijn dagboek. Dankzij deze nieuwsgierigheid heeft John Dalton veel vooruitgang geboekt in de wetenschap.
Wet van meerdere proporties
Al in 1803 begon hij te formuleren wat zijn grootste bijdrage aan de wetenschap zou zijn. Tot dusverre is het niet dat hij minder deed, maar dat dit hem meer vooruit zou helpen. Het gaat allemaal terug naar een van zijn dagen toen hij in zijn laboratorium de reactie van stikstofmonoxide met zuurstof bestudeerde. Op dat moment ontdekte hij dat de reactie verschillende verhoudingen kon hebben. Soms kan het 1: 1,7 zijn, andere keren 1: 3,4. Deze variatie in de verhoudingen was niet iets dat hij goed kon begrijpen, maar dankzij het was hij in staat om de relatie tussen alle gegevens te zien en vast te stellen wat de wet van meervoudige verhoudingen is geweest.
Deze wet zegt dat in een chemische reactie de gewichten van twee elementen altijd met elkaar gecombineerd worden in verhoudingen van hele getallen. Dankzij deze interpretatie was hij in staat om de eerste principes van de atoomtheorie te realiseren.
De resultaten van dit onderzoek waren zeer goed en werden datzelfde jaar mondeling gecommuniceerd. Na jaren van schrijven werd in 1808 zijn beroemdste werk in een boek gepubliceerd. Het boek kreeg een naam Nieuw systeem van chemische filosofie. In dit boek kun je alle belangrijke noties van atomen verzamelen en de verschillende postulaten van de constitutieve theorie van materie die we vandaag kennen zoals de wet van Dalton. Voor verdere interpretatie tekende hij enkele afzonderlijke deeltjes, zodat mensen door middel van illustratie beter konden begrijpen hoe chemische reacties werkten.
Afgezien van dit alles was hij in staat om de eerste lijst met atoomgewichten en symbolen te publiceren die tegenwoordig deel uitmaken van het periodiek systeem. Het is niet verwonderlijk dat niet de hele wetenschappelijke gemeenschap de theorie van Dalton goedkeurde.
Einde van zijn carrière
In 1810 werd het tweede deel van het boek gepubliceerd. In dit deel leverde hij empirisch nieuw bewijs over zijn studies. Op deze manier kon hij aantonen dat zijn theorie klopte. Jaren later, in 1827, Het derde deel van zijn theorie kwam aan het licht. Dalton herkende zichzelf als leraar en niet als onderzoeker. Hoewel hij vanaf 1822 lid was van de Royal Society en in 1825 een medaille won van deze wetenschappelijke vereniging, zei hij altijd dat hij de kost verdiende met het geven van lessen en lezingen.
Gezien al zijn prestaties gedurende zijn leven, ontving hij in 1833 een jaarlijks pensioen. De laatste jaren van zijn leven bracht hij door met pensioen en op 27 juli 1844 stierf hij aan een hartaanval. Op wens van Dalton werd een autopsie uitgevoerd om de oorzaak van zijn visuele aandoening te herkennen. Jaren later werd het erkend als kleurenblind.
Het was bekend dat de ziekte geen probleem voor het oog was, maar een probleem dat werd veroorzaakt door een tekort aan zintuiglijk vermogen. Dankzij alle prestaties en zijn grote bijdrage aan de wetenschap werd hij met onderscheiding van de monarch begraven in een grote begrafenis bijgewoond door meer dan 400.000 mensen.
Zoals je kunt zien, was John Dalton nog een wetenschapper die dankzij de nieuwsgierigheid en het doorzettingsvermogen van zijn onderzoek vooruitgang weet te boeken en bij te dragen in de wereld van de wetenschap. Hierdoor leren we hoe belangrijk het is om ons te wijden aan wat we echt leuk vinden en dat ons leven er om draait.