Asteroïden zijn niets meer dan rotsachtige hemellichamen die in een baan om de zon draaien.Hoewel ze niet even groot zijn als planeten, hebben ze vergelijkbare banen. Er zijn veel asteroïden gevonden in de baan van ons zonnestelsel. De meesten van hen vormen de asteroïdengordel zoals we weten. Dit gebied ligt tussen de banen van Mars en Jupiter. Net als bij planeten zijn hun banen elliptisch.
In dit artikel gaan we je alles vertellen wat je moet weten over de asteroïdengordel, de kenmerken en het belang ervan.
hoofdkenmerken
Het wordt de asteroïdengordel of hoofdgordel genoemd en bevindt zich in de regio van onze zonnestelsel tussen de banen van Jupiter en Mars, die de binnenplaneten van de buitenplaneten scheidt. Het wordt gekenmerkt door een groot aantal rotsachtige hemellichamen met onregelmatige vormen en verschillende afmetingen, asteroïden genaamd, en vergezeld van de dwergplaneet Ceres.
De naam van de hoofdgordel is om hem te onderscheiden van andere ruimteobjecten in het zonnestelsel, zoals de Kuipergordel achter de baan van Neptunus of als de Oort Cloud, gelegen aan de uiterste rand van het zonnestelsel, bijna een lichtjaar verwijderd van de zon.
De asteroïdengordel bestaat uit miljoenen hemellichamen, die kunnen worden onderverdeeld in drie soorten: koolstofhoudend (type C), silicaat (type S) en metaalachtig (type M). Momenteel zijn er vijf grootste hemellichamen: Pallas, Vesta, Cigia, Juno en het grootste hemellichaam: Ceres, dat geclassificeerd is als een dwergplaneet met een diameter van 950 kilometer. Deze objecten vertegenwoordigen meer dan de helft van de massa van de hoofdriem, gelijk aan slechts 4% van de massa van de maan (0,06% van de massa van de aarde).
Hoewel ze op de afbeeldingen van het zonnestelsel heel dichtbij te zien zijn en een dichte wolk vormen, is de waarheid dat deze asteroïden zo ver uit elkaar staan dat het moeilijk is om in die ruimte te navigeren en tegen een van hen te botsen. Integendeel, vanwege hun gebruikelijke orbitale oscillaties naderen ze de baan van Jupiter. Het is deze planeet die met zijn zwaartekracht instabiliteit in asteroïden veroorzaakt.
Aanwezigheid van de asteroïdengordel
Asteroïden worden niet alleen in deze gordel gevonden, maar ook in de banen van andere planeten. Dit betekent dat dit rotsachtige object hetzelfde pad rond de zon heeft, maar er is niets om je zorgen over te maken. Je zou kunnen denken dat als een asteroïde zich in dezelfde baan als onze planeet bevindt, hij kan botsen en een ramp kan veroorzaken. Dit is niet het geval. U hoeft zich geen zorgen te maken of ze wel of niet zullen crashen.
Asteroïden in dezelfde baan als een planeet reizen over het algemeen met dezelfde snelheid. Daarom zullen ze elkaar nooit ontmoeten. Om dit te doen, moet de aarde langzamer bewegen of de asteroïde moet zijn snelheid verhogen. Dit zal niet in de ruimte gebeuren tenzij er externe krachten zijn om het te doen. Tegelijkertijd worden de bewegingswetten beheerst door traagheid.
Oorsprong van de asteroïdengordel
De meest algemeen aanvaarde theorie over het ontstaan van de asteroïdengordel is dat het hele zonnestelsel is ontstaan uit een deel van de protosolaire nevel. Met andere woorden, dit is waarschijnlijk het gevolg van het falen van het verstrooiende materiaal om grotere hemellichamen te vormen, deels als gevolg van interferentie van zwaartekrachtgolven van Jupiter, de grootste planeet in het zonnestelsel. Dit maakt de rotsfragmenten botsen met elkaar of stoten ze de ruimte in, waardoor er slechts 1% van de oorspronkelijke totale massa overblijft.
De oudste hypothesen suggereren dat de asteroïdengordel misschien een planeet is die bestaat uit een primitieve nevel, maar is vernietigd door een orbitale inslag of interne explosie. Gezien de geringe massa van de gordel en de zeer hoge energie die nodig is om de planeet op deze manier op te blazen, lijkt deze hypothese echter onwaarschijnlijk.
Deze asteroïden komen uit de vorming van het zonnestelsel. Het zonnestelsel is ongeveer 4.600 miljard jaar geleden gevormd. Dit gebeurt wanneer een grote wolk van gas en stof instort. Wanneer dit gebeurt, valt het meeste materiaal naar het midden van de wolk en vormt de zon.
De rest van de materie werden planeten. Objecten in de asteroïdengordel hebben echter geen kans om planeten te worden. Omdat asteroïden zich op verschillende plaatsen en onder verschillende omstandigheden vormen, zijn ze niet hetzelfde. Elk vormt zich op een andere afstand van de zon. Dit maakt de omstandigheden en samenstelling anders. De voorwerpen die we vonden waren niet rond, maar onregelmatig en gekarteld. Deze worden gevormd door voortdurende botsingen met andere objecten totdat ze zo worden.
Verschillen tussen asteroïden en meteorieten
Asteroïden worden geclassificeerd op basis van hun positie in het zonnestelsel; andere worden NEA genoemd omdat ze dichter bij de grond zijn. We vinden ook de Trojaanse paarden, dat zijn degenen die in een baan om Jupiter draaien. Aan de andere kant hebben we de Centauren. Ze bevinden zich in het buitenste zonnestelsel, in de buurt van de Oortwolk. Met andere woorden, ze zijn lange tijd "gevangen" door de zwaartekracht en de baan van de aarde. Ze kunnen ook weer weglopen.
Een meteoriet is niets meer dan een asteroïde die de aarde raakt. Het kreeg deze naam omdat het, wanneer het de atmosfeer binnenkomt, een spoor van licht achterlaat, een meteoor genaamd. Ze zijn gevaarlijk voor de mens. Onze atmosfeer beschermt ons er echter tegen omdat ze uiteindelijk smelten wanneer het ermee in contact komt.
Afhankelijk van hun samenstelling kunnen ze steen, metaal of beide zijn. De inslag van meteorieten kan ook positief zijn, omdat je er veel informatie over kunt krijgen. Als het groot genoeg is dat de atmosfeer het niet volledig vernietigt wanneer ze in contact komen, kan het schade veroorzaken. Zijn baan kan vandaag worden voorspeld dankzij de bewakingstechnologie die mensen hebben van het zonnestelsel en het universum.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de asteroïdengordel en zijn kenmerken.