Afstand van de aarde tot de zon

Omdat het bekend is over de zon en de Zonnestelsel Mensen hebben altijd al de afstand willen weten van onze planeet tot de ster die ons verlicht. De meeste astronomen hebben de afstand van de aarde tot de zon door middel van enkele wiskundige berekeningen en op basis van experimentele gegevens.

In dit artikel gaan we je uitleggen welke wetenschappers de eersten waren die de afstand van de aarde tot de zon hebben gevonden en welke methoden ze hebben gebruikt om dit te bereiken.

Belangrijke wetenschappers

In deze lijst met wetenschappers die de afstand van de aarde tot de zon kunnen meten, vinden we Giovanni Cassini. Hij is de eerste die door berekeningen en metingen deze veelgevraagde data verkrijgt. Samen met zijn collega Jean Richer waren zij de eersten die zeiden dat er 140 miljoen kilometer van de aarde naar de zon is.

Ze deden dit in 1672. Daarnaast konden ze de planeet Mars uit Parijs en Cayenne. De methode waarmee ze afstanden konden meten, was duidelijk niet geheel experimenteel. Niemand kan de zon op een meter afstand bereiken en zeggen hoe ver deze van onze planeet is verwijderd. Om de afstand te meten, nam hij de parallax of het hoekverschil tussen de waarnemingen gedaan vanuit Parijs en Cayenne. Met deze gegevens was het mogelijk om enkele berekeningen te vergemakkelijken om de afstand tussen onze planeet en de rode planeet te kunnen weten.

Rekenmethode

Dankzij de berekening van de afstand tussen deze planeten was het mogelijk om te berekenen hoeveel er zich tussen de aarde en de maan bevindt. Met als referentie de meting van de hemellichamen die zich in het zonnestelsel bevonden, konden belangrijke metingen worden gevonden. Dit is verbeterd in het midden van de XNUMXe eeuw waarin wordt gesproken over een betrouwbaardere methode waarbij de metingen een lagere kans op fouten hebben. De afstand wordt in dit geval al uitgedrukt in de internationale astronomische eenheden die bekend staan ​​als UAI.

Bij deze verkregen gegevens moest de Gauss-gravitatieconstante worden opgeteld. Dit veroorzaakte wat problemen voor astronomen bij het vinden van de berekeningen van de afstand van de aarde tot de zon. De methode die wordt gebruikt om de afstand te meten op het niveau van de parallaxmeting is de beste techniek. Het is degene met de grootste precisie en kan worden gedaan door directe observatie.

Met de modernste technieken van vandaag kunnen metingen direct worden uitgevoerd. Maar voorheen moesten andere, meer indirecte en niet zo experimentele methoden worden gevonden. Om de afstand van de aarde tot de zon in kilometers te weten, wordt de internationale astronomische eenheid gebruikt. Deze eenheid is eenvoudig en wordt gebruikt om enkele trajecten door ons zonnestelsel te meten. Het wordt ook gebruikt om enkele afstanden te berekenen en andere gegevens te verkrijgen in andere, verder weg gelegen sterrenstelsels.

Een van de wetenschappers die erin slaagde de afstand van onze planeet tot de zon te berekenen, was de wiskundige Eratosthenes. Deze wetenschapper van Griekse afkomst gebruikte verschillende formules die de volledige berekening mogelijk maakten. Dankzij hen kon hij berekenen dat er 149 miljoen kilometer van de aarde naar de zon is.

De afstand van de aarde tot de zon is niet altijd hetzelfde

Een belangrijk ding om in gedachten te houden is dat de aarde niet stilstaat. Er zijn verschillende bewegingen van de aarde waaronder de rotatie en translatie door een baan om de zon. We bevinden ons niet het hele jaar op dezelfde afstand van de zon, aangezien de baan waarin de aarde beweegt niet cirkelvormig is, maar elliptisch.

Rekening houdend met de afstand van deze baan kunnen we zeggen dat voor 2 januari de aarde staat op een afstand van de zon van ongeveer 147 miljoen kilometer. Wanneer het Zomerzonnewende en de maand juli komt eraan, we zijn op een afstand van 152,6 miljoen kilometer. Deze afstand is behoorlijk merkbaar, hoewel het niet degene is die ons beïnvloedt wat betreft temperaturen en de hoeveelheid straling die de planeet bereikt. Dit komt door de helling waarmee de zonnestralen het oppervlak doordringen.

Omdat astronomische metingen altijd erg groot zijn, is het niet gebruikelijk om ze te relateren aan eenheden zoals kilometers. Praten over miljoenen kilometers is iets dat niet prettig is. Metingen tussen hemellichamen worden normaal gesproken uitgevoerd in de astronomische eenheid. Kilometers worden gebruikt voor berekeningen binnen de aarde of om een ​​afstand in een bepaalde ruimte te noemen waar je het verschil in afstanden tussen binnen en buiten de planeet wilt weergeven.

De Astronomical Unit (AU) wordt gebruikt om de afstand tussen planeten te meten, sterrenstelsels met de eenheid die bekend staat als lichtjaar. Een astronomische eenheid is 8,32 lichtminuten. De waarde die we eerder noemden van 149 miljoen kilometer tussen de aarde en de zon is hoe lang het duurt voordat licht de aarde bereikt.

Gemiddelde afstand van de aarde tot de zon

Om dit allemaal veel beter te weten, gaan we verduidelijken wat een lichtjaar is. Dit is de afstand die een lichtstraal in een jaar aflegt. Aangezien een straal van de zon in de richting van onze planeet vertrekt, duurt het ongeveer 8 minuten en 20 seconden om de aarde te bereiken. Dit komt doordat de lichtsnelheid 300.000 kilometer per seconde is. Deze tijd kan enigszins variëren, afhankelijk van de positie waarin de aarde zich op elk moment van zijn baan en baan rond de zon bevindt.

Om belangrijke wetenschappelijke gegevens te verkrijgen, is de afstand van de aarde tot de zon een bepalende factor. Doordat u deze gegevens kent, kunnen andere resultaten nauwkeuriger en directer worden berekend. Het wordt normaal gesproken gebruikt om te serveren als referentie onder andere berekeningen van afstand tussen hemellichamen.

Zoals je kunt zien, moet je in de astronomie met referentiewaarden spelen, omdat de meting niet direct kan zijn. Ik hoop dat je meer hebt geleerd over de afstand van de aarde tot de zon.